متن عاشقانه

هیچ عطاری ندارد
عطری از موی تو را
باغ گل در حسرت
یک تار از آن
گیسوی توست


مجید رفیع زاد

دلم شادی می خواهد
وسعتش زیاد نیست
به اندازه کفِ دستانت ...
دستانم را بگیر ...

دلنشین ترین عاشقانه دنیاست؛
هنگام شانه کشیدن تو بر پیچ و خم موهایم...
قربان صدقه ام بروی و من از خجالت در الفاظ زیبایت غرق شوم...
سالهاست که برای طولانی تر شدن
این عاشقانه، موهایم را بلند نگهداشته ام...!

دریای قلب عاشق بی تومیشه طوفانی دلم تورومیخوادعشق به مدت طولانی

اُردیبهشت هم آمد
آرام بیصدا
مثلِ برفِ زمستان
که باریدُ به انتظارِ
تو بودمو نیامدی.
آگرین یوسفی

راه می رفتم باز، در مسیر هر روز
با همان دلتنگی، با همان آه و سوز
همه از دم تکرار
همه دل ها بیمار
همه جا تیره و تار
همه در فکر فرار
ابر، یکدست سیاه
آفتاب گم کرده راه
ناگهان آهسته
تو سلامم دادی
روشنی پیدا شد
پر شدم...

من اگر مرده بودم
او
شاید می گریست
اما
او اگر گریه می کرد
من حتماً می مردم

چه جوری دلت اومدشب میلادم بری یه چیزی بگوگلم دلت برده کسی

نیستیُ من
ترانه ای خواهم ساخت
به وسعتِ سکوتِ شبهایِ
بلندِ تنهایی.
آگرین یوسفی

چشمان آبی تو
آدم را به یغما میبرد
در چشمان تو، سرگردان می شوم، گم می شوم،
با آرزوی یک لحظه از آرامش
تویی دنیایی که در آغوشت، همه اندازه ها فراموش می شود،
و هر لحظه با تو، یک سفر به دنیای جدید آغاز می شود.

در چشمان تو،...

خب میدانم که میدانی ،دلم از فراغت چه ها میکشد
بر زبان نمی آوری ...
ولی چشمانت ....
چشمانت تمامش را گشوده است .
.
عزیز حسینی

وَ من در آغوش
میگیرم تورا
به وقتِ خیال
آن هنگام که ستارگان
در آسمان می رقصند.
آگرین یوسفی

هیچ می دانستی نوازنده ای؟
با عطر لطیف صدایت
ضربان قلب مرا می نوازی
هیچ می دانستی آهنگسازی؟
با عطر بودنت
حال دل مرا کوک می سازی
هیچ می دانستی شاعری؟
لبخند ملیح تو
الفاظ را در اشعارم
هم، به هم می بافند و
هم به عشق تو می نازند...

☘︎ می خواهم صادق باشم
آغوشت
آنقدر زندگی ست
که احساسِ مرگ می کنم ... ☘︎
آرمان پرناک

نه ! /

اینطوری نمی شود ، /

نه ! /

باید /

کوله ی خالیِ سنگینم را /

بار دیگر بگردم /

مگر می شود کسی که دوستش داری /

برای شب های سردِ پادگان /

روزهای گرمی نبافته باشد؟! /

آرمان پرناک

آمدم تا عاشقانه، در کنارِ تو بمانم
تا برای تو بمیرم، مهربانِ من
آمدم ای نازنینم، تا به جبرانِ گذشته
سر ز پایت بر نگیرم ،همزبان من...

_برشی از ترانه

دلم برایت تنگ شده
اگر باور نداری از آسمان شهرتان بپرس
که چندین بار آرزو کردم
" کاش ابری بودم و پای رفتن داشتم"

نمیدونم عشق من مگه توچن نفری که میتونی قلبم به این شدت ببری

کی میتونه قلب منوازتوسینه دربیاره یه دیوونم که ازعشقت تب میکنه وبیماره

آسمون قشنگِ وقتی هوا ابری میشه.
جنگل قشنگِ وقتی به کلبه چوبی ختم میشه.
هوای پاییز قشنگِ وقتی اکثرا بارونی میشه.
قلب آدمِ قشنگِ وقتی یکنفر واسش کافی میشه.

من شاید وقتی تو زیر فشار زندگی در حال دست و پا زدنی،نتونم بیام نجاتت بدم و بگم بسپارش به من چون شاید قدرت تو رو هنوز نداشته باشم ولی برای رفع خستگیت ،برای بد و بیراه گفتنت به زمین و زمان،برای پیدا کردن یه جای امن،من هستم،بغلم هست،قلبم هست،وقتم...

سندروم سلنوفیل قشنگترین ابتلایی بود که دچارش شدم چون باعث شد یاد بگیرم اگه یه روز تویِ قلبم،خونه ای برای یکنفر بسازم،برای اینکه همیشه امن باشه،اون آدم رو مثل ماه ببینم تا زمانی که کامل باشه یا ناقص،باز هم از نظرم قشنگ بمونه و توی شبایی که گمش کرده باشم...

♥️🍃

هیچ وقت
هیچ کس
به اندازه من
دوستت نخواهد داشت
این تو، این تمام آدم ها ..


.

نور چشم من کجایی؟
ماه تمام می شود، اشک های کوچه ها خشک شدند.
گل ها دیگر بو و رنگی ندارند،
تو کجایی...؟!
تو کجایی که بهار نمی آید؟

در سکوت تاریک، صدای پایان می آید،
خستگی در دل هر باران می پوسید
باد بهار را به خود می برد...