متن غمگین

صدای قدم هایت)
به کجا بروم که صدای قدمهایت را نشنوم
روزگار پایش را رو گلویم گذاشته
نمی گذارد تو را از یاد ببرم
درد بزرگیست،که می شود تو را دید
اما نشود تورا درآغوش گرفت
صدایت در جهان ذهنم انعکاس می شود
نجوایی در گوشم اسم تو را می...

آسمان که دلش می گیرد،
--ابری می شود
نمی دانم
چرا من،
هوای گریه دارم!



لیلا طیبی (رها)

شاید یک روز...
همان قطار که تو را با خود برد
ناگهان بیاید و ....
وقت رفتنم باشد

✍ سردار

چتر،
به چکارم می آید؟
***
باران،،،
از چشم هایم می بارد!




سعید فلاحی (زانا کوردستانی)

گفت شعری بگو برای من
چشمانش غزل است
شعر می خواهد چکار ؟؟

باران را دوست دارم
اما نه در چشمان تو

از کرانه ی تو ،خواهم گذشت
چنان آرام که خاطرت مبتلا نگردد

برای مردمی که
حواسشان به آسمان نیست
از اندوه کبوتران اسیر
حرفی نزن....

من آن کوهم که یک شب
در غم هجرت فرو ریخت ...

شبیه آسمانِ پاییزم
دلگیرم، پر از بغضم ولی ..
ابری ندارم ، برای باریدن

چه غریبانه ...
مرگ خویش را تماشا میکنم هر روز

میان این همه روزایی که هر روز
به یه بهونه نامگذاری می کنند
به نظرم روز عشق مال تو بود
منم بهونه تویی...
خیلی وقته ندارمت

گفتی برای ساحلت قایق نبودم
هرگز نماندم پای تو عاشق نبودم

اصلن به حال من دلِ عالم نمی سوخت
نقاشیِ آیینه های دق نبودم

این لکّه های بالش از چشم ترم نیست
تا صبح هر شب خیس از هق هق نبودم

باشد تمامیِ غزل هایم دروغند
گیرم برایت شاعری صادق...

چتر بهانه بود
چشمان باران زده
شانه هایت را کم داشت...

ولی من یه سوال دارم چطور دلت اومد؟!

عقلم به پای دلم افتاد تا بفهمونتش شکسته

فریادم دیگر شنیده نمی شود
حنجره ام توان ندارد
که صدا بزنم کسی را
که باید باشد اما نیست
فقط اوست که بر روی زخم حنجره ام مرهم می گزارد
فقط اوست که می تواند جانی دوباره ببخشد به ریه هایم!

ainaz8360

دلم مرگ می خواهد چرا که یک بار در دستان او جان دادم
آن مرگ تداعی گر آخرین لحظات شیرین با هم بودن است برایم.
مرگی که با دستان او رخ داد را می خواهم.
مرگی که با چشمانم به انتظارش نشستم.
مرگی که چشمانم را به روی او گشودم...

دیدی آخرش قلبم رسوایم کرد؟!
سخت بود وقتی لگد می زدی و من حتی آخ هم نمی گفتم!
امروز ضربان نداشت خطش صاف و دیگر خالی از هر احساس...
رفته بود همان جایی که قلب تو رفت.
زیر صدمن خاک!​

ainaz8360

تجربه
بهترین حقیقت تلخه :)

زخم دلت رو به کسى نگو ؛
این روزا همه بانمک شدن ...

دل را ازخود بیرون کشیدم
راهی چشمانش کردم
دل را ندید دلم شکست

کاش می دانستی
این خانه بی تو
قبرستانی ست
که هر شب 
میان آن دفن می شوم.




سعید فلاحی (زانا کوردستانی)

رفتی چون تیر وکمان شد
از بارِ غم پیکر من

منتظر باران بودم ک ببارد . . .
با ذوق و اشتیاق فراوان همانند بذرهای پائیزی منتظر باریدن بودم.
تا در خود جوانه ی دیگر بزنم ، و خود را با نعره هایم همانند رد و برق ابرهای سیاه تخلیه کنم.

باران بارید . . .
و ناخوداگاه با ابرهای...