متن ماه

آنقدر
ماهی
که
می گردد
جهان دور سرت .
حجت اله حبیبی

¦مِثلِ ماه میشَم،وَیادمی گیرم حَتی وَقتی کامِل
نیستَم بِدرخشَم!🌙🤍¦

ماه چه زیبا بود...
اما ماه تنها بود...
ماه،بیخیال..هی..
ستاره.به خواب..
اما من دیدم ماه پشت ابر ماند..
و باز من ..
با این سیگار لعنتی ...
راه خودرا خواهم رفت...
رسیدم...
روشن شد....
بیدار شدم....
ماه دیگر پشت ابر نبود..
شاید،.
نه،،،
قطعا.،.،
ایراد من این بود...
که ماه...

تو مثل روز روشنی
همان قدر روشن که ماه
همان قدر پر نور که خورشید
و همان قدر ، زیبا ...

رعنا ابراهیمی فرد

بگذار چشمم ماه کامل را ببیند
پنهان مکن در پرده نیم دیگرت را!
رضا حدادیان

در  سلطنت  عشق  اگر  شاه  تو باشی
عالم همه در یک طرف و ماه  تو باشی

از   برزخ  دنیا   تو    بیا    و    برهانم
خواهم که مرا همدم و همراه تو باشی

بهزاد غدیری

اگر شبی زیر این آسمان در آغوشم به خواب بروی ، به کنایه از شب خواهم پرسید که ماه در آغوش او زیباست یا ماه در آغوش من...🌙🤍:
نویسنده عطیه چک نژادیان

یک سنگ میان راه می اندازند
یک تیر به سمت ماه می اندازند

اینان که برادران یوسف هستند
یک روز مرا به چاه می اندازند

بهزادغدیری ، شاعر کاشانی

با رفتن ماه
تنها
نبض پنجره بود
که ایستاد.
رضاحدادیان

گردبادی آمد و با دستمال اَبری اش
ماه  از  تخته سیاه آسمانم پاک شد.
رضاحدادیان ۱۴۰۲/۳/۲۲

ای دوست به آوای بهاری دلمان را بنواز
بر چنگ و به زخمه ی دل ریش بساز
باغ دلم از ساز تو لبریز گل است
خوش آمدی و ماه گل روی تو سبز


فیروزه سمیعی

این ماه را از آسمان برداشت باید
عکس تورا در جای آن بگذاشت باید


تا آسمان هم عاشق روی تو باشد
هرگوشه تخم عاشقی را کاشت باید

علی اکبر اسلامیان بیدل خراسانی

باز امشب دل به یادت بی قراری می کند
جای دل غم در درونم دل سواری می کند

دل خیال روی تو لحظه به لحظه می کند
گر چه عقل از این خطا احساس خواری می کند

کودک دل میتپد با خواهشی از هر طپش
تا ساعت دیدار تو لحظه...

ایوان خانه ماه شب چهارده سایه ی درخت

بی قرار است ماه
بیچاره غرق شده است
در دل برکه

شاید هم ماه
جای تیری چوبیست
بر پیشانی آسمان
که مردی عاشق و شیفته خورشید
وقتی دلتنگ معشوقه اش بود بر آسمانِ سیاهِ شب
شلیک کرد...

مأوا مقدم

یک لحظه روی تو بر سر بام نهان شد

ماه به دَر آمد، خبر آمد، رمضان شد!!

ارس آرامی

شب
     بی ماه
اتوبوسیست باچراغ شکسته
که راه را گم کرده است.

آرزوهایت بلند بود
دست های من کوتاه،
تو نردبان خواسته بودی
من صندلی بودم

با این همه
فراموشم مکن
وقتی بر صندلی فرسوده ات نشسته ای
و به ماه فکر می کنی

ماه، مگر خودش تنهایی را انتخاب کرد؟

نه!

اما اعتزال را به جان می خَرد

می داند که این تنهایی همیشگی نیست

با چشمانی انتظار، منتظر چشمک یک ستاره

در دل ظلمات است.

کجای دلت را نورانی تر از تاریکی شب پیدا می کنی؟

پس از خلوتت گِله مند مباش...

ماه را؛
من بر می دارم،
و تو،
سبدی ستاره بچین
در وعدگاه
به کارمان می آید!


لیلا طیبی (رها)

ای که تو ماه آسمان ماه کجا و تو کجا
در رخ مه کجا بود این کر و فر و کبریا

سرو را مانی ولیکن سرو را رفتار نه
ماه را مانی ولیکن ماه را گفتار نیست

ماه که خوابید،
سوسوی ستاره ها،
تنها دلخوشی آسمان شد.




رها فلاحی