متن طوفان

دریا را با طوفانش،گل را با خارش،
زندگی را با اتفاقات بدش دوست دارم.
این گونه باور کردنی ترند.

من ناخدای عشقم ،
طوفان حریف من نیست
من عاشق تو هستم
مجنون رقیب من نیست


️️️

مرا بخوان به بهشت آغوشت..
مستم کن
از بوی پیراهنت..
بند کن
نفسم را به لب هایت
دیریست از نبودنت
طوفانی بر پاست در دلم️

ما حس ِ درون ِ یاس بودیم
دنیای قشنگ ِ نسترن ها

مدهوش و مسخ ِ یک اقاقی
مغرور ِ وفای قاصدک ها

طوفان تو زد، باغ بهم ریخت
گُلبرگ و گُل و یاس بهم ریخت

در باغ نرویید و نماند یاد به جز تو

از همهمه یک رایحه ماند،رایحه...

️
وقتی تو را می بوسم
بگذار دنیا را آب بردارد
من در میانِ
آرامشِ آغوشِ تو
در هر طوفانی
به ساحل می رسم ...

️️️

طوفان باعث می‌شود درخت ریشه‌هایش را عمیق‌تر و قوی‌تر کند. در طوفان‌هاى زندگى به برگ‌هایى که از دست می‌دهى فکر نکن، به ریشه‌اى فکر کن که قوی‌تر می‌شود ...

تَنِ من قایقِ لنگر زده در طوفان است ...
خودم اینجا دلِ من پیش تو سرگردان است !

سعی کن عهدی را که در طوفان

با خدا می بندی

در هوای صاف فراموش نکنی … .

آن‌سوی دریاها زمینی است
با فرشی از آب
مردانِ قایقران سحرخیز
بر مَرکبِ باد
چون عطرِ شاخِ پرشکوفه
رد می‌شوند از هر درِ باز
تا بادبان‌ها را برافرازند از خواب
آن‌گاه در پهنای ناآرامِ دریا
دل را سپارند بر بالِ موج و
آهنگ سازند
از آن زمینِ آسمانی
از تپّه‌های...

اگر صخره و سنگ در مسیر رودخانه زندگی نباشد،
صدای آب هرگز زیبا نخواهد شد.. آرامش، رهایی از طوفان نیست!
بلکه آرام زندگی کردن در میان طوفان است...
به همین دلیل : بهشت مکان نیست، زمانی است که زیبا فکر میکنی... وجهنم هم مکان نیست!
زمانیست که افکارت دنیایت را...

یلدای چشم‌ های تو برفی ‌ترین شب است
یلدای چشم‌ های تو طوفان می‌آورد
امشب تمام وسوسه‌ ها در نگاه توست
ابلیس هم به دین تو ایمان می‌ آورد

گفته بودی که چرا خوب به پایان نرسید؟
راستش زور من ِ خسته به طوفان نرسید

به تو گفته بودم حواست به تنهایی ام باشد...گفته بودم من آدم توضیح دادن و توضیح خواستن نیستم...گفته بودم اهل پاورقی نیستم...گفته بودم اگر روزی برای اینکه به دیدنم بیایی این پا و آن پا کردی از راهِ نیامده برگرد...گفته بودم حالا که چشمان راز آلودت برملا شدند حالا که...

گفتی از پاییز باید سفر کرد...
گر چه گل تاب طوفان ندارد
آنکه لیلا شد
در چشم مجنون...
همنشینی جز باران ندارد

ندید در دل شوریده ام چه طوفانیست

آنقدر مجاورت کردم با آسمان که
درنا شدی و
تنها از کوچ ات
ردی ماند
در جنون احمقانه ی باد و
طوفان فرجام

قفل قلبم وا شد / عشق تو دوا شد / با یه لبخند / در دل طوفانی به پا شد

دنیای آرام مرا طوفان از هم نخواهد پاشید،
کافیست ،
توجه ات را از من دریغ کنی،
ویران خواهم شد...

رفتنت اول طوفان نفس تنگی هاست بنشین شهر دلش باز هوا می خواهد

در نگاهت رنگ آرامش نمایان می شود/ آه می ترسم که دارد باز طوفان می شود

در بحر عشق،
گر همه جویای ساحلند

ما کشتی وجود
به طوفان سپرده‌ایم.....