متن دلنوشته

کنارت که می ایستد به چشم هایش خیره شو
و به او بگو که تمام زندگی اش هستی
کنارش که راه میروی دستش را محکم بگیر
و انگشتانش را محکم فشار بده تا حس کند بودنت را
کاش بدانی ناگهان چقدر زود دیر میشود
کاش بدانی که فرصت برای با...

دلم کمی کودکی میخواهد...
از همان روز هایی که زندگی
رنگ و بوی دیگری داشت،
روزهایی که نشستن دانه برف کوچکی پشت پنجره ی خانه،دلیلی برای خنده ها و قهقهه زدن هایمان میشد
همان روز هایی که پاییز را با راه رفتن بر روی برگ های خشک شده و صدای...

هر چقدر هم که خودت را
به بیخیالی بزنی
هر چقدر هم که بگویی
فراموشش کرده ای،
یک روز درست میان خنده هایت
میان مشغله های روز مرّه ات
و قدم زدن های شبانه ات،
به سراغت میآید...
تمام خنده هایت را تلخ...
تمام روزت را سیاه...
و قدم هایت...

هر آدمی به جز عشق یه رفیق نیاز داره که جلوی اون خودش باشه...
حتی وقتایی که برای خانواده ات هم خود واقعیت نیستی...
همون رفیقی که عزیزم گفتنای پر از ریا رو ول میکنه و یه گوساله گفتنش خنده میشونه رو لبات...
همون رفیقی که اگه یه روز ازت...

خورشید امروز دامن خال دار اش را پوشیده بود و در آسمانِ آبی تر از همیشه دل از ابرهای سفید میبرد

امروز ذهن خسته یِ حرفای عجیب ، به دور تمام نگرانی هایش پیله ی امید بست و در انتظار پروانه شدن اشان نشست

امروز خبری از دلشوره های کال...

تنها که میشوم
دوست دارم با تو باشم
شلوغ که هستم
دوست دارم با تو باشم
من هر وقتی که دارم
برای با تو بودن خوشم

هر کجا که میروم
اول تو را کنار خودم تصور میکنم
میگویم الان که بود چه میگفتیم
الان به چه میخندیدیم
میبینی خنده را...

محل رویش مژه های او
منحصر به خودش نبود
او دست خطش منحصر به خودش نبود
تُن صدای حرف هایش،
از میان تکان های لبانش
منحصر به خودش نبود
راه رفتنش...
نگاه کردنش...
دست دادنش...
نه هیچ کدام خاص نبود
این من بودم که منحصر در حصار او شده بودم...

رفیق
زبان حرف زدن ما زبان معمولی نبود
زبان مهر بود، زبان شکوفه های بارانی بود و آن گاه که لب به خنده میگشود انگار که ساکنین سیاره های خیلی دور هم از شادی به دنیای دیگر سفر میکردند و نگویم از دل تنگی مان وقتی ثانیه ای از هم...

باید یکی باشد
یکی که تو را مثل همان روز اول بخواهد
مثل همان روز اول نگاهت کند و مثل همان روز اول اسم تو را صدا بزند
باید یکی باشد
یکی که تو را بفهمد و بداند و تو را بلد باشد
این روزها بلد بودن از هر چیز...

خواستم بگویم؛
فقط یک نفر توی دنیا هست
که ارزشِ دوست داشتن را دارد...
یعنی تو دلت به عقلت التماس میکند تا باور کند او ارزش اینهمه عشق را داشته باشد...
آن یک نفر را سفت بچسب؛
بعد از او نه دلت برای چیزی به دست و پایِ عقلت می...

میدانم که وقتى جایى براى ماندن نیست ،باید رفت.
اما عزیز من !
ترسناک تر از بى پناهى ، گمگشتگى است.
و دلم میسوزد براى خودمان که بى پناه،گم شده ایم میان سکوتِ سفیدِ سردِ وهم آسایى که روى همه چیز پرده اى از مه انداخته...من میترسم از صبح فردا...حتى...

