متن ترس

مانند درخت که از تبر می ترسد
یا ظلمت شب که از سحر می ترسد

انسانیت آن نشان اشرافی ما
از فقر شعور این بشر می ترسد

☔️♡ خیلی از آدما تو تاریکی دنبال دستات میگردن تا بگیرنشون،
نه اینکه مراقب تو باشن، تا نترسی!
برای اینکه خودشون تو تاریکی از
تنهایی نترسن، دنبالت میگردن!
زود باورشون نکن... 🕸🦋

نویسنده: ریحانه غلامی(banafffsh)

حیوانات مزرعه همیشه باید کار می کردند ، نه شیر گاوها به گوساله هایشان می رسید و نه تخم مرغ ها منجر به تولد یک جوجه ؛ همه دسترنج حیوانات متعلق به آقای "جونز" صاحب بی رحم مزرعه بود ! غذای حیوانات مزرعه اندک و در حد بخور و نمیر...

در ادامه تکه ای متن از خودم نوشتم
که خودم خیلی دوستش دارم
امیدوارم شماهم لذت ببرید از مطالعه اش🌹
.
دلم میخواهد کودکی ام را با حال ترکیب کنم
با سادگی های کودکانه
مهربانی های از ته دل
چشمم را به دنیا ببندم
گوشه ای دنج
جایی که هیچ...

انقدر به اخرش فکر نکن
اخرش که چی ؟
ته تهش مرگ دیگه !!
همیشه ترسیدیم
از گفتن و نه شنیدن
از خواستن و نشدن
از رفتن و نرسیدن
از ارزو و براورده نشدن
انسان می دونه اخر زندگی مرگه ولی بازم تلاش می کنه !
می خنده ...
گریه...

اتفاق پشت اتفاق!
اشتباه پشت اشتباه!
من پریدم پرواز کردم با این که داشتم ترس از ارتفاع!

نکند جان مرا از سر عادت ببری
یا مرا تا سر بازار حسادت ببری

دوست دارم که تورا وصف کنم پیش همه
ترس دارم که دل از جمع و جماعت ببری

مو پریشان نکن ای جاذبه ی ماه منیر
بیم آن است که از جامعه طاقت ببری

بوسه های شکرینت...

تنها یک چیز است که دسترسی به امید را غیرممکن می سازد
ترس ازباخت!

✓ مروری کوتاه:
[برای ایام نحس کرونا]

انجام دادیم،،،
تمام بازی هایی را که
بلد بودیم،

عکس های خانوادگی
زیر و رو شد،
خاطرات دور و نزدیک ورق خورد،
در قرنطینه ی چندماهه!

برگشتیم به پاره ی گم شده مان .
کتاب خواندیم
حرف زدیم،
شنیدیم،
خندیدیم و،
--گریستیم!

بعضی...

انسان ها فقط با دو اهرم به حرکت در می آیند: ترس و منفعت شخصی.

ترس از عشق ، ترس زندگی است ! آنان که از عشق دوری می کنند مردگانی بیش نیستند ...
عشق در نمی زند ، به یکباره می آید و آن ها که پسش می زنند بزرگترین بازنده های دنیا هستند !

اینجا دگر پائیز، رنگِ زردِ خود نیست
اینجا کسی دیگر به فکر دردِ خود نیست.

اینجا بهارش رنگ دیگر دارد انگار
همراه باران هم هوای سردِ خود نیست.

اینجا دگر آتش در اوج فصل سرما
پاسوزِ آن بیخانه ی شبگردِ خود نیست.

آخر چه کردی ای وفا با زندگی ها...

هیچ روزی تکرار نمی شود ، هیچ شبی دقیقاً مثل شب پیش نیست ، هیچ بوسه ای مثل بوسه ی قبل نیست و نگاه قبلی مثل نگاه بعدی !
روزها ، همه زودگذرند ؛ چرا ترس؟ این همه اندوه بی دلیل برای چیست؟ هیچ چیزی همیشگی نیست ، فردا که...

هیچ چیز نمی دانم !
از این دنیا هیچ چیز نمی دانم، حتی از قلب آدم ها. فقط میدانم که تنهام ، به طرز وحشتناکی تنها ؛ هیچ شومینه ای دیگر هرگز شاهد حَشر و نَشر دوستانه من با کسی نخواهد بود ...

ما آن قدر می ترسیم ، آن...

می بایست عادت می کردم، به نشدن ها، به رنگ باختنِ واژه ها، به از کار افتادنِ پروانه ها.
شاید عادت هم کردم، گمانم عادت کردم.
همین که اولین بار که نشد، سخت گریه کردم و دومین بار با زمین و زمان قهر کردم و حالا که چندصدمین بار است،...

احساس تنهایی زمانی به انسان دست می دهد که هدف اصلی در زندگی رسیدن به «امنیت فردی» باشد ، بدون تردید بسیاری از ما در پشت چهره های شاد و بذله گویی هایمان غرق در وحشتیم !
می ترسیم مبادا شغل ، پول یا زیبایی خود را از دست بدهیم...

ترس فقط ترس از دست دادنش

می ترسم
از دوستت دارم هایت
.
وقتی نمیدانم
با بوسه
صورت چند نفر را
بریده ایی
.
که لب هات
این چنین
خون است ..

بزرگترین خیانتی که انسان میتونه به خودش بکنه، ترس از فکر دیگران در مورد خودشه ! جهنم یعنی دیگران ...
انبوهی آدم در جهان وجود دارند که در جهنم
بسر می برند زیرا سخت وابسته به داوری دیگرانند ...

ولی امسال بیش از هر سالِ دیگری از «از دست دادن» ترسیدیم. «از دست دادن» همیشه ترسناک بوده، ولی امسال جنس این ترس عوض شده بود. پوست کلفت تر و قوی تر. قبول داری؟ چیزها و کسانی که فکر می کردیم همیشه هستند و برای دیدنشان و توجه بهشان «حالا...

می دانستم آن روز
«دوستت دارم» تا نوکِ زبانت آمده بود،
که آن طور دندان هایت را به هم فشار می دادی
تا چیزی از دهانت بیرون نپرد
درست مثلِ همین حالا
که «دوستت دارم» تا نوکِ خودکارم آمده
و می ترسم از ادامه این شعر

می دانی؟
من این...

در تاریکی سو سوی چراغی را که میبینیم
هو هوی بادی را که میشنوم
به ترس از نبود تو می اندیشم
و آنگاه که هرم نگاهت به خاطرم میاد
یا گرمای دستانت لابلای انگشتانم حس میشود
میفمم که هیچ تاریکی و سیاهی من را ناامید نمیکند
مگر سیاهی چشمانت که...

وحشت از عشق که نه !
ترس ما فاصله هاست
وحشت از غصه که نه !
ترس ما خاتمه هاست
ترس بیهوده نداریم ! صحبت از خاطره هاست
صحبت از کشتن ناخواسته ی عاطفه هاست
کوله باریست پر از هیچ که بر شانه ی ماست
گله از دست کسی نیست...

پاییز یاد آور فراموشیست،
نشانگر، درد تنهاییست...
پاییز میرسد تا بگوید چه کسی نیست،
تا بفهماند ردپایی هست،
که جای پای ،کسی پرش نخواهد کرد؛
گاهی هجوم ترس را میشود حس کرد،
میان انتظار های مداوم،
که شاید دیر برسد همان که زود رهایمان کرد.