برده ای دل ولی نمی دانی ، تو غرور همه فراهانی
زود برگرد و زود بیا ، مانده ام در میان ویرانی ......
دلم پر از نگفتن ها
پر از نخندین ها
پر از گریه نکردن ها
و چقدر من لبریز ام از نکرده ها...
ولی کاش یه اپشنی بود دل رو میشد خاموش کرد
پس چرا هی میگن اشرف مخلوقات .......
من دلخسته تنها
مینویسم تو تاریکی دل
چند سال باید بگذره عطر از سرم بپره ؟...
