متن بغض

تو نباشی غم دل را به خیابان بدهم
بغض چشمان ترم را به زمستان بدهم

سبزه ها زرد شد و باغ و گیاهان مردند
کاش میشد به همه مژده ی باران بدهم

یوسفی نیست درین دور زمان ای حافظ !
تا خبرهای خوشش برده به کنعان بدهم

کاش میشد به...

امشب میان این گلو یک بغض مهمان من است
این سرفه های لعنتی آهنگ قلیان من است

آخر به زنجیرم کشید این شعرهای بی مرام
بعد از تو قاتل های من هر برگ دیوان من است

عمری عزیز مصر می مانی ولی ای نازنین !
شهری که چشمش را به...

موهایم را که کوتاه کردند؛
قلب من به کنار،
با بُغضِ «گُل سرم»
--چه کنم؟!

این مرد بر لب گریه را خنده تظاهر می کند
آیینه هم از دیدنِ حالش تحیر می کند

از بس میان کوچه ها آواره ی راهت شده
آن دوره گردِ پیر هم او را تمسخُر می کند

بُغضی همیشه آشنا هر شب کنارِ سفره اش-
نان شبش را در گلو...

چای مینوشیدم
یادش افتادم
ّبغض کردم و اشک در چشمانم حلقه زد..!
همه با تعجب نگاهم کردند..!
لبخند تلخی زدم و گفتم چقد داغ بود...!

آخر شب که می شود نگاهی به دل آسمان می اندازم تنها کسی که در کنارم می ماند سکوت است دلم میگیرد و بغض راه نفسم را می بندد چاره ای ندارم جز ریختن اشک هایی همچون خون.

ماها آدم های درد کشیده ایی هستیم، اما مسبب دردهای دیگرانم هستیم.
زخم زبان خورده ایم، اما زخم هایی عمیق تر بر جان دیگران وارد کرده ایم .
بی رحمی دیده ایم، اما دیگران را هم مورد بی رحمی قرار داده ایم.
ما آدم هایی هستیم که زورمان به کسانی...

‎من
‎وقتی خسته ام
‎وقتی کلافه ام
‎وقتی دلتنگم
‎بشقاب ها را نمی شکنم.
‎شیشه ها را نمی شکنم.
‎غرورم را نمی شکنم
‎دلت را نمی شکنم
‎در این دلتنگی ها
‎زورم به تنها چیزی که میرسد
‎این بغض لعنتی ست!

\طُ\را،
براے تمامِ روزهاے بدونِ دلتنگے
شبهاے بدونِ بغض ڪہ در همین نزدیکیست، میخاهم.
\طُ\را،
براے عآشقانہ هاے بی هنگام
براے یڪ حال ِ غیرقابلِ وصف
براے قهقهہ هاے از ته دل
براے قدم زدن در یڪ فصلِ پائیزے
و...
\طُ\را
براے جبرانِ تمامِ اشک هاے سَرازیر شده ام میخآهم⚇✔️

بغض گلوگیری ست جمعه
تا خفه نکند
دست برنمی دارد..

ژکوندِ شیرین :)

یادم می آید...
هر دم خاطراتش را
هر دم خاطراتم را
حیران مانده ام :)
حسرتِ گلو گیر شده ام،
با بغض زمزمه می کند . ..

خوش آن روزی که جانم میرود:)
خوش آن برقِ همیشه روشنِ چشمانت :)
خوش آن زمستانِ سرد و مأیوس دست...

هوای دل ابریست و محتاج بارانست ای اسمان بغضت را بشکن تا خاطراتم را یک جا ببارم

تنها نموندم دیگه بعد از تو
یه زن شبیه من توو این خونست
شکل منه امّا یه وقتایی
حس می کنم این زن یه دیوونست

گاهی ازم چشماشو می دُزده
گاهی کنارم قهوه می نوشه
هی توو خیالش با تو می خنده
حتّی لباس تو رو می پوشه

من ساکتم،...

