متن اشعار غم

رفتی؛ که عذابم بدهی؛ نیست مهم

از بغض، شرابم بدهی؛ نیست مهم

در بسترِ احساس، به جای نمِ آب

صد جرعه سرابم بدهی؛ نیست مهم

در سحر چون نرگس شبنم‌نشان می‌گریه‌ام
همچو شبنم بر گل روی جهان می‌گریه‌ام

سینه‌ام آیینه‌دار ماه رخسار تو شد
در شب هجران چو ابر آسمان می‌گریه‌ام

موج اشکم می‌خروشد در غم گیسوی تو
همچو دریایی که در فصل خزان می‌گریه‌ام

بس که در گلزار عشقت خار غم چیدم کنون
با...

ممنوعه ای برای من
نمی توان صدایت را بوسید
دست ها را به موهایت گره زد
و میان میخانه ی چشم هایت
مست شد
اما ای کاش می توانستم
در هجوم هیاهوی نداشتنت
لااقل دیوار خانه ات می شدم
تو تصویر نگاهت را
بر سینه ام قاب می گرفتی
من...