متن کوتاه

می رسم
امید را
باور کنم.
حجت اله حبیبی

می رسم آخر
به دستان خدا .
حجت اله حبیبی

زِ مادر
مرگ
می زاید.
حجت اله حبیبی

غروب
آغاز پایان است
حجت اله حبیبی

هیچ دردی بدتر از گیر افتادن تو جایی که بهش تعلق نداری نیست

دست از نگران بودن برای چیزهایی که اختیارشان را نداری بردار

دوست داشتنت اوایل عادت بود یهو معتادت شدم

شکایت نکن..
مقابل طبیعت..
مقاوم نباش..

دلم تنگ میشه براش..
نیلوفر محمدیان

اعتماد بنفس چیز خوبیه به شرط اینکه جو نگیرتون

شدم یه جسم بدون هیچگونه احساس..!

صبح چشمان تو، بر کوه دلم می تابد
حجت اله حبیبی

شب ، نور می زاید .
حجت اله حبیبی

غیر آغوش تو هرجا بروم ولگردی

ارس آرامی

دلم گرفته...
صدامو میشنوید؟

این شما نیستید که عکس می گیرید. این عکس است که شما را می گیرد

تمام آرزوی پنجره
« رسیدن » است
حجت اله حبیبی

قدر گل را بدان چون گل به تو نمی گوید برایم آب بده

بعد از تو مرا به نام طُ صدا می زنند

من آن شبم که سحر نمی شود

سجده گاه عشق..
جان ست
قبله اش روح و روان ست

هر کاری که میتونید برای رسیدن به هدف تون انجام بدید

چقدر بد که نمیتونی شخصیتِ منفورتو فتوشاپ کنی.

کاش پیراهنت بودم
همیشه آغشته به بوی تنت...