متن غمگین

و زندگی آنقدر کوچک شد
تا در چاله ای که بارها از آن پریده بودیم
افتادیم

صبح جمعه ات بخیر
هر کجا هستی
یاد من باش ...
من با تو چای نوشیده ام
سفرها کرده ام
آه ای رویای گمشده
هر کجا هستی صبح جمعه ات بخیر ...

درسته از لحاظ روحی مُردم ولی خب زِندَم مث کسی که وجود داره باهام رفتار کنین(:

تو چه دانی که حال دل من...

بی تو چقدر بارانیست...

میِکشد هر شب مرا چشمان تو...


تا به سر حد جنون...

و خدایی که به شدت کافیست...


ولی انگاری نیست...


که به داد دل دیوانه ی مردم برسد...

در خاطراتی
که هرگز نساختیم
سوختیم!

نجیب محفوظ :

چه خوب بود اگر می توانستیم مشکلات بزرگمان را با یک قرص بعد از غذا یا یک قاشق شربت قبل از خواب حل کنیم..

تنها زَخمی که بخیه نمیخوره زَخمِ زَبونه!

هوآی دلم آلوده به غم است

هر صبح به تو فکر می کنم،
با جای خالی ات حرف میزنم،
روزنامه را برایت می خوانم
و صبحانه را جای تو به خودم تعارف می کنم،
از اتاق صدایت را می شنوم که:
لباس هاتو اتو کردم و گذاشتم روی تخت.
لباس های چروک هر روزه ام را...

متن آهنگ علی اصلانکش به نام فرشته منی

حرف دلم یه عمره که سنگین شده

نه علی نمیخواد تو رو غمگین کنه

یاد اون روز که تو بغلم گریه کردی

اما من بودم تو فکر نفر قبلی

همه دور و برم بودن

چقدر مغرور شدم

واسه جدایی از تو مجبور...

هوا گرفته است
دلم تاب ندارد
گیسوانم را شانه زدم
خانه در سکوت است
بوی قهوه ای تلخ فضا را پر کرده است
اسمان تاریک شد

دلم بغض دارد امشب
ابرها شروع ب غرش کردند
گویی امشب باران هم ب احترام بغض هایم میبارد
نگاهی ب آسمان کردم
گفته بود...

دلتنگ مادری هستم ک رویا می بافد
تنها نشسته است و دار قالی می بافد

دلتنگ مادری هستم ک دلش تنگ است
تنها نشسته است وپر از حرف است

دلتنگ مادری هستم ک ناز دارد
تنها نشسته است و دل پر راز دارد

دلتنگ مادری هستم ک نا ندارد
تنها...

خاطراتمان سالهاست در کوچه های دلتنگی
گم شده است.

در میان قصه های بی پایان ،نفسهای خسته و

فریادهای جسته از گلو،

در هجوم اندوه برگهای پاییزی به خواب رفته.

و ما مانده ایم ، چشم به راهِ راهی که می دوید و می گریخت.

اینگونه گیر افتاده ایم در...

با اینکه دلگیرم ازت
الهی الهی دنیا برات بسازه
الهی الهی دلت به غم نبازه...

برشی از ترانه

وقت کردی سری از این طرفها بزن
که نه تنها من
که پنجره و پرده و دیوار همه دلتنگ تواند
و فنجان چای نیز از دوریت به سوگ نشسته
بوی مهربانیت را نفس می کشیم

آسوده نبودم در این ره که تو بردی دل من را

قدم زدن کناردل هم را بلد نبودیم
طناب دلمان کور گره شد
به جای باز کردن پاره اش کردیم

آرزو شده ای و در دلم خفته ای
آن هم آرزوی محال در خیال خام

ازدل شوریده حالم هیچ مپرس
سخت از غوغای روزگار
حال دلم آشفته است

حمل کردن خاطراتی که پر از ،زخم است درد دارد
ای کاش موقع رفتنت، خاطرات و در کوله ات میبردی ..

آری این منم، اما چه سود؟
او که در من بود دیگر نیست، نیست.

گاهی به من فکر کن من حتی به گاهی بودن در فکرت هم راضی ام...