متن چشمانت

حالت چشمانت ، مرا می برد
نور نگاه تو ، مرا می برد

وقتی که آه میکشد زینبت
پس لرزه های آه مرا می برد

دلم درگیر عشق تو ،دو چشمم مستِ چشمانت

برایت  شعر   میگویم   ولی    آهسته  آهسته

سجاد یعقوب پور

چشمانت

همه ی آن چیزی بود

که تا امروز

از شعر

نمی دانستم...

مثل شیری که شده عاشق چشمان غزال
بی رمق کرد مرا ناز دو چشمان شما...

[•چَشمانَت•]

کاش غرق در نگاهت می شدم و دیگران برای همیشه کالبدِ این جسم بی جان را در عمق چشمان تو می یافتند.
آخر حرف از تو که می شود من به چند تکه استخوان بودن هم در کرانه های ابدی چشمانت رضایت می دهم؛
آری، اگر بدانم تو از...

من زندگی ام را در چشمانت دیدم!
اماچشمانت را بر رویم بستی از همان گاه دگر زندگی نکردم بلکه یک مردگی را اغاز کردم:)

از صفر تا صد چشمانت
به آتش هزار گلوله است
فرمانده که تو باشی
کشته ها بی شمارست

واژه به واژه
در دل تنهایی و سکوت
در میان شبهای بی ستاره ام
تنها تو را خواهم سرود
تویی که چشمانت
می نوازد غزل عشق را
تویی که
می خواند دلم
تنها نام تو را

بادصبا

راه رفتن در خیابانت چه حالی میدهد
خیس ماندن زیر بارانت چه حالی میدهد
گوشه ی چشمی به من کن تا که شعرم گل کند
شعر گفتن از دو چشمانت چه حالی میدهد

ندیدم همچو چشمانت شرابی

دلم را برده ای عطر گلابی

تویی دلخواه و رعنا ، دلبر من

که سرشار از غرور و عشق نابی

-بادصبا

کنارم که باشی
پاییز دلتنگی ام
با همه ی غم انگیزی اش
و ابری بودن لحظاتش
زیباتر از بهار می شود
و همای سعادت می نشیند
به تماشای عاشقانه هایم
که در ساحل چشمانت
به پرواز در آمده اند

باد صبا

چشمانت، آتشی در دلم انداخته
که با هیچ آبی خموش نمی شود!

کافه قهوه ی چشمانم
بهانه دارد
مخدر چشمانت را

نسرین حسینی

راه من انحنای چشم توست
پلکی  نزن 
که چادر زده ام
در دشت چشمانت
نسرین حسینی

پنجره فولاد نگاهت
را باز کن
که دخیل بسته ام
به ضریح چشمانت
نسرین حسینی

در برکه چشمانت
نغمه عشق
به رقص می آورد
نگاهم را

بادصبا

اردی بهشت 
که هیچ
در تقویم چشمانت
هزار بهار می بینم


صیدنظرلطفے(صابر)

وقتی به چشمانت نگاه می کنم
انگار تمام دنیا را به من داده
بدون هیچ ادعایی

هرشب چشمانم را می بندم
تا دوباره سفر کنم به همان روزی
که چشمانت را دیدم
و زبانم، به لکنت افتاد
شبیه خاکستر سردی بودم
که روزی، ذره ذره وجودش
آتش گرفته بود
نگاهم را دزدیدم
اما
قلبم را نه
چگونه می شود؟
خورشید سرخِ رویت را از یاد برم؟...

بسم الله الرحمن الرحیم

شراب چشمانت شدآیینه تقدیر؛وماراخبری نبود،که این چنین...گرهِ کورِشبِ زلفانت شویم...

هی می پلکد شعرم دور و برِ چشمانت

در کوچه ی مه رویان الاف شدن دارد

ارس آرامی

و احساسم،
غزل، غزل،
عاشق می شود:
طلوع نو و دوباره ی چشمانت را...
زهرا حکیمی بافقی،
کتاب گل های سپید دشت احساس.

چقدر حوصله کرده خدایِ چشمانت

ارس آرامی

صبح امد و چشمانت غزل ها سرود…






المیراپناهی -درین کبود
نویسنده