متن درد

زمان هیچ گاه دردی را درمان نکرده...
این ما هستیم که به مرور به درد ها عادت می کنیم...!

گابریل گارسیا مارکز
پاییز پدرسالار

شنیدم از لب شعرم که رفته ای،
یار همیشگی ام
رفتی و شرح این همه دلتنگی را
باکه بگویم ای همدم بی کسی ام
هوای دلم ابری ست پراز حسرتم
ای بغض ،ای رفیق تنهای ام
خیال ندیدنت ای حسرت چشمانم
رسانده درد را به استخوانم ،می دانی ام،؟
نغمه...

یا نور
دنیا دنیا آرزو در دلت پرورده ای ؛
که دنیا برایت گل بکارد ؟!؛
هرگز
دنیا را آنگونه شناختم که جز درد ؛
هدیه ای ندارد برای دل های بی آزار
با دلت راه نمی آید ؛ حتی اگر تو ؛
قدم به قدم همراهش شوی
گر طالب...

له باشوور،
یا باکوور!
له رۆژهه ڵات،
یا رۆژاوا!
...
نازانم له کوێ دەمرم!
چەند دەژیم؟!
چه نده ژانم؟!
...
بەڵام هەر دەڵێم،
هه ر بزانه،
هه ر کوردم وُ
هه ر کورد ده بم.

🔄 برگردان:

در جنوب
یا شمال
در شرق
یا غرب
نمی دانم در کجا می...

او عاشقِ مرگ است
او عاشقِ زندگی با درد است
او عاشقِ شب قدم زدن، دراین شهراست
او عاشقِ رفتن است، بی برگشت!!
اری...
او \خودِ درد است \

غمگین ترین درد \مرگ\ نیست\\
دلبستگی به کسی است که بدانی \هست \
اما.....\ اجازه ی\ بودن در کنارش را نداری...!

شاید ندانی اما غمگین ترین درد \مرگ\ نیست\\
دلبسته بودن به کسی است که بدانی \هست \
اما.....\ اجازه ی\ بودن در کنارش را نداری... 
وفقط من میدانم این چگونه دردیست!

پدرم،
شاعر نیست!
پدرم هرگز یک شاعر نیست
پدرم،،،
اما می داند،
خوب هم می داند
دردِ یک سُفره ی خالی
چاره اش:
نان ست!


سعید فلاحی(زانا کوردستانی)

پدرم،،،
شاعر نیست...
رنج هایش را اما
می گِریَد،
می موید
با خودش زمزمه هم گاهی دارد
از زمان هائی خوب
پدرم،،،
شاعر نیست!
ولی از وزن \جدائی ها\ آگاه است
صاحب دفتر و دیوانی از\
\اشک\ است
پدرم می داند، می داند؛
(درد)هم قافیه ی (مرد)ست


سعید فلاحی(زانا کوردستانی)

عبور می کنم از کوچه های دلتنگی
به گوش می رسد امشب صدای دلتنگی

دوباره شرشر ِ باران ؛ بدون چتر و کلاه
زدم به کوچه فقط در هوای دلتنگی

به جز تو حال مرا هیچ کس نمی فهمد
ببین رسیده ام آخر کجای دلتنگی

گذشت عمر من اما چه...

واقعیتِ تلخیه اما در واقع بیشتر وقتا کاری از دستِ ما برنمیاد فقد باید منتظر بمونیم که زمان بگذره تا کم کم عادت کنیم به دردایِ بی درمونِ وجودمون.

درد یعنی که شبی بین غم و بی خوابی
هوس دیدن یاری که تورا کشت، کنی...

همه چیز چون عمر
شتابان می گذرد جز درد...

ارس آرامی

درد است که با خنده ی
تو زار ، بگریم !

درد است که با دیدنت
هر بار ، بگریم !

جز غصه نداده است
فلک قسمت ما را

باید که بر این غصه ی
بسیار ، بگریم !

آنجلا راد
تقدیم به روح بلند و بشاش علی انصاریان

من او را پیامبر عشق می دانستم ،،

اما او برایم سوره درد نازل می کرد !!

ارس آرامی

ما فقط یک ایستگاه نشین بودیم
نه مسافر این قطار...

این را وقتی فهمیدم که:
قطار در روحم سوت کشید
و ریلِ دردهایم به هم رسیدند!

ارس آرامی

تو را دوست داشتم
و این سرآغاز درد بود
نسیم بهاری، در لا به لای برگ های بید مجنون می وزید
و با خود عطر گل یاس را سوغات می آورد
من محو تماشای آن معرکه با شکوه بودم ...
و حیران آن عطر...
چشم گشودم ...
گویی خیالی بیش...

حتما شنیده ای که می گویند بعضی دردها ، وصله تن آدم نیستند. از همان هایی که پینه می بندند به لحظه هایت و بغض را ته گلویت می چسبانند.
می دانی ! صبر آدم ها را اندازه هم نساخته اند . بعضی ها قد و قواره ی صبرشان به...

می گویند بزرگترین درد آن است
که انسان را به سکوت وادار کند
وقتی که در تمام قصه های من ، تو
همان درد پنهانی ! از هجوم واژه هایم به سکوت پناه می برم.

زهرا غفران پاکدل

تنها واژه ای که هیچ معنی نداره دلتنگیه!

چون فقط درد داره...!!

ارس آرامی

می بندم جیغ می کشد
باز میکنم جیغ می کشد!

مثل انگشتی که لای دَر گیر کرده
بین رفتن و ماندن درد می کشم!

ارس آرامی

کاش درد
آنقدر کوچک بود
که پشت میز یک کافه، می نشست
چای می خورد
ساعتش را نگاه می کرد
و با عجله می گفت: خداحافظ!

تارا محمدصالحی
از کتابِ رودخانه ای در آفریقا

|| ایستگاه درد ||

ما اگه مسافر قطار بودیم
پس چرا کسی بلیط ما را پاره نکرد؟

قطار در روحمان سوت کشید و رفت،
ریل ها در استخوانمان آتش گرفتند!
و سوزن بان با بستن ریل،
ما را در این :ایستگاهِ درد: محبوس کرد...

ارس آرامی

کوه تویی تپه منم
عاشق و دلبسته منم
درد تویی فغان تویی
دشمن وابسته منم