متن فراق

شب فراق که داند که تا سحر چند است

مگر کسی که به زندان عشق دربند است

شب فراق که داند که تا سحر چند است

مگر کسی که به زندان عشق دربند است

فراقت بی رحمی است، امّا این رنج کشیدن به خاطر تو می ارزد به تمام خوشی های جهان.

- آلبر کامو
- خطاب به عشق

تا تو مراد من دهی کشته مرا فراق تو

تا تو به داد من رسی من به خدا رسیده ام

غم فراق تو کوه راجا بجنباند
دل حزین من که زدوری، همیشه لرزان است......
حجت اله حبیبی

عطر گیسوی تو پیچیده در این محفل عشق
به کجا میکشد این عطر، هوای ما را
رخ تو در صنم و بغض و پریشان شدن است
بی صدا شاد کنی حال و هوای ما را
تو که جانی و  تمنا به هر پایانی
ای که تو جان بفشانی هوای ما...

جزای آن که نگفتیم شکر روز وصال

شب فراق نخفتیم لاجرم ز خیال

با باقی انسان ها فرق دارم...
آن ها در فقدان آب و غذا جان میدهند
من در فراق تو...!

نویسنده: کتایون آتاکیشی زاده

و آدم اول آتش را اختراع کرد
و بعد جهنم را... چنانکه اول شراب را
و بعد بهشت را

و چنانکه اول فراق را
و بعد برزخ را...

دل به وصالت نرسید
توی فراقت چه کشید
نشدنشد بگه برات
میمرد برای هرنگات

و من
بسیار به رنج چشم ها می اندیشم
خسته از نبردی تن به تن
آلوده به فراق
در انتظار
در انتظار
در انتظار ...

در سینه خود کینه ندارم ای دوست
من کینه ی دیرینه ندارم ای دوست

دنیای من اینگونه رقم خورده عزیز
جز مهر تو در سینه ندارم ای دوست

....
بهزاد غدیری ، شاعر کاشانی

مرغ دلم پر می کشد اندر هوای دیدنت
آرام جان باز آ، که من مشتاق آن خندیدنت

جانا، دلم ز درد فراق تو کم نسوخت
آخر چه شد، که هیچ دلت بر دلم نسوخت؟

و عمق عشق هیچ وقت درک نمیشود ، مگر در زمان فراق🖤

سعدی :

خبرت هست که بی روی تو آرامم نیست
طاقت بار فراق این همه ایامم نیست؟

مرغ شیدا

سربه سودای تو دارم بین که تنها میروم
عشق تو آتش به جانم بی محابا میروم
برق چشمانت مرا سوزانده و خاکسترم
رفته ام بر باد اینک تا ثریا میروم
باده لبهای تو مست وخرابم میکند
این شراب کهنه را لاجرعه بالا میروم
زلف مشکین تو شد جانا...

ازکنارم که گذشتی من ندانم،که چه شد
دل آرام و خَموشم سراسر گله شد
نه دِگرعقل زِمن بودو نه آن حال خراب
دل ودین ،رَفت زِمن،دَر مَنِ مَن وِلوله شد
آسمان چشم گشودُ، دِگر باره گریست
من ندانم که چه حاصل از این فاصله شد
من چو فرهاد شدم راهی...

بس که جفا ز خار و گل دید دل رمیده ام
همچو نسیم از این چمن پای برون کشیده ام
شمع طرب ز بخت ما آتش خانه سوز شد
گشت بلای جان من عشق به جان خریده ام
حاصل دور زندگی صحبت آشنا بود
تا تو ز من بریده ای...

و عمق عشق هیچگاه شناخته نمی شود
مگر در زمان فراق ...

خبرت هست که بی تو هر شبم شب یلداست؟
اشک خون میبارم از فراق و از دیده ام هویداست!!
⭐سعید بیات⭐

امان ازاین دل دیوانه، هجران را نمی فهمد
ندای این رخ زار پریشان را نمی فهمد

چنان بنشسته در کویش که گویی یارمی آید
ولی آن بی وفا بشکست پیمان را، نمی فهمد

بیا ای نازنین یارم، که بی تو دل نخواهد ماند
دوای درد او وصل است، درمان را...

کم زلیخا از فراق یوسفش آسیب دید؟
عقل را دریاب ای دل عشق سالاری بس است

از مستی نمی افتد شراب خنده های شرابی ات
ای شمعِ آبی سوزِ خوش وسوسه
ای کارون کرشمه و کنایه
ای کازرون بی تکلف

من در حضور تو
مهمانِ آرامشی هزارساله ام

ای واهمه ی همیشگی فراق
تا از چینِ دامنت
گل های عصیان را نچیده ای
از روی غِیظ...