متن فراق

یه وقتایی همچی هست اما
همچی کافی نیست.
چون اصلا کافی نیست
چون اونی که باید باشه نیست

اگر این شهر زیباست
چون هنوز عطر و خاطرات
تو رو به همراه داره.

اونی که کم حرف شده
همونی که خیلی وقته تنها شده

پ.ن: ۱۴ ماه و یک هفته دلتنگی💔

گر به صد منزل فراق افتد میان ما و دوست
همچنانش در میان جان شیرین منزلست

دنیا برام شده مث کلاس درس
پ چرا زنگ نمیخوره؟
پس کی میام پیش تو ؟
اندازه شوق دانش آموزی حین
زنگ تعطیلی منم مشتاقم
ساداتم زنگ پایان فراق را بزن

من هر نفسی را که در فراق تو کشیدم
غم بود و درد بود و خون دل
از ضرر بود و دگر هیچ

تو که بودی کنارم، دلم قرص بود
تمام قرص ها جز قرص ماهت
ضرر داشتند !!
حالا که نیستی ببینی چگونه
قرص میخورم تا موقت آرام بشم
از درد فراق رویت🖤

دیدی آرام آرام بعد تو دلم
نیمه شبها به بی کسی؛
صدایم به سکوت،
چشام به تاریکی عادت کردند؟

فطرس از قصد در عذاب و بلا افتاد
قصدش این بود که به شما برسد

بیا با هم سلفی بگیریم،
یک عکس ۲ نفره
من به دوربین نگاه میکنم؛
تو به من
نمی خواهم چشمانت در تاریخ
ثبت شوند...!
پ.ن۱: بعدها تاریخ خواهد گفت
چشمانت چه کرد با من ِ
تنها تر از لطفعلی خان ِبی سپاه
پنجشنبه ۲۴ دسامبر ۲۰۲۰ / ۴ دی ۱۳۹۹

من تاریخ خوندم آنچه از سرگذشت عشاق فهمیدم این بود
درد عشق را هیچی نمیتونه درمان کنه
جز همونی که عاشقش کرده

اما اگر معشوقت مرده باشد دگر....

قرار بود با آمدن به خانه من
رو سفیدم کنی
نه اینکه با رفتنت مو و ریش
سفیدم کنی

چنانت دوست می دارم که گر روزی فراق افتد

تو صبر از من توانی کرد و من صبر از تو نتوانم

آنقدر صدایت کردم اسم تو را
که همه شهر فهمیدند راز مرا

قدر وصالش اکنون دانی که در فراقی

به شب میان قبرستان نرفته
بودم و رفتم
به جستجوی مزارت نرفته
بودم و رفتم
نخفته بودم و خفتم به روی
سنگ مزارت
به عمر خویش چنین جدایی
ندیده بودم و دیدم 🖤

چین و چروک؛ پیر شدنم در اثر
داغ و فراق عزیزان نقش بست
وگرنه ربطی به گذر عمر نداشت 🖤

با مرگ اگر تو را میتوان دید
کی می رسد این تولد ما ؟!

بدون تو تنهایی پیدام میکنه...

کُنَّا کَزَوْجِ حَمَامَةٍ فِی أَیْکَةٍ
مُتَمَتِّعِینَ بِصِحَّةٍ وَ شَبَابٍ
دَخَلَ اَلزَّمَانُ بِنَا وَ فَرَّقَ بَیْنَنَا
إِنَّ اَلزَّمَانَ مُفَرِّقُ اَلْأَحْبَابِ
من و تو همانند دو کبوتر بودیم
در یک آشیانه از نشاط؛ سلامتی
و جوانی بهره می بردیم
دیگر روزگار است که آمد
میان من و تو جدایی انداخت
همانا روزگار...

#شعر حزین امیرالمؤمنین علی علیه السلام در فراق حضرت زهرا(س)
حَبِیبٌ لَیْسَ یَعْدِلُهُ حَبِیبُ وَ مَا لِسِوَاهُ فِی قَلْبِی نَصِیبٌ
حَبِیبٌ غَابَ عَنْ عَیْنِی وَ جِسْمِی وَ عَنْ قَلْبِی حَبِیبِی لاَ یَغِیبُ
عشقی که دنیا دیگر مثل آن عشق ندارد
معشوق من کسی ست که همانندش پیدا نمی شود
و...

مثل باران رگباری که نمی گوید کی؟؟
بی خبر؛ سر زده از راه برس
مرا از این غمکده ببر

ما آنقدر درد فراق عشق نکشیدیم
که با چاه حرف بزنیم

من مبتلا به درد،
تو مرهم منی...

«جانا نبودنت از مرگ بدتر است»