متن آرزو

آرزو می کنم آرزوهایت در یک قدمی تو ایستاده باشد تا با یک پلک بر هم زدنی
در آغوششان بگیری.آرزو می کنم عشق
در بهترین زمان ممکن به سراغت بیاید
و زیباترین خوشی های دنیا را زندگی کنی.
آرزو می کنم هیچوقت درمانده و مستاصل
خیابان های شهر را قدم...

پیله کردم به تو هربار که پروانه شوم

آن قدر چرخ زنم چرخ که پروانه شوم



آرزویم همه این است که یک لحظه فقط

بر سرم سایه شوی بر سر تو شانه شوم

علی اکبر اسلامیان بیدل خراسانی

روزگار غریبی ست نازنین...
آدم ها یک روزی دورت می گردند و روز دیگر دورت می زنند، یک روز ازت دل می بَرند، روزی دیگر ازت دل می بُرند. یک. روز تنهاییت را پر می کنند و می شوند همه ی هستی ات. روز دیگر وقتی خوب وابسته ات کردند...

جدا کردن ما را ز هم مثل دو ابرو ،

پیوستگی دوره قاجارم آرزوست!

ارس آرامی

وقتی برای اولین بار چشماتو دیدم
یه حس عجیبی داشتم
انگاری عمق اون چشمات خودمو می دیدم
که یه روزی با این چشما
زندگی کردم ...
عاشقی کردم ...
نمیدونم ...
شاید توی زندگی قبلیم گم شده بودی ...
و بعد آرزو کردم که یکبار دیگه پیدات کنم...
اما اینبار...

گفتم: تو آرزو کن اجابت کردنش با من ،،

گفت: همه آرزوهایم به خودم مربوط است!!

ارس آرامی

باز باران ، با ترانه ، می خورد بربام خانه ...

خانه ام کو ؟

خانه ات کو ؟

آن دل دیوانه ات کو ؟

روزهای کودکی کو ؟

فصل خوب سادگی کو ؟

یادت آید روز بارن گردش یک روز دیرین ؟

پس چه شد دیگر کجا رفت ؟...

در ما آرزو چون هفت سال اول مصر فراوان

و چون هفت سال دوم در قحطی رسیدن !!

ارس آرامی

خیره نگاهم می کنی و من
واسم قدم برداشتن سخته
از زندگی چیزی نمی فهمم
دنیای من محدود به تختِ

خوشبخت بودن از نگاه تو
شاید فقط به داشتنِ پوله
حرفامو اونی خوب میفهمه
که مثل من یه عمره معلوله

این انتخابم نیست، باور کن
اینا همش تقصیر تقدیره
پاهام...

مرا بنویس که خط خطی شدم از نوشته های تزویر،از ته مانده های پوچی های آرزو، از ریسمان پوسیده  ای که رنگ به رنگش دردی به پهنای عشق دارد. از تار پودم اندک سه تاری مانده که از نواختن های بی هنرمندانه کودک درونم، ساز نا کوکش گوش خراش ترین...

اگر احساس من در قلبت،ارزشمند می افتاد
کنار قهوه ی تلخ نگاهت،، قند می افتاد

اگر همسایگی، با چشم های تو، میسر بود
اگر تصویر تو، هر دفعه با لبخند می افتاد

تماشایت، دگر در انحصار چشم هایم بود
اگر این آرزو، با عشق و تو،هم بند می افتاد

من...

از تو تنها یک چیز در من جا مانده است
آن هم خاطراتی است که در وجودم پرت کردی و دیگر راه فراری ندارند...
ای کاش از تو چیز دیگری برایم می ماند
چیزی زنده تر از خاطره همچون وجودت؛
عمیق تر از آرزو همچون صدایت
و آبی تر از...

ما آرزو کردیم و نپذیرفتیم که قرار نیست به تمام آرزوها‍‍مان برسیم،
ما آدم ها را دوست داشتیم و نپذیرفتیم که قرار نیست همه دوستمان داشته باشند،
ما روزهای خوب می خواستیم و نپذیرفتیم که قرار نیست تمام روزها خوب باشند...
و هر روز غمگین تر شدیم.

گاهی برای رسیدن...

حالا که خوب نگاه می کنم می بینم من آدم خوشبختی بوده ام، بسیار خوشبخت.
من بدون در نظر گرفتن نظرات آدم های دیگر، کارهایی که دوست داشته ام را کرده ام و مسیرهایی که می خواسته ام را رفته ام. من جوری زیسته ام که خودم دوست داشته ام...

تو این دنیا هیچی حق نیست!!؟؟

یعنی فقط مرگ حقه ؟!💔

عشق حق نیست ؟💔💔

زندگی حق نیست؟ 💔😔

تفریح حق نیست؟💔 😔

آرزو حق نیست؟ 💔😔

آرزوی_من
وصل به دامان توست
صدایم کن
میخواهم ناتمام و پُر دوام
دوستت_بدارم

دلم بی تاب و حیران است هوای دلبرش دارد
هوای شال خوش رنگی، که مه رو بر سرش دارد
دلم طفلی شده یارا،هوایِ مادرش کرده
هوایِ تسبیح و مهر و نماز و چادرش کرده
دلم گشته چو مجنونی،که لیلایش سفرکرده
و او را در بیابانی،خراب و دربه در کرده
دلم...

به لحظه ی تولد قسم که مرگ تلخ است!
که مرگِ تلخ، تلخ تر است.
که امروز مردن، وقتی که می شد فردا را دید تلخ است.
که مردانده! شدن تلخ تر است از مردن.
.
به لحظه تولد قسم زندگی شیرین است، جان شیرین است.
زنده ماندن خوش است....

آرزوهاتو بزرگ و نگرانی هاتو کوچک نگهدار

در چهارشنبه سوریِ امسال
ترقّه و فشفشه و امثالهم به کار من نمی آیند
سهم من از امشب
یک بالنِ آرزویِ سرخ است
و یک ماژیک ک نامت رو آن حک کنم ...
میفرستمش بالا به سمتِ خدا .
آرزویِ امشبم را از میان تمام آتش بازی هایِ زمینی دور...

گفته بودی  آرزویی نداری
اما  از نفوذ چشمانت  فهمیدم
آرزوهایت را  محبوس کرده اند
تا دلخوش به سنگفرش خیابان باشی
بی خبر  از اینکه  رگ خوابت را
نشانه  رفته بودند

منتظر بودم بیایی سوی دامم ای عزیز
تا بگردی در بغل آهوی رامم ای عزیز

ﺭﻭبروی دیدگانم جوخه ی آتش بپاست
بوی غم دارد فضای صبح وشامم ای عزیز

خاک دنیا را قیامت جمله بر سر می کنم
گر نگیری از رقیبان انتقامم ای عزیز

ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩﯼ ﺩﺭ ﻏﺰﻝ نام...

دلم یک بغل آغوش به پهنای آسمان میخواهد
شانه ای میخواهد به وسعت آرامش ویک عصر پاییزی
نفس هایی را میخواهد که در هر دم وبازدم بر گونه ام جا خوش کند
چشمانی را میخواهد که پرسه در آن سکوت بی اختیارست
باران بی چتر میخواهم وقدم زدنهایی به کرانه...

در آرزوی "صلح" و "سلامت" نشسته ایم
در سال نو، نصیب جهان آرزوی ما