متن نبودنت

گاهی دلم تنگ میشود..
برای گفتن دوستت دارم هایی که با قهوه نوشیده می شود.
بی تو یعنی؛ تنهاییِ دیوانه کننده و بدونِ آرامش!.
آن سویِ نیمکتِ خالی قلبم نشسته ای و من فقط با یادآوریِ نبودنت کامم را بدونِ شکر تلخ میکنم!..

یا نبودنت در من،
یا من در نبودنت تمام می شوم...

ارس آرامی

تلخی نبودنت را این شب ها با یادت شیرین می کنم.

یه وقتایی همچی هست اما
همچی کافی نیست.
چون اصلا کافی نیست
چون اونی که باید باشه نیست

بیا با هم سلفی بگیریم،
یک عکس ۲ نفره
من به دوربین نگاه میکنم؛
تو به من
نمی خواهم چشمانت در تاریخ
ثبت شوند...!
پ.ن۱: بعدها تاریخ خواهد گفت
چشمانت چه کرد با من ِ
تنها تر از لطفعلی خان ِبی سپاه
پنجشنبه ۲۴ دسامبر ۲۰۲۰ / ۴ دی ۱۳۹۹

بارانِ دلتنگی هاست وُ،
--خیسم از نبودنت!
...
هیچ سقفی بر سرم،
 دستت نمی شود.!




سعید فلاحی (زانا کوردستانی)

کلافه از آغاز وُ،
انتهای سفرم -
هیچ راهی به تو ختم نشد!
...
به نبودنت اما،
بسیار!

آخرین خاطره ام با تو
نگاهت بود با آن چشمان بی فروغ
لبهایی بود که نتوانست دردش را فریاد بزند
دستان سرد و بی جانی بود
که به سختی موهایم را شانه زد
نفسهای به شماره افتاده ای بود
که در باورمان نمیگنجید
نفسهای آخر باشد
تمام اینها به آتشم...

دریاهم دگر ارام نیست
و غرلندکنان امواجش را
به ساحل تنهاییم میکوبد
به گمانم دریاهم از نبودنت شاکیست
✍️رامین وهاب

در باورم نیست نبودنت
رفتی و آتش نهادی بر پیکرم

در هوای آلوده به نبودنت
نفسی بالا نمی آید!

نویسنده: کتایون آتاکیشی زاده

در کافه ی قرارمان
صندلی خالی
نبودنت را
فریاد می زند

بودنت چندان نبود
که کودک خیالم را آرام کند،
نبودنت اما
خلایی است؛
پُر نشدنی!



لیلا طیبی(رها)

نبودنت،،،
مرگ است وُ
خانه بی تو، گوری تاریک...
وَ من،،،
لاشه ای کوکی!



سعید فلاحی (زانا کوردستانی)

ِ
تو می روی
قطار هم احمقانه می برد تو را
بر روی ریل ها
می میرند
مانده حرف ها
حرفهایی
موازی نبودنت
ِ

آخر هفته که می شود
جای خالی ات خالی تر می شود
خاطره های نبودنت
تنهایی های عقب افتاده ام را
تا صبح پُر می کند

نه چای دلتنگی از دهن می اُفتد
و نه این صندلی
دست از نبودنت بر می دارد
هر جایی تو را کم دارد
همه...

هم در هوای ابری آبان دلم گرفت
هم در سکوت سرد زمستان دلم گرفت

هرجا که عاشقی به مراد دلش رسید
هرجا گرفت نم نم باران دلم گرفت

با خنده گفتمش: به سلامت… سفر بخیر…
وقتی که رفت، از تو چه پنهان... دلم گرفت

بیرون زدم ز خانه که حالم...

نگران نباش ...! بیکار نیستم .... ثانیه ،ثانیه های نَبودنت را .... "نفس" می کِشم .....!!!

کشنده تر از گلوله؛
نبودن توست...
--(مرگِ تدریجی!)--

وقتی،،،
روزهای سال تمام می شود وُ،
هنوز\
ندارمت!


سعید فلاحی (زانا کوردستانی)

می خواهم از این هرج و مرج پناه بیاورم به آغوشَت...
کو آغوشت؟؟ تا مثل گنجشکی بلرزم از اشک در لانه ی اَمنِ ابدی ام....
کو دستانِ نوازشگرت روی تنِ نازکِ زخمی ام؟!
نجس است نبودنت ...
کو بودنت مردِ حسابی؟!

افسانه نادری

فکر نکن کم آورده ام نشسته ام
نه!
دارم نبودنت را از این دوش به آن دوش می کنم

کاش میشد بهش گفت . . .
نبودنت اذیتم میکنه وصله یِ تَن

مامان
نبودنت جمعه هایی است
پر از دلتنگی...
من هر چه بلد باشم
نداشتنت رو نابلدم

روزگار، نبودنت را برایم دیکته می کند



و نمره ی من باز می شود... صفر!



هنوز نبودنت را یاد نگرفته ام