هی مثل زخم میشکفی روی زندگیم پاییزِ زعفرانیِ افتاده از دهن
آهای عاشق دیروزی تو قسم خورده پاییزی اگه هنوز هم تو دلت آثاری از برگ و خزون مونده اگه اثری از آیه های عشق تو مقدسات تو مونده اگر که فکر برگشتی اگر فصلها رو خوب گشتی اگر دلتنگ پاییزی اگر از غصه لبریزی بیا آغوش من بازه بیا نفس...
نقاشی ات می کنم ! به روی بومِ قلبم ، با قلمویی از جنسِ عشق ، با اینکه خودم از تبارِ پاییزم ! ولی، تو را بهار می کشم ... تو را که در برگ ریزانِ دلم همیشه سبزی ! سبزینه ای جاودان ...
محبوبم بیا کمی متفاوت باشیم...بیا قول بدهیم از فردا لابلای خبرها سرک نکشیم...بیا دیگر خط کش دست نگیریم و هر روز سطح بدبختی خودمان را در خاورمیانه اندازه نگیریم...اصلا بیا خودمان را بزنیم به بی خیالی...بیا فکر کنیم داریم در جزیره ای محصور در اقیانوس اطلس مثل انسان های نخستین...
"شهریور" به نیمه رسید، پاییز نزدیک است ... بیا به فکر عاشقی باشیم.
به نامِ شهریور.... "دست پاچه فرزندِ سال".... دست پاچه یِ بستنِ بارُ بنه یِ گرما.... دست پاچه یِ تمام شدن مرزِ سبزی تابستانُ و زردیِ خش خش وارِ پاییز.... به نامِ شهریور... با عصر هایی کشدار و شب هایِ غم آلوده یِ رفتن.... شهریوری که تویِ گوشِ تمامِ روزهایش صدایِ...
شالی به گردنِ درخت بیانداز سرما نخورد پاییز شده
هر جا بهار بود پُر از تو بود هر جا پاییز کنارِ تو بغضی شکسته بود مگر تو چند فصلی چه قدری که این همه، تمام روزهای جهان را گرفته ای؟ تمامِ فصل هایِ نابِ سطر هایِ ناز را انگار تو از خیال هم بزرگ تری
نگرانم! پاییز دارد به نارنج ها می رسد اگر نیایی، تمامِ باغ دِق می کند
و عشق پنهانی ترین راز پاییز است
با هر "دوستت دارمی" که نمی گویی پنجره ها ترک می خورند باد می ترسد پاییز بارانی ندارد و درخت برگ نمی ریزد تو با غرورت نظم طبیعت را هم برهم زده ای
برای هر آدمی لازم است یکبار در عمرش عاشق شود. که بفهمد ویولن سل با سلول های تن آدم چه می کند و کلاویه های پیانو چطور از نوک پا تا فرق سر را به جنون می برد. برای هر آدمی لازم است یکبار در عمرش عاشق شود تا بفهمد،...
عاشقت شدم که وقتی پاییز شد و هر کسی رفت توی لاک خودش کسی باشد که هوای این بی قراری ام را داشته باشد عاشقت شدم که صبح های ابری بهانه ی لبخند باشی که صدایت طعنه بزند به خش خش برگ ها عاشقت شدم که شعرهایم مخاطب خاص داشته...
اولین باران پاییز را به اولین بوسه ات می توان تشبیه کرد شیرین، گس و غمگین انگار که همین اول راه دلواپس خشکسالی باشد
به حتم پایان دنیا در یکی از روزهای پاییز است شاید در بلند ترین شب سال هم زمان با رها شدنِ بافته ی موهای دخترکی که به هوای چیدن انار به باغ رفت و دیگر برنگشت
حال غریبی دارم مثل حال کافه های پاییز مثل حال غروب های غریب اش آن که دلِ تنگ را تنگ تر می کند مثل یک درام عاشقانه ی آرام حال کسی که به دلش افتاده اتفاقی در راه است
تا بحال رفته ای بالای بام که حس پرواز را تجربه کنی؟ با بال های خیالی ات رقص اندام را بر فراز آسمان دیده ای؟ ریزش امواج قلب را تا به نوک انگشت هایت چشیده ای؟ من همانقدر پر هیاهو عاشق توام همانقدر به داشتنت می بالم که پاییز به...
«صبح» باشد و پاییز و یار در بوسه ی صبح حاجتِ هیچ استخاره نیست!
مهرترین ماه سال شده ام بعد از رفتنت، پائیزِ پائیزِ پائیزم...!
پاییز دختری زیباست که کارش دلبری کردن است، نگاهت کند و «تو» را در برگ های زردش غرق کند.
دارم فکر می کنم چه داستانی پشت این برگای نارنجی مخفی شده که پاییز رو انقدر عاشقانه و دلگیر کرده.... آیا واقعن تمام وصل ها و فصل ها توو پاییز اتفاق می افته که انقدر نبض داره این فصل....؟ پدرم توو پاییز رفت... عشقم هم همینطور اما من توو بهار...
پاییز جان حالا که تنها چند روزِ دیگر مهمان ما هستی، باید بگویم تو تقصیری نداشتی... ما آدم ها خیلی چیز ها را خراب کردیم ساده و حواس پرت بودیم، آنجا که باید وانمی دادیم وادادیم آنجا که باید رها می کردیم سخت گرفتیم... ما در لحظه زندگی کردن را...
گوش کن اکنون صدایی را که نیست حرف های آشنایی را که نیست رازهایی را که میگفتم به باد اعتمادِ نابجایی را که نیست گوش کن در اخرین دیدار ها رفتن و اندوهِ پایی راکه نیست من تمنّا میکنم پاییز را روزگار باوفایی را که نیست چشمهایم غرق احساسی عجیب...
آبان که میشود پاییز کمی خودش را این پهلو آن پهلو میکند...! برگ های بیشتری زمین را رنگ میکنند...! پچ پچ های باد شدت میگیرد! سردی حرف هایش مارا کم کم سمت چمدان های چهارخانه گوشه کمد میکشاند تا اولین لباس بافتنی را بیرون بکشیم...! ابر ها به هم نزدیک...
