سه شنبه , ۲۸ فروردین ۱۴۰۳
شب است و خوابدر پشت پلک هایم پنهان استو من در وسعت خیالمیادت را میان سینه امدر آغوش می گیرمو به امید شهد لب هایتچشم می بندمتا بیایی وخواب مرا شیربن کنیمجید رفیع زاد...
در خلوت خیالمتو را همچون گلی سرخدر باغچه ی احساس قلبمبه تصویر می کشمببا که سفره ی دلم پهن استبرای نوشیدن عشقتا در امتداد شباز شراب لب هایت مست شومدر آغوشت زندگی کنمو میان گهواره ی دستانتآرام بگیرممجید رفیع زاد...
از شب سیاه تر منموقتی که فانوس چشم هایتبر شعرهایم نمی تابدو دیگر رد نگاهت رابر تن واژه هایم نمی بینماز شب سیاه تر منموقتی که عقربه هادر آغوش هم می رقصنداما من با ثانیه های نبودنتبغض می کنماز شب سیاه تر ، منموقتی که هر شب در عمق سکوتمبه خواب می روممجید رفیع زاد...
برای گرم شدنم.... آغوشت کافیست!!...
زمستان است که بر ما هوار می شوداگر دی باشد و آغوش کسی کم باشدارس آرامی...
اَحسنَ الحالِ من آغوشِ شماست..ارس آرامی...
طلوع همه با توستو غروب بی توبگو چگونه زاده نشومدر وطنی به نام آغوشو شعله نکشمبا آتش چشمانتوقتی جنگ تنگاتنگ با توبه انقلاب ابدی می انجامدو دهان ماهتبه کلمات تاریک دستانم نور می فشاند آنگاه که بی وقت سر می زنی به خواب و لحظه ها را به رویا می کشانیچگونه دوستت نداشته باشم!؟و چگونه!دفن نشوم در توتو که زندگیمی...
تا حریم گرم آغوش تو تن پوش من است بیخودی دلواپس سوز زمستان نیستم...
کمی آغوش تعارف کن من دلتنگیِ محضم...
فلسفه ی بغل کردن خیلی عجیبه؛دستتو می پیچی دور بدن یه موجود زنده و انگار که یه سرنگ پر از مورفین وارد پوست تنت شده شناور میشی تو آرامش و وقتی نسخ بغل کردنش میشی جای خالی قلبش سمت راست قفسه سینت طوری درد میگیره که حاضری کل دنیاتو بدی تا فقط یک بار دیگه تو بغلت حسش کنی....
دست من به بودنت نمی رسدو هر شب این خیال توستکه مرا دلگرم می کندای کاش یک شبدست هایت برای من بودتا آتش عشق رادر حریم آغوش تواحساس می کردممجید رفیع زاد...
ما به آغوش تو یکباره چه محتاج شدیم...
امشب با شب های قبل، عجیب فرق داشت... دلم برای بودنت، تنگ شده بود! برای آن روزهایی که با بوسه های پی در پی، مرا شیفته ی خود میکردی... شاعر می شدی تا با شعرهایت، حال دل غمگینم را بهبود بخشی! برای روزهایی که وقتی غم داشتم، تو با آغوشت تمامِ غم هایم را به جان میخریدی! وقتی مرا به آغوش می کشیدی؛ گرمی نفس هایت، عطر تنت، حتی گوش دادن به ص...
یا لیت العناق یُرسل !کاش می شد، آغوش را، [همچون نامه]، سوی دیگری فرستاد....
فریاد سکوتو ترس نداشتنتهر شب مرا محاصره می کنددیگر چاره ای جز شکستن بغض نیستو خیالت تنها دلگرمی من استتا در آغوش شبپناه ببرم به شانه هایی امنبرای باریدنمجید رفیع زاد...
در آغوشم که میگیری...صدای چسبیدن ترک های قلبم را میشنوم...
به دیدنم بیاهنگامی که آسمانپیراهن سیاهش را به تن می کندببین چگونه قلمدر وصف چشم هایت می رقصدچطور الفبای عشقبه لب هایت چشم می دوزدبه دیدنم بیاکه مشتاقم به شنیدن ترانه ای از توتا در خلوت شبانهدر آغوش عشقآرام بگیریممجید رفیع زاد...
دو همسفر !پاییز با چمدانی از برگو توبا چمدانی از خاطرهتنها همدم منکاسه ی آبی است برای بدرقهو درختی عریانتا تنهایی مان رادر آغوش بگیریممجید رفیع زاد...
پاییز استو ای کاش با مهر می آمدیتا عطر حضورتالفبای عشق را زنده می کردمیان گیسوان طلایی اتشعر می کاشتمو بارانی از بوسه می شدمبر دشت زیبای تنت می باریدمای کاش می آمدیتا دوست داشتنم رامیان آغوش گرمتفریاد می زدممجید رفیع زاد...
