متن باغبان

باغچه‌‌ی دلم،
پر از گل‌هایی که دیگر نغمه نمی‌خوانند،
رنگ‌هایشان پژمرده و سایه‌هایشان سنگین!

من اما، بسان باغبانی با دستان خشک و سرد،
که نمی‌داند چگونه باران بیاورد،
و چگونه نور را به دل گل‌ها برساند
روزگارم اینگونه میگذرد؛
هر روز تماشاگر گل هایی هستم
که یک به یک خاموش...

باغبان پیر تمام قد خشک اش زد و چشمانش خیس باران شد وقتی دید همزاد گلی که دیروز فروخت تمام قد خشکیده است...

گلهایی که
به مراقبت بیشتری
نیاز داشتند ؛
باغبان های
بی تفاوت تری
نصیبشان شد..!

درخت انگور
برای باغبان زحمتکش
عرق می ریخت...

بهارم

باغبان باور

ندارد


آریا ابراهیمی

چقدر دلش تبر میخواهد درخت
وقتی که باغبان
زیر پا له می کند
شکوفه هایش را.

باغبان روزگار، گل را معطر می کند
تا مشام جان ما را پر کند بوی
بهار....
پس بیا چون باغبان روزگار، در دل هر رهگذر، یک غنچه ی لبخند کار.....
حجت اله حبیبی

درختی که میوه نمی داد!
...
باغبان،،،
با اره بوسید،
--گلویش را...



لیلا طیبی(رها)

هر کس در دوران زندگی اش می تواند دو کارکرد داشته باشد : "ساختن" یا " کاشتن"
سازندگان شاید سال ها در کار خود بمانند و سازندگی شان مدت ها طول بکشد ، اما روزی می رسد که کارشان به پایان برسد ، در این هنگام باز می ایستند و...

تو بیا بیا و بنشین
چو شکوفه ای به جانم
گُلِ من اگر تو باشی،️
همه ی عُمر باغبانم

سرنوشت را باید از سر نوشت
شاید این بار کمی بهتر نوشت

عاشقی را غرقِ در باور نوشت
غُصه ها را قِصه ای دیگر نوشت

از کجا این باور آمد که گفت
گر رَود سَر برنگردد سرنوشت

گل بکاریم از دل گِل گُل بَرآریم
در زمستان در بهاران زیرِ باران...

جوشِ بهار رخنه به دیوار می‌کند
بیهوده باغبان درِ گلزار بسته است

گویند باغبان عمری طولانی دارد

چون با گل سر و کار دارد

ولی من عمر طولانی تر از باغبان دارم

چون همسری زیباتر از گل دارم.

باغبان میتواند تصمیم بگیرد که چه چیز به درد چغندر میخورد اما هیچکس نمیتواند برای مردم،اگر خودشان نخواهند،خیر و صلاح را انتخاب بکند.

ز شرم او نگاهم دست و پا گم کرد چون طفلی
که چشمش وقت ِ گُل‌چیدن به چشم باغبان افتد

تو را آنگونه می خواهم
که باغی باغبانش را
شبیه مادر پیری که می بوسد جوانش را

صحبت یاس و نرگس و مریم نیست
دل باغبان
پژمرده است

ای باغبان درخت دانش
روزت مبارک