لعنت به من وُ عشق تو وُ وعده ی "ما"یت
لعنت به منِ بی شرفِ مانده به پایت
له کرده غرور و دل و آیینِ شعورم
بی میلی و سردیِ دل و زنگ صدایت
باید بروم، ماندنم انکارِ شعور است
نادیده بگیرم همه ی خاطره هایت
هی بغض و نمِ...

مهربانم سلام
دیشب دلتنگت شده بودم. سراغت را از ماه و ستارگان گرفتم. آنها هم بی خبر بودند.
گفتم سراغ خودت بیایم...
بانوی آفتابی من، احوال مهتابی ات چطور است؟
چه خبر از تمام خوبی هایت و تمام بدی های من؟
نکند طاقت صبرهایت در برابر ناملایمتی های من به...

��سلامتی روزی که پسر دعوت شدبه جشن عقد عشقش✔

��سلامتی اون شب✔

��سلامتی اون دوستایی که بخاطر حال پسر بغض داشتن✔

��اما پسر خندید تا جشن خراب نشه✔

��سلامتی اون خنده ی زوری✔

��سلامتی عروسی که ماه شده بود✔

��سلامتی عاقدی که اومد✔

��سلامتی شناسنامه ها✔

��سلامتی بغض پسر✔

��سلامتی...

شاید اگر آن شب کمی باران نمی آمد
آرامش از پشت سر توفان نمی آمد

بعد از تمام عاشقی ها،اشک های من
هرگز برای رفتنت پایان نمی آمد

پشت سکوتم بغض کردم التماسم را
این بغض ها خیلی به این دیوانه می آمد

آن شب صدای هق هق من را...

در به دری در شب تنهایی ام
می کِشد این عشق به رسوایی ام
ای که دلم با غمت آمیخته
من غزلی تشنهٔ شیدایی ام

کهنه کتابیست غمت در دلم
خواندن این قصه تو آغاز کن
بی تو تمامم شده لبریز غم
بغض گلوگیر مرا باز کن

قلب مرا تاب...

هر گوشه که می نشست تنهایی بود
بغضی که نمی شکست تنهایی بود
برخاست که هرچه داشت با خود ببرد
در گنجه فقط دو دست تنهایی بود

چون سایه که روی بدنم افتاده
یا لکه که بر پیرهنم افتاده
در تک تک عکس هام تنهایی هست
دستی که به دور...

زنی در شعرهای من عروس فصل باران است
هوای دیده اش ابری ولی لبهاش خندان است

غرورش چون گلی زیبا ، غمش اندازه دنیا
چه کرده عشق با این دل که اینگونه پریشان است

زتار موی خود هرشب هزاران نغمه میسازد
ز رقص نرگسِ چشمش دل آشفته حیران است

لب...

بغض هایم
میراث دارِ زخم های کهنه اند.
با خنده هایی که طعم تلخی گرفته
فریادهایی که با سکوت
خفه کرده ام ، در میان حنجره ام
دق می کنند.
واژه هم حال مرا نمی فهمد.
و این شب ها قبل از خواب
برای آوار این حجم از دلتنگی
\\وَتَوَاصَوْا...

و روزی خواهد آمد
که گم بشوم در لا به لای سیاهی آسمان چشمانت
غرق بشوم در موج به موج زلف پریشانت
لبخند بشوم مستقر در گوشه لب هایت
بغض بشوم خانه نشین در عمق گلویت
و در انتها تو شعر بشوی
بنشینی بر روی قلمم
روی برگ کاغذ کاهی...

اگر میدانستیم
قرار است در آینده
چه بلاهایی را
تاب بیاوریم
در کودکی به جای
توپ پلاستیکی مان
قلبمان را دو لایه
میکردیم
شاید اینگونه
بغضمان حریف گریه هایمان
میشد....

باران اگر باران است
باید به موقع ببارد.
باید به وقت بغض در شهریور
باید به وقت گریه در مُرداد ببارد.
به چه کارم می آید باران
هنگام که در ترمینال منتظرم
هنگام که مسیر خانه را گم کرده ام

به چه کارم می آید باران
هنگام که دلم آفتاب...