متن دلنوشته

و تو چه می دانی از درد؟

نبود تو،
از نیستی من می گذرد،
از مرگ آرزو،
از مرگ پنجره.
در خواندن نام تو
آوای زندگی بود نهان،
اما در پس آن هزاران ای کاش پنهان.
چنان در تو تنیده ام،
که در عمق وجودم به تو رسیده ام.
تو باید باشی تا جلوی غم را بگیری،...

هنگام شب سوالی عجیب از من پرسیدی؟
گفتی:
عاشق شدن چه گونه است؟
به تو گفتم:
انگاری یکی دستش را بر روی قلبت گذاشته است و انقدر فشار می دهد که تو سکته کنی.
خندیدی و دیوانه نثارم کردی!
خندیدم و چشمانم را بستم.
درست است فهمیدی از عشقت مردم...

دلم برای صدایت، چشم هایت، دستانت حتی غر غر هایت هم تنگ می شود تعریف واضح تر از این برای دلتنگی؟
ملینامدیا

پاییز امسال چه حس عجیبی دارد
باغ بی برگ با سکوتش چه حس غریبی دارد
باد خزان چه در گوش طبیعت زمزمه می کنی
برگ درختان در هیاهوی وزیدن تو اند چه غوغایی به پا می کنی
دیگر برگی نماند بر جان وتن درختان خزان زده
ببار باران که دلم...

اگر روزی کسی به دلت نشست بدان در باطن او چیزی هست که در بدترین شرایط زندگی یا صدایت کرده یا صدایش کرده ای شک نکن آن شخص از جنس توست چه خوب باشد چه بد
با هزار تفاوت انگار از خون خود توست
شیمی اش به شیمی تو می...

بعد از یه عمر زندگی
بعد از سرد و گرم کشیدن روزگار
بعد داشتن عشق
بعد داشتن کلی انگیزه
بمیری خیلی حرفه ها
هنوزم که هنوز تنها چیز مشترکی که بین خودمون انسانها میبینم این دوتا هستن.
اینکه هممون رو خدا خلق کرده و اینکه هممون قراره یه روزی بعد...

کاشکی این و همه یاد بگیرن
گوش کن
هیچکس، هیچکس تاکید دارم هیچکس
اونقدر درگیر نیست که نتونه حداقل بهت یه زنگ بزنه
اگه واقعا دوست داشته باشه یه پیام رو میتونه بهت بده
پس یادت باشه هیچکس اونقدر درگیر نیست که تو یادش بری!
ملینا مدیا

دلم را آرام باز کردم، وقتی دنیایم را دیدم پروانه ها با بال های رنگی شان با پرواز روی چشمانم نشستند
من از هر جهانی خوشحال تر بودم و خداروشکر که تو شدی جان و جهانم🩵
ملینا مدیا نوشت✨

احساستو خرج آدمی کن که مالِ یه نفر بودن رو بلد باشه، یکی که قدر لحظه هایی که کنارته رو بدونه، قدر اهمیت دادناتو حرص خوردناتو بدونه
نه یکی که با رفتارش به غم و غصه هات اضافه کنه و بعدشم ولت کنه بره....🥀

این منم،
اثیری بی قرار،
اسیری تنها،
پژواک سه تار،
در زندان تن،
در قالب مرد،
که هر شب را با امید تو سحر می کند.
در نبود تو،
گویی که جهان هیچ است.
این منم،
کویری پر سراب،
دشتی پر از مرداب،
شوره زاری در اندوه آب،
سبزه زاری...

نیازمندیم به یک احوالپرسی ساده
به یک سلام بدون تعارف
به یک ، کجایی ؟
به یک گفتنِ
نزدیکم ،
همین حوالی
چند قدمی دلت
صدایم کن
نیازمندیم به ماندن در همین حوالی
به دو فنجان قهوه
یک رفیق ساده
دو لبخند از سر شوق
و چند خط
حال خوبِ...

امید همیشه یک دلیل بوده است
دلیل برای ادامه دادن،
برای کوتاه نیامدن و تلاش کردن،
برای دلگرم بودن در لحظه آخر،
برای درنگ کردن در لبه ی پرتگاه،
برای بلند شدن و ایستادن دوباره،
برای پشت سر را نگاه کردن بعد از آخرین دیدار،

به فردا امیدواریم که شب...

به خانه سَر زدم؛
نگاهت در پَسِ پنجره،
صدایت در هزارتویِ دیوارها،
عطرِ نفس هایت در ذراتِ هوا؛ معلق
خلاصه؛
خانه؛ همه تو بود
و
تو؛ همه خانه بودی.
(از دفترِ بابا)
شیما رحمانی

تکه ای ازخودراگم کرده ام،به جستجوی آن به دریاوکوه وصحرارفتم،اتاق و خانه راگشتم،به دنیای خواب وافکارم رفتم،کل وجودم که نه!تک تک یاخته هایم به فریادآن تکه سرکشیدن..همچون پازلی که تکه ای ازآن برای کامل شدنش گم شده..






نگین رازقی

میسوزدجای خنجری که هرگزبه قلبم زده نشد..






نگین رازقی

گمان میکردم اگربرغم بخندم ازبین میرودتااینکه یک روزغم به خلوت کنده ام آمدهرچه خندیدم نرفت گویی پنهان شدپشت لبخندهای تلخم..





نگین رازقی

نمی دانم چه کنم جسم رابکشم روح رانجات دهم یابارسفرببندم فکرراآرام کنم..










نگین رازقی

می دانی
در من سرزمینی ناشناخته است
که خورشیدش در نگاه تو طلوع می کند
ماهش در چهره ات پدیدار می شود
شبش در پیچ و تاب گیسوانت چشم وا می کند
ستارگانش سنجاق های سر تو هستند
و دست هایت نسیم بهاری را معطر می کند
.
اما آه......

پای لرزان،
قلب آشفته،
چشم کم سو،
صورت بی روح..
.
مگر رفته ای؟

l0tfii

قلم از سردرگمی در دستم آشفته است
نیم خط ها روی کاغذ پژمرده است

قلم چشم به راه رقص است و من
با خیالت در سرم گپ میزنم

l0tfii

کاش میدیدی چیست آن حسی ک از قلبم به تو جاریست
کاش فریاد بی صدای درونم را میشنیدی
کاش شتاب نفس های پشت سرهمم را لمس میکردی
کاش برای یک لحظه تمام کسی که پژمرده شده را حس میکردی...

هنوز هم یادت
بوی گل نرگس نچیده می دهد،
طعم انار رسیده.
پر از نبض زندگی.
به تپیدن می مانی در من،
فراموش نمی شوی،
تمام نمی شوی خاموش نمی شوی.
هر لحظه
هر نفس
بیشتر می نشینی به جانم.
چو یادت می خواند مرا،
گام در رهش می نهم...

ابر هست،
مهتاب نیست،
حوض هست،
آب نیست،
بید مجنون چرا بی تاب نیست.
گردش ماهی قرمز،
روشنای مهتاب،
رقص سیب ها روی آب،
دیگر نیست.
که می داند این همه تلخی برای چیست
شادی نزدیک است،
میان گل های حیاط،
پشت شمعدانی ها،
همسایه شمشادها.
تا صبح راهی نیست،...