پاییز هزار برگ دفتر شده است باران زده و خاطره ها تر شده است با طعم انار و یک بغل خرمالو برخیز که باغ، غرق "آذر" شده است شهراد میدری
پاییز از دلشوره های دخترش هرسال غمگین است اشکی که می ریزد برای آذرش برگونه آذین است بادی وزید و قاصدک با شاخه ای از دردهایش گفت زردی هر برگی که می افتد زمین داروی تسکین است
همیشه ازم می پرسید: -چرا انقدر از موهای باز و پریشون خوشت می اد؟ بهش لبخند می زدم. می پرسید: -واسه چی بعضی روزا... وسط بعضی فیلما... با یه سری آهنگا... یهویی و بی دلیل حالت عوض می شه؟ بهش لبخند می زدم. حتی یه نصفه شب برفی، وقتی که...
دخترِ پاییزی اما داستانش فرق دارد با تمامِ دخترانِ زندگی ات... یا از مهر آمده تا با مهربانی اش رخنه کند در تک تکِ لحظه هایت... یا با آبان آمده تا احساساتِ پاکش را به پای زندگی ات بریزد... و یا در آذر چشم گشوده تا با لجبازی های عاشقانه...
جانانِ پاییزی ام اگر نباشی هر سال چطور به پاییز بگویم خداحافظ وقتی تو زادهٔ آذری
محبوبِ پاییزی ام نگرانِ آمدنِ یلدا نباش تو که باشی یلدا آخرِ آذر نیست شروعِ خواستن ات یک دقیقه طولانی تر است
پاییز تب کرده از گستاخی های دخترش از آذری که حالا بی پروا پاتند کرده از این عشق ممنوعه از دلبستگی ته تغاری اش به آفتاب تنبل زمستان بی خود نیست که آذر هرروز بیشتر یخ می زند می خواهد دل قندیل بسته ی پسر زمستان را ببرد بیچاره آذر...
آذر میرود پاییز میڪَذرد زمستانِ سردِ بے تو بودن میرسد ، از همین حالا ماتم زدھ ے روزهاے در پیشم ...
دختر پاییزی عزیزم دستت را در دستان پر توان مهر بگذار شرط میبندم او هوایت را خواهد داشت و آبان لب های سرخ تورا خواهد بوسید و به گونه های زردت رنگی از عشق خواهد زد و امان از دیوانگی های آذر از بس دلش برایت ضعف می رود تب...
خیره سازد چشمها را رنگ زیبای خزان زنده بادا زندگی در آذر و مهر و اَبان
قلبم تیر می کشید از شهریوری که مهر را قربانی آذر کرد ....
یک مشت تردیدم که در باور نمیگنجم از بس گم ام روی زمین دیگر نمیگنجم پس می زند حتی قطار زندگی من را پُربارم و در کوپه ی آخر نمی گنجم ته مانده ی بغض غریب فصل پاییزم انقدر سنگینم که در آذر نمیگنجم تا بی نهایت میبرم اندوه رفتن...
دلم تنگ است و میدانم تو دیگر برنمیگردی بمانم هرچه خیره پشتِ این در، برنمیگردی فقط من مانده ام اینجا و این امواجِ توفانی غروبی رفته ای و سویِ بندر برنمیگردی به یادت هرچه بی تابانه بنشینم به رویِ تاب به زیرِ این درختِ سایه گستر برنمیگردی دوباره دانه می...
آن بهشتی که همه دم از وجودش میزنند صبح آذر باشد و آغوش دلدارم فقط...! ️
آذر خوشتیپ و جذاب خوش قلب و مهربون روشن فکر و واقع گرا عجول و بسیار بلند پرواز عاشق و ساده اگه باهات باشه تا آخرش هواتو داره..
آبان و آذر رفت، دی رفت و بهمن شد خانه تکانی کن، اسفند روشن شد
تمام پنجره های جهان مکدر بود درست اخر صف ایستگاه آذر بود
آذر یلدا را به زمستان بسپار سپید بختش می کند.
دی آمد و من مبتلا در آذرت هستم اینجا شب یلداست آنجا را نمی دانم
میترا/آفتاب به یلدا می آویزد/چمدان سنگین آذر
خبر این است که یلدا خانم آخرین دختر آذر بانو نوه دختری حضرت پاییز قشنگ دل سپرده به یکی از پسران ننه سرمای بزرگ کرده پیراهنی از برف به تن می رود خانه ی بخت الهی بختش قشنگ
به دلم چه آذر آمد چو خیال تو درآمد
آذر یادش رفته که پاییز است! نمیبارد، فقط یخ میزند! به گمانم کسی به طرز فجیعی تنهایش گذاشته، وگرنه اینگونه ماتش نمیبرد!
پاییز جان مهرت که به ما نرسید آبانت هم به غم گذشت دوست داری آذرت را چگونه ببارم ...؟! .
