متن غروب

جمعه ها شرح غروبیست که خون آلوداست
دیه اش قیمت بد حالی و دلتنگی ماست

دلتنگی های جمعه را
هیچ چیزی تسکین نمی دهد
بهانه جویی های دل بیقرارت را
هیچ کلامی آرام نمی کند
هیچ آهنگی نوازشگر
رِخوت روحت نیست
فقط می خواهی
دست ناگفته های دلت را بگیری
با نسیمی از یادش
بروی به خلوت خیال او
همانجا که او هم منتظر توست...

باز آن صفای دیروزی آرام
آرام...
از کنارِ دِنج خلوت ها گذشت
باز هم...
روییدن سرو بلند
از دلِ شبهای تاریکی گذشت
باز یک...
روز تنهایی تلخ
کنار غمخانه ایوان نشست
چه غروبی بود!
آن روز نیز گذشت

رعنا ابراهیمی فرد

بوی نم باران باشد وکُلبه کاهی و پنجره چوبی باز قدیمی برای یک دل سیر دیدن

بوی شالیزار ها و تماشای دختر گندمگون همسایه با دامن چین چین پر از شکوفه یاس و شالی به رنگ کهربا و سینه ریز عقیق
او هنوز هم زیبا راه میرود و اسب ابلغش...

دل مردگان معنای اِحیا را نمی فهمند
فرق غروب و صبح فردا را نمی فهمند

آنها که سیرابند رنج تشنگی ، حتّی
طعم خوش آب گوارا را نمی فهمند

شب خفتگان هم در سکوتِ مبهم شبها
حال دل غمگین و تنها را نمی فهمند

صحرا نشینان بیابان های لَمْ یَزرع...

رفتن زیباترت می کند
چونان که غروب خورشیدش را
و رنگین کمان باران را

چرا دلش نمی گیرد؟

مگر شهرشان غروب ندارد!

ارس آرامی

زیبایی
همچون پراکندگی یک ایل در کوهستان
همچون گذر یک رودخانه
زیبایی
همچون قایقی در غروب یک دریا
همچون قطاری در عمق سبز یک دره
زیبایی
همچون رقص دود سیگار
_
در زیبایی ات
رفتنی نهفته است
_

.
.
.

تنها یک لحظه طول کشید
غروبی که مرا در خود گم کرد
و حسی که تا ابد نامم را فریاد کشید

رعنا ابراهیمی فرد(رعناابرا)

پر گشایم در باد ...
هر کجا باشد ، باشد
پرواز خواهم کرد
تند برخواهم خاست
و خواهم رفت ...
به کوی سبز سپیدار رویایی
به ابدیت مطلق یک وجدان
به شهر های محکمه دار سنگ فرش
که صحبت چلچه را...
از میان شیشه های سرد مکدر
که روزی فریاد...

سر می کنم در روزهایی که نمی دانم...
یک ساعت دیگر من آیا زنده می مانم؟!

انگار با من قهر کرده روی آرامش
دریای بغضم در تلاطم های طوفانم

مرحم نمی خواهم برای زخم هایم چون
کل جهان درد است در هر ذره ی جانم

از حال و روزم بی...

بادِ پاک، با طراوتِ بهار
از افق، آن سوی باغ های آسمان
می وزد به مخملِ غروب
آفتاب، شادمانه با نشاط و شوق
با شتاب، با نوازشی به ابر
می رود به پشتِ کوه
من در این سعادتِ لطیف
غرق می شوم
تا طلوعِ ماه، تا دمیدنِ ستاره ها ......

گەر خۆڕەتاویش ببوایەم
ئاسمانم بە باوشت دەگۆڕایەوە
که بەیانیان لای تۆوە هەستمو
ئێواران خۆم لە تەنگی باوشت داشارم...

ترجمه:اگر آفتاب هم بودم
آسمانم آغوش تو می شد
که هر روز طلوعم از کنار تو باشد
و غروب هایم به تنگ آغوشت پناه برم...

ڪشنده تر از
ساعت دوازده شب بہ بعد
اون غروب
لعنتیہ ڪه
یھو با تمام وجود
دلت بودنشو
مےخواد ولی ️نیست
️

‍ ‍ ‍

من قدم زدن در صبح زود و غروب را دوست دارم. اولی روزم را می سازد و دومی شبم را

عصر جمعه دختری ست که:

دلتنگ می شود، غروب می گیرد
بغض می کند، شفق می شود

می گرید و گیسو می افشاند
باران بهاری نازل می شود

شب با بستن چشم هایش
خورشید را خاموش
و برای دیدن (صبح وصال) به رویا می رود...

ارس آرامی

طلوع زیباست ولی
باید خورشید را در آغوشِ غروب خفه کرد
نوری که نتوان با آرامش نگاهش کرد
بمیرد بهتر است

یلدا برای من یعنی ، یک لحظه بیشتر بیداری
لحظه ای بیشتر اندوه ، ترجیح خواب اجباری

یلدا برای من یعنی ، لحظه ای بیشتر دلتنگی
یعنی بلندترین هجران ، صبر از روی ناچاری

یلدا برای من یعنی ، دقیقه ای بیشتر تنهایی
خودم میزبان خودم ، لحظه هایِ یکنواختِ...

زندگی ...

مثل صبح

رسمی آشناست

و مانند غروب

رازیست غریب !

محبوب من!
حرف هایی است همچون لیموشیرین؛
به هنگام نگوییم تلخ می شوند!
مصایبی هم هست که
اگر به هنگامِ پریشانی بازی نکنی
خنده دار می شوند؛
مثل گفتن از عشق وقتی
که مژه هایت سفید شده یا
هنگامی که رو به آخرین غروب نشسته ای ...

بیا اصلاً خودمان را گول بزنیم...
بیا فکر کنیم که دنیا این شکلی نیست
دنیا جنگ نیست
دنیا گرانی نیست
دنیا دل خوری و نارفیقی نیست...
بیا فکر کنیم که دنیا جایی ست که
شلیل و آلو قرمز دارد
دنیا هنوز میوه های تابستانی دارد
فصل میوه های تابستانی که...

ازبس که توخوبی و / خاطرتورومیخوام دلتنگی غروب / واسه تونمیخوام

ٖبیا اصلاً خودمان را گول بزنیم...
بیا فکر کنیم که دنیا این شکلی نیست
دنیا جنگ نیست
دنیا گرانی نیست
دنیا دل خوری و نارفیقی نیست...
بیا فکر کنیم که دنیا جایی ست که
شلیل و آلو قرمز دارد
دنیا هنوز میوه های تابستانی دارد
فصل میوه های تابستانی که...

من از تمامِ جهان، نامِ ناتمامِ تواَم
تمامِ کوچه ی بن بست را به نامِ توام!

تمامِ کوچه پس از رفتنت سیاه شده
مسیرِ خانه ی من با تو اشتباه شده!!

شروعِ رفتنت آغازِ گم شدن ها بود
کسی در این نوسان روی تاب، تنها بود

کسی شبیهِ من از...