متن زمستان

رسید از راه شب یلدا
زمستون باز میشه فردا
نبستی کوله تو ، آذر ؟؟؟
زمستون برفیه اینجا

بجنب آذر ، بجنب پاییز
شدیم از عاشقی لبریز
زمستون فصله دیداره
صدای ساز و گیتاره

شال برفی شو انداخته
ننه یلدا روی باغچه
مثه بید داره می لرزه
چقدر سرده شبه...

تنور قلب من اتشفشانہ گریۂ توست برگرد کہ بے تو در قلب❤م غوغاست پاییز رفت.....
زمستان اندک اندک میرود......
عروسہ فصل ها هم در راه است......
کجاے کہ دل ارام ندارد
شعر وغزل هایم تو را یک بارہ مہمان کردند.....
با یک ربایش بردے غزل ها را ز قلبم
با...

چیزی بگو تا گرم شود...
دستِ احساسم در این زمستان تنهایی
می دانی که زمستان فصل ِ آرزوی من است...
وقتی تو مرا در آغوش بگیری ، وقتی سَردی هوا، زورش به گرمیِ نفس های ما نرسد...
دوستت دارم
که این پرستشی ست عاشقانه
از نگاه من...تا چشم های تو...

عشق تو تصاویر بهارانهٔ چالوس
پر دلهره مانند زمستان هراز است

یک بغل
فصل ترانه
در فنجان بهار
ریخته ام !
بر دیابت بی مهرزمستان
پشت پا بزن !
لبی تر کن
بازار عسل
ورشکسته لبانت میشود !

مثل شب به ماه
گرما به خورشید
زمستان به برف
ببین !
من هم به تو می آیم

گلبارانت میکنم به بهانه بهار
در این زمستان، گل برف میشوم به روی سرت

پاییز تمام شهر را محکم در اغوش گرفته....
چقدر میلرزد....
میبارد....
چقدر بی تاب است....
نمیداند افتابی باشد و بخندد
یا سرد باشد و ببارد...
نگران فردایی است که زمستان بیایدو شهر را از او بگیرد....
و تنها یک چیز پاییز را نابود میکند؛اینکه...
رسیدن زمستان حتمی است...

مردِ مغرور دوست داشتنی ام؛
این زمستان،
این سوزِ دلچسب،
و این هوایِ نوبرانه،
تنها کنارِ تو با یک فنجان چایِ گرم می چسبد
که بنشینیم کنارِ شومینه،و از پشتِ پنجره هوایِ زمستان را تماشا کنیم
تو برایم مولانا بخوانی؛
ای که در باغِ رخش ره بردی
گل تازه به...

کجای ؟
نیستی؟ نیستی که ببینی با خیالت زندگی کردن چقدر زیباست...
فقط نمیدانم چرا
وقتی میخواهم در آغوش بگیرمت
ناگهان محو میشوی
دیشب در خواب
صدای باران میامد، باران پاییزی
اما نمیدانم چرا، فقط بالش من
خیس باران شده بود !!
کجای ؟ نیامدی ؟ شهریور رفت
گفت به...

دلگیرم از پاییز
از تمام غروب های غمگینش
که چوب خط نبودن هایت را
بر دیوار دلم کشید
دلگیرم از تو
از تمام عاشقانه های نگفته ات
که به جانِ گوش هایم بدهکاری

دلگیرم از خودم
که هنوز دلخوشم به یلدا
و چند ثانیه وقت اضافی اش ....
که شاید...

در فصل باران توی دستت چتر خواهم بود
فصل زمستان هم برایت شال خواهم شد...

هر کجا هستی خودت را زودتر برسان

این زمستان بدون تو

هیچ بوی بهار نمیدهد...

زمستان تن پوش سپیدی ست
برای پوشاندن دلتنگی هایم

زمستان آمد و
گرمای وجودم
به تو دادم
آنچه نصیبم شد
قلب یخی تو بود

هر فصلی یک نقاشیِ بی نقص است؛
که از رسوماتِ دلبری پیروی می کند.
باید لا به لای خستگی ها
مو به موی طبیعت را با چشم دل نگریست،
و آرامش را درون رگ ها جاری کرد.
باید پا در کفشِ آدم گذاشت و
سیب های ممنوعه ی زندگی را...

چنان سرد شده ای که،
گمانم
به چله ی زمستان راه دارد!


(رها)

مواظب گرمای دلت باش،
تا کاری که زمستان با زمین کرد زندگی با دلت نکند....!

پاییز را من شروع کردم،
زمستان را تو...
عشق و جدایی، دو فصلِ به هم پیوسته اند

غمگین نیستم از ناملایمات زمین
از این آبیِ مدوّر
که ما را دور خودمان چرخاند

روزی دوران تبعید سر می رسد
نگهبان وسایل شخصی مان را تحویل می دهد
بال هایمان را از...

زمستان،،،
برگشته است
آه،،،
گرمای دست هایت را
کم آورده ام!


(رها)

زمستانی
ورق میخورد

تقویم سرنوشت

برگ برگ
میریزد پاییز از قامت شکسته ی من
ریشه ام از خاک خیالم بیرون زده
و آمده دور گردنم محکم
شبیه دشمنی که میخواهد ببوسدم.
بیدی شده ام که از هر وزشی
تنم میلرزد
باید به زمستان هم فرصت بدهم
مرا به مرگ نزدیک کند
به مرگ نزدیک کند...

پایان پاییز را به انتظار نشسته ام...
شاید،زمستان که بیاید!
ببارد بر سرم،
برف خیال تو...

اسفند را دوست دارم
نه زمستان است و نه بهار
گاهی سرد است
و گاهی درختانش شکوفه میزنند
مثل توست
مثل من ست
مثل ما آدمهاست...