متن انتظار

شمعدانی ها را
آب داده ام
بافه ی گیس هایم را شکافته ام
در ایوان ایستاده ام ..
تو قرار است بیایی...

به انتظار نبودی ز انتظار چه دانی ؟

دیشب در انتظار تو جانم به لب رسید
امشب بیا که نیست به فردا تقبلی

دلم از دوریت در اضطراب است
شکسته بال وپر، در این حجاب است
بیا ای مونس چشم انتظاران
که دنیا بی تو دائم در سراب است
حجت اله حبیبی

جهان از دوری گل بی قرار است
ز عطرت جمعه هایم خوشگوار است
خدا داند که چشم هر شکوفه
پر از اشک بهار انتظار است

حجت اله حبیبی

چه ساده ایم ! در این ایستگاه خالیِ متروک
نشسته ایم کماکان به انتظار ... بِمانَد
چه روزهای قشنگی قرار بود بیایند
چقدر شاکی ام از دست روزگار ... بِمانَد !

شب که میشود
ثانیه های انتظار را می بلعم
و آغوش می گشایم حضورت را
تامستعمره ی
نگاهِ آتشینم کنم
عریانی ات را
وبه تصرف درآورم
تمامت را
دربیتُ الآغوشِ دلم

در انتظار تو بنشستم و سرآمد عمر
دگر چه داری از این بیش انتظار از من

محبوب زیبای من
من خوشبختی در این عالم را از نگاه پر مهر شما میدانم.
وقتی شما لبخند میزنید،
اینکه دلیل این حال قشنگ من باشم، روحم را تازه می کند.
آقای مهربانم
ما در انتظار دیدن چشم های دلبرانه شما جوانی مان را از دست دادیم.
تا فرصت اندکی...

‍ ” عید “شد ، اما کجایی در بهار دلنشین !
تا ببینم رویت ای زیبا نگار مه جبین !

آمدم تا یک بغل احساس را باور کنی
باز بنشینی کنارم چون گذشته بر زمین !

دوستت دارم عزیزم، عاشقت هستم هنوز
از دهانت بشنوم من حرفهایی اینچنین !

انتظارت...

عزیزم! چند روز دیگر بهار می رسد. چند روز دیگر این قرن تمام میشود. تو عاشق عطر شکوفه ها بودی، عاشق روزهای طولانی، گرمای خورشید، سبزه زار. نزدیک نوروز، چشم هایت همیشه برق میزد..بیشتر از همیشه.
.
عزیزم! کاش هنوز چشم هایت بود. کاش هنوز بودی و بهار، کنار خنده...

عزیزِ من...
انتظار ؛ امید میخواد
بهار ؛ بهانه
من بیخودی دلخوشم
به همین ساعت ها و دقیقه های اسفند
به همین دلسردی های بی روحِ زمستان
دلیلِ حالِ خوب من باش
سَر برس
شکوفه بزن
من هنوز بی اختیار دوستت دارم

آه!
ساعتِ مصلوب بر دیوار،
دقایق اش دق کرده است...
بیاوُ زمان را جلو ببر،
خورشیدت را بتابان!
...
حوضِ قندیل بسته،
و تنِ زمهریرِ شمعدانی ی پنجره؛
--وَ من
طلوعِ آفتابت را منتظریم!



سعید قلاحی(زانا کوردستانی)

انتظار
زیباترین نقاشی دنیاست
وقتی حاصل تصویرش
تو باشی

گاهی اوقات دقیقه ها، روز ها،ماه ها و حتی سالها چشممان به انتظار کسی مینشیند که یاد مارا حتی در آستانه ی فراموشی هایش هم جا نداده و دنیای مارا بی آنکه ببیند، به سروستان های مرده و بعد هم به تبر ها می سپارد تا ریشه هایمان را قبل...

بس که جفا ز خار و گل دید دل رمیده ام
همچو نسیم از این چمن پای برون کشیده ام
شمع طرب ز بخت ما آتش خانه سوز شد
گشت بلای جان من عشق به جان خریده ام
حاصل دور زندگی صحبت آشنا بود
تا تو ز من بریده ای...

‍ ‍ ‍ باید بخندی تا وجودم جان بگیرد
تا آسمان زیبا شود، باران بگیرد

ایکاش تا شیرین بیاید، عاشقانه
فرهاد بر روی سرش قران بگیرد

شد زندگی هامان پر از تشویش یا رب
خوبست این سرها کمی سامان بگیرد

ایکاش هم گفتار هم رفتار مردم
بویی از انسان بودن...

چه بیهوده انتظار یست آمدن بهار
وقتی یادت در زمستان هم گل می کند

میبالم به عشق
به تو
و میفشارم دستهایت را
وقتی بی پروا عشق میدهی
من با دستهای تو
حل کرده ام
همان معمای محال را
که فقط نگاه تو فوتش بود
و امروز همان جایی
به انتظارت مانده ام
که هیج عاشقانه ای
نمیتوانست
سطر به سطرش کند
روی کاغذ...

دست هایم از انتظار تو یخ زد
سرما بهانه بود !!

ارس آرامی

نان از انتظار تو بیات شد
سرما بهانه بود!

ارس آرامی

برای محو شدن ردپا روی برف،
فقط آمدن یک برف تازه لازم است

به همین راحتی فراموشم کرد!


ارس آرامی

بیا مثل زمستان باشیم.
که کولاک را به نیامدن قسم می دهد اما در انتظار
معشوقه اش؛
گریه های دلتنگی، شبانه هایش را
خفه می کند.
بیا مثل او باشیم...
نه جدایی قاصدک ها را باور کنیم،
نه قصه رهایی برگ از پاییز را.
بیا مثل او عاشق باشیم...
آنقدر...

مهربانم سلام
دیشب دلتنگت شده بودم. سراغت را از ماه و ستارگان گرفتم. آنها هم بی خبر بودند.
گفتم سراغ خودت بیایم...
بانوی آفتابی من، احوال مهتابی ات چطور است؟
چه خبر از تمام خوبی هایت و تمام بدی های من؟
نکند طاقت صبرهایت در برابر ناملایمتی های من به...