تو را همانند اغوش مادرم دوست میدارم از میان تمام واژه ها و ارزو ها از تو مینویسم و برای تو ارزو میکنم من هر روز در انتظار اغاز مان به پایانم نزدیک میشوم و در انتظار فردای با هم بودن اب شدم ! ستاره ای باش بتاب در اسمان...
کسی که جرأت دست زدن به خار را ندارد هرگز نباید آرزوی گل سرخ را داشته باشد.
چیزی تا آمدن بهار نمانده! چشمهایمان را به روی ندیدن ها، نخواستن ها، دل شکستن ها ببندیم... لحظه های آخر امسال فرصت خوبی برای قهر و دوری نیست! این لحظه ها وقت مناسبی برای دلشکستن و تنها گذاشتن نیست! که اگر دلی بشکند،که اگر از گرمای عشقی کم شود آنوقت...
بهار عزیزم سلام می دانم سرت شلوغ است و داری چمدانت را برای آمدن،آماده می کنی خواستم بگویم میان باران وروزهای افتابی بلندی که داری توی چمدانت میگذاری برای همه ی آدم ها یک دشت آرزوی برآورده شده بگذار توی چمدانت،که امسالمان سال بغض بود حالا که داری از راه...
اگر دستت را در دستم میگذاشتی زمستان خنده هایش را روی سرم آوار نمی کرد مگر چند قدم از هم فاصله داریم که آرزوهایم یخ زده اند! صدایم را از سردترین لحظه ها در آغوش بگیر شاید فاصله ها از شرم نگاهت آب شوند...
در اوقات بسیاری از افراد یا حداقل نصف شان، این تفکر مصمم و قطعی آمده که سریعا از خود خلاص شوند و بعدها قتل خویش را به عنوان خودکشی در پاره ای از مکالمات افراد قرار دهند. بعنوان کسی که تقریبا که چه عرض کنم، کاملا این احساس را به...
ای که چون زمستانی و من دوست دارمت دستت را از من مگیر. ... همیشه آرزو داشته ام روی برف، شعر بنویسم روی برف، عاشق شوم و دریابم که عاشق چگونه با آتشِ برف می سوزد.
جا مانده رد نگاهم بر ماه ِ برکه ی آرزوها
امشب در نقطه تلاقی شعبان و رمضان به هنگامه وداع از آن و نشستن بر سر خوان بیکران رحمان بی گمان میزبان خود خداست پس هر آنچه آرزو دارید، درخواست کنید که امشب، شب استجابت دعا است
امشب دوباره از ته دل تو را آرزو میکنم.... امشب دوباره به خدا می گویم که بغلت کند...ببوسدت و چراغ اتاقت را خاموش کند... امشب دوباره با خودم " شبت بخیر عزیزم " را تمرین می کنم.... خدا را چه دیدی...؟! شاید شبهای بلند همین تابستانی که می آید پر...
تمام هستی من خلاصه میشود در نگاه تو چشم بگشای خورشید تابانم آرزوست
یک بار بوسه ای ز لب تو ربوده ام ، یک بار دیگر آن شکرستانم آرزوست
بگذار یک چیزی را صادقانه بگویم! تو نمیتوانی شب را تا صبح گریه و زاری راه بیندازی و صبح را تا هنگامی که توانش را داشته باشی بخوابی! با این کارها نمیتونی از رویاهایی که داشتی و از آنها به هر دلیلی فاصله گرفتی فرار کنی! “رویاهایت”بخشی از وجود تو...
بهار با قصه های زمرّدین بر لب به گشت و گذار از این زمین به سرزمینِ دگر لاله می افشاند و سپیده ی آواز پَر می کشد به جنگل و صحرا ... اگر که چون بهار جاودانگی ات آرزوست قلبِ مردم باش
تو در زیرِ پیراهنی کهنه در راه ایستادی و با قامتت چشم درراه که من بازگردم من آرامم و آرزوی من این است که کولاکِ غم را رها سازم و راه یابم دوباره به آن خانه ی کوچکِ باغ بدان مادرم زمانی که هر شاخه ای با سپیدی بهارآفرین گشته...
کاش آرزوهایمان، آرزو نمانند.... . تمناهایمان، به گِله، نرسند.... . مرادمان، بی حاصل نشود... . و کامِ بختمان، همیشه شیرین، چو عسل باشد...
بعدازاین، با یادت اما، تا سحر بیدار... نه نسخه ی آرام بودن های من سیگار..... نه مثل گیلان بود اگر،حال و هوایم، بعد تو با تو هم دیگر شبیه شهر باران دار... نه علت آزارم از، هر دفعه تحقیر تو بود عشق را میخواهم اما، باحقارت یار... نه بعد از...
خودم را پشت عینکی سیاه پنهان ساخته ام مبادا قامت شرقی و زنانه ات با تماشای دیدگانم ترک بردارد مبادا قلبم دیوانه شود و بی هوا بگوید دوستت دارد غمگینم راستش را بخواهی دلم برای عاشقی کردن چشم های پرمهرت را کم دارد نگاهم کن صدایم بزن و بگذار خالی...
موسیقیِ صدایت... آرزوییست که صبح ها️ نوازشم کند و آفتابِ نگاهت خواب را از من بِرُباید و اینگونه است صبحهایِ بهشت! ️️️
آرزوهاےت که جاے خود دارد تو به من یک رسیدن بدهکاری
اگر می خواهی موفقیت نصیب تو شود فقط به اراده و آرزوها و بلند پروازی ها و شخص خودت ایمان داشته باش و اگر می خواهی تو را از بالا نگاه نکنند بالا را نگاه کن آرزوهای کوچک ترا پایین می کشد
از من رمیده ای و من ساده دل هنوز بی مهری و جفای تو باور نمی کنم دل را چنان به مهر تو بستم که بعد از این دیگر هوای دلبر دیگر نمی کنم رفتی و با تو رفت مرا شادی و امید دیگر چگونه عشق ترا آرزو کنم دیگر...
جمعه هم برای خودش فصلی ست پر از دلتنگی های پاییز و شادی های بی دلیل بهار بیا و این فصل جمعه را برای آرزوهایت آرزو کن...
تو آن بهشت برینی که جان خاکی من ، برای داشتنت ، عین آرزو شده است️
