مهربانم سلام دیشب دلتنگت شده بودم. سراغت را از ماه و ستارگان گرفتم. آنها هم بی خبر بودند. گفتم سراغ خودت بیایم... بانوی آفتابی من، احوال مهتابی ات چطور است؟ چه خبر از تمام خوبی هایت و تمام بدی های من؟ نکند طاقت صبرهایت در برابر ناملایمتی های من به...
��سلامتی روزی که پسر دعوت شدبه جشن عقد عشقش✔ ��سلامتی اون شب✔ ��سلامتی اون دوستایی که بخاطر حال پسر بغض داشتن✔ ��اما پسر خندید تا جشن خراب نشه✔ ��سلامتی اون خنده ی زوری✔ ��سلامتی عروسی که ماه شده بود✔ ��سلامتی عاقدی که اومد✔ ��سلامتی شناسنامه ها✔ ��سلامتی بغض پسر✔ ��سلامتی...
شاید اگر آن شب کمی باران نمی آمد آرامش از پشت سر توفان نمی آمد بعد از تمام عاشقی ها،اشک های من هرگز برای رفتنت پایان نمی آمد پشت سکوتم بغض کردم التماسم را این بغض ها خیلی به این دیوانه می آمد آن شب صدای هق هق من را...
در به دری در شب تنهایی ام می کِشد این عشق به رسوایی ام ای که دلم با غمت آمیخته من غزلی تشنهٔ شیدایی ام کهنه کتابیست غمت در دلم خواندن این قصه تو آغاز کن بی تو تمامم شده لبریز غم بغض گلوگیر مرا باز کن قلب مرا تاب...
هر گوشه که می نشست تنهایی بود بغضی که نمی شکست تنهایی بود برخاست که هرچه داشت با خود ببرد در گنجه فقط دو دست تنهایی بود چون سایه که روی بدنم افتاده یا لکه که بر پیرهنم افتاده در تک تک عکس هام تنهایی هست دستی که به دور...
زنی در شعرهای من عروس فصل باران است هوای دیده اش ابری ولی لبهاش خندان است غرورش چون گلی زیبا ، غمش اندازه دنیا چه کرده عشق با این دل که اینگونه پریشان است زتار موی خود هرشب هزاران نغمه میسازد ز رقص نرگسِ چشمش دل آشفته حیران است لب...
بغض هایم میراث دارِ زخم های کهنه اند. با خنده هایی که طعم تلخی گرفته فریادهایی که با سکوت خفه کرده ام ، در میان حنجره ام دق می کنند. واژه هم حال مرا نمی فهمد. و این شب ها قبل از خواب برای آوار این حجم از دلتنگی \\وَتَوَاصَوْا...
و روزی خواهد آمد که گم بشوم در لا به لای سیاهی آسمان چشمانت غرق بشوم در موج به موج زلف پریشانت لبخند بشوم مستقر در گوشه لب هایت بغض بشوم خانه نشین در عمق گلویت و در انتها تو شعر بشوی بنشینی بر روی قلمم روی برگ کاغذ کاهی...
اگر میدانستیم قرار است در آینده چه بلاهایی را تاب بیاوریم در کودکی به جای توپ پلاستیکی مان قلبمان را دو لایه میکردیم شاید اینگونه بغضمان حریف گریه هایمان میشد....
باران اگر باران است باید به موقع ببارد. باید به وقت بغض در شهریور باید به وقت گریه در مُرداد ببارد. به چه کارم می آید باران هنگام که در ترمینال منتظرم هنگام که مسیر خانه را گم کرده ام به چه کارم می آید باران هنگام که دلم آفتاب...
همه چی تمام شد ؟ به همین راحتی ؟ لابه لای حلالیت خواستن هایتان برای سال جدید و در میان سفره هفت سین و تنگ خالی از ماهیتان یک لحظه مکث کنید و جواب من را بدهید . همه چی تمام شد ؟ سیل؟زلزله؟ کرونا ؟ دختر آبی ؟ سردار...
در حسرت فردایی بهتر به خواب می روی تا رویا ببینی... اما با کابوس مرگ بر می خیزی... خنده را نقاب می کنی تا پی نبرند به غم اشوب گر درونت ... سکوت را فریاد می کنی ... و درد را دیکته ... در بن بست آینده می دوی و...