نعمت فقط برف و باران نیست
گاهی خدا رفیقی نازل می کند، زلال تر از باران

نامش انار بود
زیبا دختر پاییزی
خندید و صورتش گل انداخت
دختر است دیگر
خنده به او می آید

"آبان" عروس پاییز
همان که عاشقانه هایش زیر زبان مِهر جاماند و بهانه هایش تمام ِ زردو نارنجی های عالم را کودکانه در آغوش آذر؛ شاهزاده ی رویاهایش سفیدو صورتی می شود
ارام وبی دغدغه!
وهماهنگ میشوند باهم ملودی ترین نوای بارانیشان را از حاصلخیزترین جای قلب هاشان تا تقدیم...

تمامتان را خرج کسی کنید که وقتی دریک خیابان با او قدم میزنید آن قدر سفت و محکم دستتان رابگیرد که کنارش احساس امنیت کنید...
یک جوری کنارتان بایستد که همه دم گوش هم بگویند چقدر بهم می آیند.
نسبت به یکدیگر اطمینان تام داشته باشید...
انقدر که اگر کسی...

جنسش هرچه میخواهد باشد
چوب
طلا
آهن
قفس، قفس است.
حالا هرچقدر زیباتر و مجلل تر
یا هرچقدر زشت تر و کوچک تر فرقی نمی کند
قفس ، قفس است.
زندانی ...
جنسش اما فرق می کند
زن که باشد می شکند
می رنجد
گوشه ای تاریک می خزد و...

یقین دارم هرکسی در زندگی اش حداقل یک بار کاری را که دوستش ندارد به اجبار انجام داده است
و میدانم هرکسی طعم گس اجبار را چشیده است،
یکی مجبور می شود رشته ی درسی اش را برخلاف علاقه اش انتخاب کند
یکی مجبور میشود در شغلی که دوستش ندارد...

من عادت کردم صبحا تا لنگ ظهر و یه کم اونور ترش بخوابم!
من عادت کردم شبا تا دم دمای صبح بیدار بمونم و هی موزیک گوش بدم و با گوشیم ور برم، آخر سرم اونقدری اینور واونور غلت بزنم که از خستگی خوابم ببره...
من عادت کردم بعد حموم...

هر کسی تو زندگیش یه نباشه نمیشه ای داره !
مثلا یکی آهنگ تو زندگیش
یکی لباس های رنگی رنگیش
یکی کتاب های رمانِ آخرشباش
یکی مسافرت و خوشگذرونیش
یکی دوست ها و رفیق هاش
به گمونم
توهمون نباشه نمیشه ی منی
نباشی هیچ چی روبراه نیست و نمیشه
از...

اگر قصد رفتن دارید؛ به بدترین شکل ممکن دلش را بشکنید و بروید.
شاید برنجد؛
درد بکشد؛
گریه کند؛
اما دیگر دلتنگتان نمیشود.
باور کنید دلتنگی
از هر درد بی درمانِ دیگری بدتر است!

کرونا به من آموخت
هر چه قلک شکستم و سفر رفتم و پوشیدم و خوردم و گشتم گوارای وجودم باد
کرونا به من آموخت هر مهمانی که به بهانه شب چله و چهارشنبه سوری و عید نوروز و تولد اعضای خانواده ام در خانه ام برگزار کردم نوش جان مهمان...

برای عشق حرمت قائل باشیم
احساسمان رابیهوده صرف نکنیم برای کسانی که اعتبارمان را به هیچ انگاشتند!
خودمان را دوست بداریم و هرگز مهرطلب نباشیم پس مانده ی احساسات اجباری کسانی را که احساساتمان را فرش قرمزی قرارداده اند از برای تمرین عاشقی!
همان آدمهای غیر واقعی که نبودنشان زیباتر...

دلبندم امروز نفسم بند آمد..نه از شدت ترس، نه از دویدن و نه بیماری...وقتی گفتی می آیی نفسم از شوق دیدنت بند آمد...درست مثل روز بسیار دوری در گذشته ام که به شوق پیروزی تمام مسیر مسابقه را با تمام سلول هایم دویده بودم....شبیه شبی که اتوبوس در جاده ای...

این چه دردیه که آدمی هر حرفی می زند هر کس هر انچه میخواهد برداشت میکند
چقدر سخت تر است که حرف هایمان را هیچ کس نمیفهمد
و همه هر روز بیشتر در سوء تفاهم ها غرق میشویم ، بی آنکه بدانیم چه بر سر دلهایمان می آید بر سر...