دست هامان که از دعا کردن فارغ شود باران رحمتش خواهد بارید آن گاه بار دیگر دستانمان یکدیگر را در آغوش خواهند گرفت ...
محبوب من از سقفِ دنیایِ بدونِ شما آب چکه می کند و من زمینی هستم که از فرط دلتنگی عطش آغوش دارم نه سیلابِ بغض.
ای صورتت، مزرعه ی گندم در آفتاب ای لبخندت، جشن برداشت زعفران ای گردنت، پرواز پرندگان از نی زار مرا ببین که به اسکله ی تو پناه آورده ام دستان تشنه ام را توی لباس بندری ات بریز به آغوش هایم جواز عبور بده ...
ای نوبرانه ی صَد فصل من! سیبِ تُرد تابستان! دخترِ انارپوش زمستان! بابونه ی بَزم های بارانی! ای ثمره ی صبر... تو بهاری یا پاییز؟ فرشته ای یا انسان؟ صوابی یا دلیل گناه؟ تو نمازی یا گُلِ تسبیح؟ من، به شکل یک مُشت، کُنجدِ دلخوش، روی نانِ سنگک تو نشسته...
از نسل سپیدارم این بار که می آیم مهری به دهان دارم، این بار که می آیم آشفتگی ام پیداست، از حالت فنجانم آوای بمِ تارم، این بار که می آیم از دوری آغوشت، آهی به گلو دارم از آینه بیزارم، این بار که می آیم مغرورم و میخواهم، بیهوده...
آسمانی ترین آغوش را میان دستانت تجربه می کنم ، گاهی به زمین می آیم و در دریای خروشان محبتت ، شنا می کنم ودر این پیوند عاشقانه آسمان و زمین ، میان نوازش نسیم دستانت بر گندمزار موهایم ، آرام می گیرم ...
آدم بزرگ ها هم قد می کشند با شنیدن دوستت دارم ها️ با بوسه ها ، با آغوش ها من می خواهم باتو قد بکشم.
بهشت درست آغوش توست ڪه من آنجا جا خوش میڪنم ... ️️️
مگر می شود صدایم کنی و برگ های پاییزی به آغوش درخت باز نگردند؟! مگر می شود نگاهت کنم و زمین بر آسمان نبارد؟! بیا بیشتر عاشق هم باشیم، تا شب سرمه ی عشق را به چشمانش بکشد... تا ماه موهای خورشید را توی آیینه صبح ببافد... تا بهار روی...
بیا لباس هم باشیم و دکمه دکمه روی تن هم بوسه بدوزیم دلم می خواهد دست من در آستین تو باشد دست تو در آستین من طوری که عطر تنمان گیج شود و آغوش ، نفهمد چه کسی آن یکی را بیشتر از آن یکی دوست دارد راستش را بخواهی...
من همیشه درون بشقابی برای خودم برنج می کشم که ته آن لیلی و مجنون هنوز گرم بوسه و آغوش اند آن ها ظرف شستن مرا دوست دارند فکر می کنند کف و آب برف و باران است فصل دیگری آمده و به پای هم پیر تر شده اند نیستی...
اگر دستت را در دستم میگذاشتی زمستان خنده هایش را روی سرم آوار نمی کرد مگر چند قدم از هم فاصله داریم که آرزوهایم یخ زده اند! صدایم را از سردترین لحظه ها در آغوش بگیر شاید فاصله ها از شرم نگاهت آب شوند...
بشمار ببین تا همین جا چند دست لباس پوشیدی با کدامشان به دیدار های خوب رفتی اولین قرار عاشقانه چه پوشیده بودی وقت جدایی آستین کدام یکی گریه کرد کدام بیشتر از همه بوی آغوش می داد کدام را هدیه دادی با کدامشان زیاد زیر باران بودی با کدام زمین...
فهمم از جغرافیا آغوش توست
تو خدای روی زمین منی مادر خدا وعده ی بهشت داده بتو تو نیاز نداری به بهشت وقتی خودت بغل بغل بهشت در آغوش داری
تو را به اندازهء تمام بوسه ها و آغوش هایی که به من بدهکاری.... دوست می دارم....!!! .. تو را به اندازه ء تمام دوستت دارم هایی که در دلت پیچید و در گلویت ته نشین شد..... .. تو را به اندازهء تمام رزهای سرخ خشکیدهء روی طاقچه ء اتاقت...
ڪَوشه ی آغوشت جان میدهد برای ریشه زدن بغلم ڪن و بڪَذار این پیوند ختم به خیر شود ...
شب هاآرام بغلم کن آنچنان آرام که، ثانیه ها همه حسادت کنند آغوش تؤُ دنیای آرامش منه..️ ️️️
ای عالیجناب عشق به یک آغوش گرم با طعم بوسه مرا مهمان کن تا رود صبح در شریان بخواب رفته شهر سرود "زنده باد عشق" را سر دهد
آغوش تو آنچنان فرقی با بهشت نداره ️ ️️️
بلندتر بگو: دوستت داااارررم...! آنقدر که دورترین زن جهان هم بداند اینجا زنی ست که روزی هزار بار قربان قد و بالایت می رود....! زنی که روی تمام زخمهایش را با بوسه های نجیب تو مرهم گذاشته است......! زنی که هرچه از عشق می داند را میان آغوش امن تو...
حلال، فقط نان روی سفره نیست....! عشق هم حلال اگر نباشد برکت می رود از تمام آغوشها و بوسه ها و دوستت دارمها.....!!!!
دستانم هیچوقت دروغ نمی گویند وقتی تنهایی ام را در آغوش می کشم چقدر نزدیک است طعم تلخ وگزنده ی خالی بودن از تو
️ قشنگ ترین لحظه درآغوش کشیدن کسیه که، قلبش سند خورده به نامت ️️️