حال من خوب است ... مثل همیشه ... :) همه چی عادیست فقط مدتی است تنهایی را به آغوش کشیده ام و نمک به زخم هایم می پاشم که مبادا دردش را از یاد ببرم ... فریاد هایم سکوت شدند ... و قهقهه هایم نیشخند ... دیدم شکستم شناختم و...
نمی دانم این فاصلۂ اندوهگین بغضت را خنده کرد ؟ یا خنده ات را بغض ؟ اما من مدتهاست گلویم را به تیغ بغض سپرده ام و خاطراتت را با سیل اشک هایم غسل می دهم ..! این من بدون تو هیچ است و این هیچ را انقدر فریاد می...
گاهی خودت را گم می کنی ... جایی میان هیاهوی ذهنت ... در انتهای وجودت سکوت نامت را فریاد می کند ... جادهٔ خیال را طی می کنی به مرز افکارت ... در دل تاریکی آرزو را به آتش می کشی و تیغ بغض ردی می شود بر گلویت ......
ylda nvis چه قهقهه های دروغی سر دادم ... که مبادا نشانی از تاریکی درونم پیدا کنند ... چه روز هایی که آیینه تنها همدرد غم هایم بود ... از ترس ضربه هایشان به تنهایی بر سکوی زندگی رقصیدم ... آن زمان که باید تنگ بغض را می شکستم و...
یلدا تو از عمق شب می آیی تاریکی از تو جدا نیست امشب چگونه آغاز می شود ؟ با غروب آفتاب و ظهور تو ؟ یا ظهور تو و غروب آفتاب ؟ تو ستاره ای بر شب تار زلف سیاه تو شعر بلندی است رها بر همه سو یلدا تو...
بغض نمیکنم بیا،ببین که خورده ام زمین حرف نمیزنم تو خود،درد وغم مرا ببین من از تمامِ زندگی،فقط تورا طلب کنم تو باز میروی و من،میشِکَنم فقط همین بغض نمیکنم ولی،حالِ دلم پر از غم است گریه نمیکنم ولی،خیالِ تو مرا کم است چقدر زندگی کنم،تا چون تویی پیدا شود؟!...
دلتنگی سهم نگاه من شد از آنچه در تو میدیدم شاید قسمت این بود که من کوه باشم کوهی پر از اندوه با سنگ هایی از جنس بغض و خورشیدی که هیچگاه از پس آن طلوع نخواهد کرد
نشسته ام که برای تو از زمانه بگویم منی که زاده شدم شعر عاشقانه بگویم عزا گرفته ام از اینکه باید آخر شعرم از آن دمی که تو هم می شوی روانه بگویم به غم نشسته چنان باورم که باید از این پس به خنده های خودم بغض شادمانه بگویم...
یک کمى از همیشه گذشته عصرها ، رنگ پاییز سیر است پنجره ، یک جهان بینى باز رو به این کوچهٔ بى تو دیر است ... . از هم ، این رونق بى صدایى باز ، چیزى نمانده بپاشد در من انگار ، دست خیالت دارد از من غزل مى...
واقعا نمیدانی؟ برای تو چه تفاوت دارد که چند خزان ، موهایم ریخت!! چند زمستان ، محاسنم سپید... و به پیشانی ام چین افتاد!! آن روزها که عشق سرِ زا رفت باورکن ، منِ شاعر پای گهواره ی ِ بغض هایی پُر تکرار پیر شدم رفتنی را بانی اش؟ هی......
در خلوتگاه تنهایی: روی خط ممتد آرزوهایم نقشی نمی بینم! فقط، در کوچه های بی قراری انتظار می کشم. ایستگاه پایانی را با ریلی از واژه هایی که، قطار بغض هایم را با خود حمل می کند.
صدای یلدا می آید ، میشنوی ؟ زمستان با آن دامن سفید و مروارید مانندش پاییز را کنار میزند ! گویی پیوند عاشقانه ایی بسته است . آذر دختر ته تغاری پاییز چمدان برگ های زرد و نارنجی رنگش را بسته است و هر ثانیه دور می شود . پاییز،...
