متن زندگی

آدم های زیادی به زندگی ا ت می آیند
و می روند
اما آدم های خوبِ زندگی ات را در
زمان مناسبش پیدا میکنی!
همان هایی که ماندن را بهتر از رفتن بلدند!
آن ها دلیل حال خوبت خواهند شد!
آن ها می آیند تا قصه ی ماندن را جورِ...

در تاریکی ، زندگی گم می شود
عشق گم می شود
ترس بیدار می شود
شادی ، زشت می شود
غم از کوچکی گم می شود
انتظار ، پوچ می شود
انسان نیست می شود
نور اگر بتابد زندگی می آید
زندگی اگر بیاید انسان می روید
زندگی درخت است...

زندگی می تواند خیلی سریع از کنارمان رد شود و قبل از اینکه بفهمیم رفته باشد. به همان اندازه که لحظات و اتفاقات مهم زندگی مان اهمیت دارند، لحظات کوچک و گذرا هم که جزئی از آن ها هستند ارزشمندند.
حس کردن ارتباط، حضور، سادگی و شادی چیزهایی هستند که...

زندگی حکایتی بی نظیر است، فقط بعضی از آدم ها متوجه نمی شوند که خودشان نویسنده ی این حکایت هستند و می توانند آن را هر طور که می خواهند بنویسند.

وقتی با دید باز و گسترده به مسائل بنگریم،
فشارها، نگرانی ها، پیروزی ها، شکست ها، دیگر در نظرمان...

به نظرم اتوبوس مثل زندگی میمونه؛ اگه از اول پایانه تا آخر پایانه مسیرت باشه، کلی آدم با مشکلات و ناراحتی و خوشحالی با دلایل مختلف می بینی .ممکنه به فاصله دو ایستگاه یکی کنارت بشینه و وقتی که از اتوبوس پیاده شد دلتنگ شی یا حتی بهش تاچند وقت...

زندگی ارزش یک لحظه غبطه خوردن را ندارد، تا میتوانی بگو و بخند و برقص. یادت نرود یک جاهایی باید برای همیشه و به خاطر خودت بروی، کاهی رفتن هاست که به ماندن ها می ارزد.

زندگی لحظه ایست دائما در تکرار،  در هر تکرار تغییر و در هر تغییر تدبیریست.

مرگ !
سرت را بالا بگیر
اینجا
زندگی بیش از تو جان می گیرد

کامبیز حامدی

جاده می خواند تو را

بر گرد

فصل زندگی ست ...

زندگی یک خواب سنگین بود

سال ها ماندم سر راهش خبر دارم نکرد
جان به لب آورده و آهنگ دیدارم نکرد

آنچه را دانسته ام از راه و رسم زندگی
کوله باری جز غم و آوارگی بارم نکرد

دلخوش پیغامی از او بودم اما ای دریغ
هرچه را دیدم از...

سلام ای زندگی . ..
خبر داری ...
خیلی وقت است ما را فراموش کرده ای
چه خبر از تو ؟
ای که همه دونده گیها برای توست
چه خبر از آدمهایی که گره می اندازی دورشان
و گاه می خندانی دنیا را به رویشان
چه میکنی با درد و...

اگر کسی را دیدید که از کوچک ترین چیزها لذت می برد، محو طبیعت می شود، کمتر سخت می گیرد، می بخشد، می خندد، می خنداند و با خودش در یک صلح درونی ست، او نه بی مشکل است، و نه شیرین مغز. او طوفان های هولناکی را در زندگی...

به گمانم، ما موسیقی و عطر را اصلاً برای این دوست داریم که فضاهای قبلی زندگی مان را تداعی می کنند. این هم راهی است برای این که با مرگِ لحظه بجنگیم و آن را به زندگی بازگردانیم و سایه ها و بازتاب هایش را زنده کنیم، هرچند موقت.

آزرده و ملول، ز بی همزبانیم
مفهوم واژه واژه ی درد نهانیم
هر لحظه درد تازه و هر دم بلای نو
پر پیچ و خم خطی ست ،خط زندگانیم
ای پیک پاک مرگ، کی از ننگ زندگی
با این همه درنگ، بگو می رهانیم
با پای پر ز درد، تو...

به چشمانت خواهم آموخت،که....
زندگی پیمایشی است آرام و فرسایشی
است مداوم تا. مرگ

@sohrabipoem

ما آدما رو فراموش کردیم. زندگی ارزشش رو از دست داده. ولی زندگی بی ارزش نیست. این زندگی لعنتی چیز خیلی باارزشیه. منظورم اینه که زندگی از این فیش حقوقی به اون یکی فیش حقوقی رسیدن نیست، بلکه شرافت و غرور و نظمه که ارزش موندن آدم رو نشون میده...

زندگی اتفاقی نیست بلکه پاسخی در برابر بخشش ها و داده های شماست. زندگی صدا و آهنگ خودتان است.
هر بُعدی از زندگیِ تان بازتاب نیت و افکار شماست. شما خالق زندگی تان هستید.

گاهی زندگی تبدیل می شود به تقلایی غم بار و کش دار برای به دست آوردن چیزهایی که زنده نگهمان می دارد.

- کارسون مک کالرز
- آواز کافه غم بار

زندگی بزرگ ترین جشنی است که در آن شرکت کرده اید
متن عطیه چک نژادیان

ما باز می آییم
آبی تر از دریا!
از سینه ی دیروز
همراه با فردا!

با وسعتی از نور
با آسمانی شاد
هم شوق با بوسه
از هرچه غم آزاد!

با چشمه ها هم فصل
با رویشی پربار
ما بازمی آییم
با عطرِ گندم زار

هرروز این لبخند
تکرار خواهد...

به آسمان، زمینِ خداوند سلام!
به هرچه آفرید هنرمند سلام!

به رود، چشمه، سنگ، به این پنجره ها
به زندگی، به عشق، به لبخند سلام!

شاعر: سیامک عشقعلی

ما اسیر قصه های ذهنِ خویشیم
آنچه زندگی ما را به تنگنا می افکند، واقعی نیست
بلکه از جنسِ قصه است؛ قصه ای ذهنی
رهایی از قصه های ذهن،
تجربه ی قدرتِ بی منتهای درون،
و تجربه بی کرانگیست . . .
متن عطیه چک نژادیان

چه بخواهیم چه نخواهیم باید از کوچه های زندگی عبور کنیم
گاهی تلخ، گاهی شیرین
عبورها میسازند کوچه های زندگی ما را ...
متن عطیه چک نژادیان

یک دقیقه ی تمام شادکامی! آیا این نعمت برای سراسر زندگی یک انسان کافی نیست؟
شب های روشن