متن تک بیت عاشقانه

در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم

بدان امید دهم جان که خاک کوی تو باشم

صبح یعنی تو بخندی دل من باز شود

صبح یعنی دل من گرم نگاه ت شود

چشمان نجیب تو،چون گوهر نایاب است
نقش غزلی زیبا در خاتم یک قاب است

گفتم فراموشت کنم اما محال است

آخر چگونه بگذرم از هرچه دارم...!

دلم  سرمای  بهمن ماه ، روحم  خسته  از  دنیا

فقط عشق تو درمان است،چون گرمای مردادی

سجاد یعقوب پور

شیرینی و قندی و لوندی و پر از عشق

سهم  دل  من  هم  بشوی  نور علی نور

سجاد یعقوب پور

ناز چشمت را خریدارم، بگو بی چانه چند؟دست را بالا بگیر! هر چه تو گویی می خرم...

ناز می کرد و به طعنه به منش گفت: نمان!
پاسخش دادم و با خنده بگفتم: ای جان...

من و توان بدون تو زیستن؟هرگز!
تو دور باش تو کمرنگ باش اما باش

به روی دفترم بنویس مشق عشق را هر شب
و با خودکار قرمز پای مشق عشق امضا کن

خنده ات اردیبهشت و رفتنت آبان عمر

آتش چشم تو بهمن بوسه ات گرمای تیر

ارس آرامی

جنس آغوشت بهشت و دست ها اردیبهشت

سردی دست مرا اردیبهشتت تیر کرد!

ارس آرامی

بوسه ات واجب، غمت مکروه، لبخندت مباح!

ای گناه من... بگو قدری ثوابم می دهی؟

ارس آرامی

منم اسیر چشم تو...فدای خنده های  تو

بدون تو کجا رَوَم  که  در  مقابلم  تویی

سجاد یعقوب پور

دلم درگیر عشق تو ،دو چشمم مستِ چشمانت

برایت  شعر   میگویم   ولی    آهسته  آهسته

سجاد یعقوب پور

من سراپا همه شوقم، همه احساس قشنگ

لحظه ای وصل  تو را  هیچ  به  دنیا  ندهم

سجاد یعقوب پور

مثل شیری که شده عاشق چشمان غزال
بی رمق کرد مرا ناز دو چشمان شما...

بیا عهدی کنیم امروز، روزِ اولِ دیدار
اگر رفتیم بی برگشت، اگر ماندیم بی منت

من چشم به راه توام و لحظه ی دیدار

مجنونم و در حسرت آغوش تو حیران

سجاد یعقوب پور

تو فرحبخش ترین علت عاشق شدنی

بهترین  قسمتِ این  زندگی  پر دردم

سجاد یعقوب پور

عطر تو عطر گل مریم و روی تو چو ماه

فصل پائیز دلم  با  تو بهاران  شده است

سجاد یعقوب پور

تویی مهتابِ شبهای پر از تنهایی و اندوه


که روشن می کنی چشم و دلم را مهربان من!

بادصبا

لبِ تو نقطه ی  آرامش این جان  من  است

بی سبب نیست که تو هم جانی و هم جانانم

سجاد یعقوب پور

می نویسم که در این سالِ پُر از قحطیِ عشق
گرچه کمیاب،ولی عشقِ فراوان منی