داشتم حوالیِ نابودی قدم می زدم که مرا با کوچه ی عشقت آشنا کردی. یکی از همین روزهای تقویم، دست هایم را گرفتی و مشتی از بهشت برایم به ارمغان آوردی! همان جا بود که به یُمنِ حضورت، اردیبهشت سرسبزتر گشت و برایم معنا یافت!
علم بهتره یا آغوش؟ فصل اگه پاییز باشه، یار اگه کنار باشه، باد آروم اگه پرده رو تکون بده، بوی بارون اگه قاطی بشه با بوی عطر تنش تو بگو کل دنیا یا آغوش؟ تو بگو بهشت یا آغوش؟ آغوش آغوش آغوش …
بهشت کجاست؟ ندانم، ولی یقین دانم که جمع سبز شما کم از بهشت نباشد
به عقل سر بسپارم دعای خلق این است روا مباد دعایی که عین نفرین است رهایم از هوس دیدن بهشت که عشق طمع بریدن از این سفره های رنگین است اگر چه دین مرا گیسوی رهای تو برد کسی که بنده ی موی تو نیست بی دین است تو هم...
مزه ی سیب بهشتی را نمی دانم اما هر جا که تو باشی و بگویی سیب، یک بغل طعم بهشتی از لبانت می چینم...
بهشت چندر کوچیکا بِه وختی تَرا کشا گیرم. *** بهشت چه کوچک می شود وقتی تو را در آغوش می گیرم.
آدم به جرم خوردن گندم با حوا شد رانده از بهشت اما چه غم حوا خودش بهشت است
تو نباشی؛ چرا دو تا صندلی؟! تو نباشی؛ چرا دو تا پنجره؟! تو نباشی؛ مثل این است که وارد بهشت شوی؛خدا رفته باشد...
بهشت اینجاست در تلاقی نگاه هایمان و لبخندی که تو مرا مهمان کرده ای
حق است که بهشت به زیر پایت باشد چَشمان تَرَم محو نگاهت باشد . عمریست که با عشق تو من زیسته ام همراه دلم دعای پاکت باشد
اگه از جهنم گذشته باشی قدر بهشت رو میدونی...درست شبیه ما سه نفر...ما از جایی شروع کردیم که به معنی واقعی، برزخ رو فهمیدیم...توی اون روزها شبیه گیاهانی بودیم که به شکل معلق توی جنگل سبز شدن...نه راهی برای رسیدن به آسمون بود نه خاکی واسه ریشه زدن...توی تمام اون...
" زن " تنها شعبه ی بهشت است روی زمین...
در باران به دیدنش رفتم تا کاشفِ گونه ای خیس از خوشبختی باشم در باران به دیدنش رفتم تا بوسه ها آبدار باشند .... تا خالقِ بهشت ناشناخته ای روی زمین باشم : \ آغوشِ خیس \ ... . . یار با باران خوش است . این بارون ، آبیه...
اولین بار که جلوم سرلخت شد موهاش نم داشت یه نم هزاربار بهتر از نم بارون اون روز موهاش بوی هلو میداد با خودم گفتم موهاش مثِ یه طنابه مث یه طناب که خدا از دیوار بهشت انداخته پایین که باهاش آدمو بکشه بالا ... سرمو نزدیکتر بردم عمیق ترین...
تو فقط نگام کن من قرنطینه که سهله هفت سال قحطی و خشکسالی رو مثل یه تعطیلات طولانی تو بهشت میگذرونم . . تو فقط نگام کن من همه ی عمری که قراره تو این سیاره قرنطینه باشیم ، بدون نوشیدن حتی یه فنجون چای روی ماه بدون دیدن هیچ...
بزن زیر چادر منو با خودت ببر هر کجا که هوا دلگشاست ببر با خودت این من عاشق و به اونجا که خواب شبش با صفاست حساب دلم رو جدا کن ز من حساب من و این دل از هم جداست من و با خودت تا قیامت ببر قیامت کنار...
محبوبم امروز یقین کردم که هر کاری از هر انسانی ساخته است...زن یا مرد فرقی ندارد...هر انسانی می تواند هر چیزی باشد...نقاش، راننده، مکانیک،معلم،پزشک،کارگر و هزار و هزار نقش دیگر..هیچ چیز غیر ممکن نیست و هیچ مرزی نمیتواند انسان را محدود کند...محبوبم تنها و تنها یک نقش در این جهان...
من پُراَم پُر از بوی اعتماد با رنگِ سفید پُر از بوی امنیت با رنگی سبز پُر از رنگ قرمز با وجود تو من پُر از بوی سیبم آغشته به بوی بهشت با عطر پرتقال های سبز ، در خروش پُر تلاطم امواج دریا من پُر از خیالِ با تو...
مگر میشود نوازش نم نم باران را برروی اَقاقی ها و یاس ها وصَد نرگس ِ شیراز و هزاران شقایق ببینی و شاعرنشوی ؟ مگرمی شود اینهمه شادابی و سَرمستی ِ و رقص پروانه ها وناز و لِطافت سبزینه ها را ببینی و عاشق نشوی؟ مگر می شود زیر این...
اولین باری که بوسیدمش ، فهمیدم حق با مادرم حَوا بوده ! گاهی بعضی ممنوعه ها ارزشِ رانده شدن از بهشت را هم دارند...
امان از این " پنج شنبه ها" انگار کسی یا حسی کُشنده، دلت را از سینه ات میدَرَد و به بی رحم تری شکل ممکن چنگ میزند! انگار که در دلت رخت می شویند و با خشونت تمام می فشارند طوری که از گوشه گوشه ی دلت خون آبه یی...
عشقم میدونی بهشت کجاست؟ جاییه که تو باشی نباشی جهنم سهم منه
پاییز... - روحِ عریان شده ای ست در برزخگاه زمین...!!!. مویه گرِ فراقیِ پرواز و رویش... پاییز.... نابالغی ، برهنه پای تا رسیدن به سبز چشم مادرِ بهشت گم..!!! که هیچ از حوضک سینه هایش - شیرآبه ای ننوشیده ست...!!!!.........
کعبه شد؛ نقطه شروع زمین خدا جاییکه خدا زمینش را گستراند و آن را خانه خود خواند و بر آن طواف را جایز دانست و حریم امن الهی قرار گرفت.. . از بهشت برای این خانه بزرگ سنگ سیاه خوش عطری فرستاد که هنوز بو و عطر بهشت را دارد...
