بیو عاشقانه

بودنت حس قشنگیست،
که فراموش شدنی نیست.

خوشا اشکی که از شوق وصال یار باشد.

کمی بیشتر کنارم بمان
زیر آن باران پاییزی که
التماس هایم را ندیدی
اشک هایم گلاویز با باران
بازهم ندیدی
اما اینجا نه پاییز نه باران نه دنیای واقعی است
این خواب به صد بیداری می ارزد
پس تو را جان کسی که دوستش داری
کمی بیشتر بمان ...

عطر تن تو..،
قشنگترین عطر جهان است.

من از شور عشق تو ترانه خواهم خواند
از شیرینی لبخندت عاشقانه خواهم خواند
غزل غزل تو را بخوانم و عاشقی کنم
خوشا روزی که به اسم کم تو را خواهم خواند

من از میان تمام شعرهایم
تو را برگزیدم
مثنوی قصیده رباعی جای خود
عشق تو
غزل بازی می‌خواهد...‌

قصیده ی نگاهت هنوز هم سرودنی است
هر چند طولانی
من از نوشتن خسته نمی شوم
میترسم واژه کم بیاورم ..‌.

من از چشمه ی چشمان تو مستم
و مثلی تُنگی که برای ماهی تَنگ است
این شعر هم برای توصیف زیباییت تنگ است
دلم یک آسمان غزل می‌خواهد.‌.‌‌‌.

تمام واژه ها و کلمات
تمام شعرهای جهان
برای من در یک غزل
زیبا و کوتاه خلاصه میشد
چشم هایت ...!

شوق دیدار تو..،
اشک میشود بر گونه ی ما.

تو خلاصه ی تموم آرزوهای منی.

نگاهتو دیدم تو هم توی نگاهمی...!

می دونی شونه هات برام بهشت بودن...!

بند چشمان سیاه توست،
نفس های تنم.

کاش میشد یک دم بهانه کند،
دلت هوای دلم را

محبوب من و نیمه ی جانم شده ای، میدانی؟

تن پاک تو بهشت ایست، که دیدن دارد.

جانم تو بگیر، اما مرو با دگری.

هنوزم چشمات..،
قشنگترین چشم های شهره.

لحظه به لحظه زندگیم،
پر شده از خیال تو.

خاطراتم را..،
سیه چشمان تو پر کرده اند.

چشمانت چه زیبا حک شده اند.
بر سر دفتر زندگی ام.

لحظه به لحظه اش معجزه ای زیباست
خوشه خوشه طلا شدن برگهایش
نم نم بارانش و در پس آن عاشقانه‌هایی
که مست میشوند به هوای دو نفره
رنگین کمانش شوق عجیبی دارد
هستند کسانی که دلباخته ی غروبش شده اند
اما با اینهمه ، اغراق نیست که بگویم
ای مرد...

هوای دلم ابریست چشمانم جای خود
شاید خودت هم ندانی که
چتر دستانت چه ها که نمی‌کند
در این حال و هوا
بوسه بن بستی است برای رسیدن به آزادی....