متن تک بیتی

سوگند به عمرِ رفته در باطنِ خویش
جُز داغ ؛ ضیافتی در این خانه نبود

اسماعیل دلبری

ماه را دیدم و گفتم که قشنگ است اما
رخ زیبای تو را ماه ندارد جانا


(محمد فرمان رضائی)

شب صدای نفسی در غزلم میپیچد
نکند باز که دل ناله ی هجران دارد
- سپیدار

آن زمان که گفتمش وای به حال دگران
من شدم از بد این حادثه خود از دگران

معشوقه ی من گفته بود که لبم مهر صداقت دارد
بی خبر بودم که عجیب به حرومزاده گی عادت دارد :)

قسمت نبود سیب بگوییم پای هم ☘︎ ☘︎

دنیا برای عکس دوتایی حسود بود

☘︎ ☘︎ آرمان پرناک

قلبِ من چون چاهِ خشکی در مسیرِ کاروان ☘︎ ☘︎

هر کسی آهی دعایی یوسفی انداخته ☘︎ ☘︎

آرمان پرناک

☘︎ چشمت، شلوغِ بودن و قلبت برای او

من را ببین که روی گسل خانه ساختم ☘︎

آرمان پرناک

من شبیه خاطرات یک اسیر جنگی ام
واقعیت داشتم اما کسی باور نکرد

شعر من را پیش او میخوانی و حظ میکنی
شعر را میفهمی اما عشق من را...آه نه

سینه ام دفتر شعری است که پاشیده ز هم
بند هایش شده ابیات نبودن هایت ...

نفس های تو را آن روزها در شیشه پر کردم

هوای روز های بودنت را همچنان دارم

وقتی که مرا با همه کس حوصله ای نیست
یعنی که فقط با تو مرا حوصله ای هست

انصاف در این است که در معرکه ی عشق
تا دل بدهی زود دو تا قلوه بگیری

کافری بودم ولی چشمان تو قبله نما
با تماشایت مسلمانی شدم ای بی وفا

باران و بغض و اشک و ابرم یک منِ بی تو
وقتی که تنهایم به زیر چترِ تنهایی

جاده آن دَم که تو را از من ربود
جانِ زندگی زِ جسمم پَر گشود
(برایِ پدرِ آسمانی اَم)(شیما رحمانی)

حالا که پر از حرفم
گوشه همه سنگین است .
حجت اله حبیبی

آری اگر غم نبود،
تنهاترین بود دل!
زهرا حکیمی بافقی (الف احساس)

بیمار توییم و از تو دور افتادیم
گاهی نظری بر دل بیمار انداز

دین ندارم برده ای با خود نگارا عقل و دین


کعبه ام چشمانِ تو قامت به عشقت بسته ام

بادصبا

در احساسم نهفته هُرمِ مِهری/

که می سوزاند اندامِ نهان را/

زهرا حکیمی بافقی (الف احساس)

جهنم میکند دل قطب را در حسرت چشمت
نگاهی کن که عالم گردد از دست من آسوده

در این دیار بی کسی من به کجا سفر بَرم
که هر کجای عالمم تنهاتر از هر کس منم