تمام نیازهایمان در همین جمله خلاصه می شود؛ کسی که بتواند تمام ما را در آغوش خود جای بدهد. جسم به تنهایی کافی نیست؛ اگر روح و افکار من از حصار عشق او خارج باشد..! - کتایون آتاکیشی زاده...
دلتنگی هایم سریز شده از برکه چشمانمبه تعداد برگهای پاییز سکوت کردم و به بلندی یلدا فال حافظ گرفتممیدانی بعد از سَفَرت، فقط یک تکه از میم مرد و یک رَد خون به جا مانده ته ماندگی آرزوی آغوش ،و دلگرمی تکرار بویت سرگردان در میان خیالاتم پرسه میزندواژه واژه تصویرت از اعماق دریا کناره میگیرد و درغروب با من قدم میزندآرامیده تر ازشانه های باران بر روی لبانم چکیدی وآسوده تر از برف آب شدیباور کن شومینه فراقت هنوز هم گرم است وهیزم دلتنگی...
هرشب خودم را در آسمان...چند قدم مانده به ماه...در آغوش ستاره ای کوچک و کم سوزانو در بغل...با موهایی آشفتهو چشمان غم آلودِ خیره به مهتاب...و لبخند بی رمقدر انتظار تو نشسته ام...!بیا و پریشان حالیِ مرا مرحمی باش...بهزاد غدیری شاعر کاشانی...
آغوشت را،،،به آغوشم گره بزن؛محکم تر از همیشه! ♡بگذار ناگسستنی باشیم! لیلا طیبی (رها)...
دست هایتضریح من استدست هایی کههمیشه حاجت می دهندپیشانی ات تنها جایی استبرای با خدا سخن گفتندریای ثواب است چهره ی نورانی اتای تویی که آغوشتدری است از درهای بهشتبهشت بوسیدن پای توست مادرممجید رفیع زاد...
خیال داشتنتعجب می چسبدهر روز عصرکه تنها ، بودن تو آن را دلپذیر می کندقهوه ای که می شودبا قند لب های تو شیرین کردو دست هاییکه یکدیگر را در آغوش هم می بینندافسوس ، این رویای شیرینتمثل هر روز پیوند می خوردبه غروب آفتابو پیوند می خورد به شبو به تمام آن لحظه هایبی تو بودن هاینفس گیرمجید رفیع زاد...
آغوشسر در آغوش نگاهت می سپارم پشت قصه هایی که فریاد می زد سماجت سکوت را با واژه های غریبی که درآغوش غم می گریست مهدی ابراهیم پورعزیزی نجوا شعر سپکوhttps://t.me/mhediebrahimpoor...
هر شبماه به استقبال تو می آیدلبخند تو را می بوسدو چشم هایت را در آغوش می گیردستارگان برایت چشمک می زنند واز عطر موهایت مست می شوندو من در انتظار این آرزوکه ای کاش یک شبمیان آسمانجای ماه بودممجید رفیع زاد...
به آغوشم بگیرتا دنیا سر در گم شودو برای همیشه سر این دو راهی بماندکه عاشقی...از پاییز شروع شده استیا آغوش گرم تو؟!...
کاش! من و تو زیر یک چتر ،می لرزیدیمو من در آغوشت ، می گریستمآغوشت ،مرا گرم می کردو اشکم تو را... حجت اله حبیبی...
چه بهاری دلپذیری دارد هوایِ آغوشتچه عطرِ دل انگیزی نشسته بر پیراهنمآری بهشتِ من ، همان آغوش توست✍ سردار...
ای کاش پلک بودمتا هر شبچشم هایت رادر آغوش می گرفتمو هر صبحنوید طلوع خورشید رابه نگاه زیبایتهدیه می دادممجید رفیع زاد...
آخر جانِ من، هر صبح که صبح نیست!صبح اگر آغوش توست من بیدار می شومارس آرامی...
صبح آغازِ عشق است ؛آسمان خورشید را در آغوش میگیرد من تو را ،،،...
حال شعرهایم خوب نیست !ای چشم های توپرستار شعرهای منای دست های تومرهم زخم این اشعاربه عیادتم بیا و با چشم هایتشعرهای بی جان مرادر آغوش بگیرکه ردیف و قافیه رااز یاد برده اممجید رفیع زاد...
ای کاشبه جرم دوست داشتنتزندانی آغوش تو می شدمو تو تنها زندانبانخلوت تنهایی من بودیجایی که آزادی رابرای همیشه احساس می کردممجید رفیع زاد...
