متن تک بیت

آتشی در سینه دارم جاودانی
عمر من مرگیست نامش زندگانی است

چه غم که شانه ی امنی برای هق هق نیست
برای ما که غریبیم چاره بسیار است!

رنج،میراث گرانمایه ی آبادی ماست
گریه،دیریست که ساز و دهل شادی ماست

ای که گفتی بی قراری های من بازیگری ست
بیقرارم کرده ای اما دلت با دیگری ست

چشم من در چشم تو چشمان تو جای دگر

من تماشای تو دارم تو تماشای دگر...!؟

ارس آرامی

بند همه غم های جهان بر دل من بود

در بند تو افتادم و از جمله برستم

وقتی جوابم می دهی با عشق: جانم !
من صاحب عالی ترین حال جهانم

من از چشمان سبزش در شگفتم
که حتی در زمستان هم بهاریست

جوانی به بر کرد رخت سفر
چو پیری رسید و عصا زد به در

مشو از باغ شبابت بشکفتن مغرور
کز پیش آفت پیری بود و پژمردن

سبزه ها را گره ای کور مزن تا شاید
یک نسیمی نظری کرد به هم برگشتیم

شرمنده اگر دست من غمزده خالیست
درویشم و در کیسه به جز آه ندارم....

رضا حدادیان

ای بلبل اگر نالی من با تو هم آوازم
تو عشق گلی داری من عشق گل اندامی

در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم
بدان امید دهم جان که خاک کوی تو باشم

حدیث دوست با دشمن نگویم
که هرگز مدعی محرم نباشد.

مشنو ای دوست که غیر از تو مرا یاری هست
یا شب و روز بجز فکر توام کاری هست

خوش است عمر، دریغا که جاودانی نیست
پس اعتماد بر این پنج روز فانی نیست

با مُهر عشق خورده به نامم، دلت بدان
در روی غیر وا نکنی، از سرای من!!!

هر روز در خیال خودم با تو بوده ام

خوشحال هستم از تَوَهُّم با تو بودنم

تو خودت حرمت عشقی به دل  خزان  عاشق

خوش بحال منِ مجنون که دلم را به تو دادم

پاییز می وزد و تو لبریز خنده ای
امّا من از بهار خودم گریه ام گرفت

پیش آ بهار خوبی تو اصل فصل هایی

تا فصل ها بسوزد جمله بهار ماند

حال دل پرسیدی و گفتم که خوبم بارها
خوبم اما خوب ویرانم،نفهمیدی مرا

ز دامنگیری پیری اگر آگاه می گشتم به دست غم نمی دادم گریبان جوانی را