متن آسمان

کاش ببارد آسمان،امشب دلم بد ابری است/موجی از غم سوی قلبم راهی است

دل بریدم تا که از یادم روی/گر ببارد آسمان یاد تو ویرانم کند(:

تو از کنار چشم هایم می روی
اما من با نگاهی خیس
در کوچه های تلخ این شهر
به دنبال صدای نفس هایت می دوم
ای کاش بودنت تمام نمی شد
و هوای رابطه ی مان
همیشه آفتابی بود
تا به جای رقصیدن ابرهای سیاه
پرواز تو را
میان آسمان...

تو که: شعر شررباری سراپا،
پر از حسّی؛ صفا داری سراپا؛
برای وسعت یک آسمان عشق،
شکوهِ مِهررخساری سراپا!
شاعر: زهرا حکیمی بافقی (الف احساس)

اگر
هشت آسمان باشد
- در آن همه بیکرانگی-
از ستاره ای کور هم
بی نصیبم من.

باید بنشینم به مکالمه با باختین
تا تو فرم شعر را دگرگون کنی
وآب از آستین آسمان نیفتد
مریم گمار

هربار که بر می گردم از سفر
تکه ای جنگل
مشتی دریا
اندکی آسمان را
با خود به خانه می آورم

من اما باید
جنگل را به جنگل
دریا را به دریا
جاده را به جاده
و زنی را که آن همه راه
تا تهران آورده بودم
بر گردانم به...

شب اتفاقِ قشنگیه
اگه تو ماهِ من باشی
(رامین فاخری)

آسمان را مرخص کردم
من ماه را شب ها
در صورتِ تو میبینم
(رامین فاخری)

آسمان را مرخص کردم
من ماه را شب ها
در صورتِ تو میبینم !
رامین فاخری

ای آسمان ،
کم پیله کن
پروانه می سازد
دلم .
حجت اله حبیبی

شب است و کوچه ی آه و غرورِ آسمانی که-
-شبیه من،زمین خورده ست،می دانی؟...نمی دانی
رضاحدادیان

دوباره ماه را دیدم و دیوانه تر شدم
به یادتو افتادم ، با خود بیگانه تر شدم
من نمی گویم که آباد بودم قبل تو
ویرانه بودم و با دیدنت ویرانه تر شدم
ستوده

آسمان چشم به راهِ « ستاره ها »ست .
حجت اله حبیبی

دل کجا دلبر کجا عشق می شود آسان کجا
من کجا مجنون کجا فرهاد کوهستان کجا

با همه حس ها تو واسم عشق را معنا بکن
آتش از این عشق کجا آن عشق بی پایان کجا

من کشاورزم زمینی که پر از اندیشه هاست
دستان خرمن کشم آنچه دارد ماسه...

آجر آجر تکّه اَبری تار باقی مانده است
آسمان با تکیه بر دیوار باقی مانده است
رضا حدادیان

آجر آجر تکّه اَبری تار باقی مانده است
آسمان با تکیه بر دیوار باقی مانده است

بی گمان مانند برگشت صدا در کوهسار
شِکوه هایم را فقط تکرار باقی مانده است

چکّه چکّه می چکد آه از لبِ پروانه و
غنچه غنچه باغ را اِنکار باقی مانده است

های های...

ازین باغِ سبز، گُلی میرسان
در آرامش کوه آسمان
نگاه کن، چه می گوید طبیعت
سرسبز و زیبا، بی نهایت
جان بخواه ازین هر دو، زندگی بس ارزشمند
در روزگارِ کوتاهِمان، هستیم با بلند قامت.

غزل قدیمی

کاش بجای باران از آسمان،جنون ببارد! شاید، مردم این شهر عاقل شوند!
و یا کاش بجای باد از برگ درختان،
آرامش عبور کند تا آرام شوند
و کاش بجای آتش در دل ها، مهر و محبت
به اندازه کافی شعله ور شود
اگر جنونی است که به مردم این شهر...

زبانم لال بود
کلامم سخت جریان داشت
انگار حرفهایم، شریان خون در رگ ها شده اجباری
یک وقت هایی از روی اجبار غم هایم جاری میشود
میشود حرفهای تلخی ک دوست ندارم کسی آنها را لمس کند
یک وقت هایی فوری حرف های محبت آمیزم را بیان میکنم
انگار فوری...

عقاب
عابریست
درپیاده رو آسمان
که تنهایی اش را
چرخ می زند.
رضاحدادیان

و بگو با لوح ساده ات چه کردند که بد بودن را

برگزیدی ؟!

شاید روزی ،تاریکی را از آسمان وجودت دزدیدم........

ذهن قفس خالیست از آهنگِ پرواز
لبریز کن از آسمان بال وپرت را!
رضا حدادیان

از برکه ی صد سراب جوشیدی
پیراهن زرد خواب پوشیدی
بوسیدمت... آسمان که می بارید
در جمجمه ام شراب نوشیدی

او ستاره بود
و من آسمان
کدام آسمان بدون ستاره زیباست؟!:)