تسخیرم می کندشبی که یک لحظهبدون یادت چشم بگذارمپلک هایم سنگینهمچون هوایی که در ریه هایم در حال عبورندشبی تلخ و سرشار از کابوسبی گمان خاطره اتمرهم این آشفته حالی استوقتی که یاد تو رادر آغوش می گیرممجید رفیع زاد...
کاش میشد به جای فصل امتحاناتفصل آغوش یار را هم داشتیم…آنوقت خردادشهریوردیهمه را مردود میشدمو تا ابد حبس در آغوشت میشدم…اشک باران...
چه جایی بهتر از آغوش گرمکسی که دوستش دارییک فنجان آرامش را بنوشو به دور دستها خیره شوقطار قطار می آیندروزهایی که آرزویش را داشتیرعنا ابراهیمی فرد...
آغوش توعشق اباداستصدحیفکه من ایرانی م...
پزشک خودکارش را روی میز می گذارد و به صندلی تکیه می دهد:« اگه همه ی حرفایی که می زنم خوب گوش بدی؛ حالش زود خوب می شه». سرم را تکان داده و او ادامه می دهد:« دستور العملش ساده ست. صبح، ظهر، شب، یعنی حداقل سه وعده در روز؛ بغلش کن». ابروهایم از تعجب بالا می رود. - بغل محکم و عمیق؛ با احساس. باشه؟! سکوتم را دیده و ادامه می دهد:« اگه سختته که هرروز بهش بگی چقدر دوستش داری؛ حداقل ی بار در هفته این جمله رو به زبون بیار. بقیه روزها هم سعی کن با رف...
عروس شعرهای مندوستت دارم استکه تنها محرم چشم های توستبا عشق بخوانو با مهر در آغوش بگیرای تنها دلیل زندگی امدوستت دارممجید رفیع زاد...
میان بازوانتجای متبرکی ستضریح تنتطواف کردن داردآغوشتمدینه ی فاضله یهمه ی آغوش هاست......
تمام داشته هایمزمانی که نیستیاز من سلب می شوندجز نفسی که آن رامدیون یاد تو هستموقتی که مرا در آغوش می گیرد وآرامم می کنددر تمام لحظه هاییکه همچون غروب جمعهدلتنگ می شوممجید رفیع زاد...
باید که زن باشی بفهمی درد دوری رالبخند های خسته و غمگینِ زوری راوقتی که احساس تو را ناچیز میبینندهرلحظه باید حس کنی زنده به گوری راپیراهنت پر میشود از حسرت آغوشناچار تمرین میکنی درس صبوری رابس که نمیبیند کسی احساس نابت رادیدی تو هرجا هر طرف انسان کوری رادائم تکاپو میکنی ، پیدا کنی شایداز لا به لای غصه ها راه عبوری رابا خود مدارا میکنی امّیدواری کهشاید جهانت حس کند این بار نوری را...
بایدبه آغوش بکشم تو رادلم از اندوهمی لرزد.....
آغوشش برایم مسکنی بود که حتی شده برای چندین لحظه تمام درد هایم را التیام بخشید زمان را برایم متوقف کردو مرا از دنیای حال به دنیایی شبیه جهانی موازی سوق داد و معلق از هر حس و حالی کرد؛ اما تنها آغوشش نبود، آرامش وصف ناپذیری بود که مانع تمام دلهره ها ی درونم شده بود،به گونه ای که درآن لحظه عشق دلتنگی آرامش لذتو ترس احاطه ام کرده بودند و من بی آنکه ذره ای لرزِ این را داشته باشم که نکند شن های ساعت شیشه ای ام دوباره به حرکت افتد و مرا از او دور ...
دیدار تو ساکت نکرد درد مرادرد من کارش از دیدار گذشتهآغوش می خواهدآغوش......
بند بند وجودم را نذر آغوشت کرده ام؛ تو حاجت برآورده شده ام باش گناهش با من...- کتایون آتاکیشی زاده...
قلبم از آن توروحم از آن توذهنم در یاد تواین است عاشقی،بغضم از فراقتحرفم در نگاهتجانم در صدایتراهم در صفایتو وجودم از برایت..این است عاشقی..زندگی میکنم از برای توعاشقی میکنم در هوای توگم میشوم در آغوشتدستی کِشَم بر سر و گوشَتبوسه ای زنم بر دستانتجمله ای شوم در داستانتعاشقی شوم در دیوانتو خالقی شوم در دنیایتاین است عاشقی.. آتشی زنم بر غم هایترونقی شوم در کارهایتمهتابی شوم در شب هایتامیدی شوم در صب...
گفتی بنویسمت غزل می خواهی!غمگین شده ای و راه حل می خواهی!بوسیدمت از بهانه ات فهمیدمانگار فقط کمی بغل می خواهی!🟪 شاعر: سیامک عشقعلی...
