آفتابی نی ز شرق و نی ز غرب از جان بتافت ذره وار آمد به رقص از وی در و دیوار ما چون مثال ذره ایم اندر پی آن آفتاب رقص باشد همچو ذره روز و شب کردار ما
پشت به آفتاب می نشینم و فکر میکنم اگر تمام گل های آفتابگردان به خورشید پشت کنند خورشید خاموش خواهد شد؟
همه ی عمر درد را زندگی کرده بود مرگ را زندگی کرده بود اینبار درد را به خاک می سپارد شاید زیستن جای دیگری باشد.... شاید یک جای دیگر یک جای بهتر خانه اش رو به آفتاب و آرزوهایش باشد... درد های من نگفتنی است....
به آفتاب احتیاج داشتم ... احتیاج داشتم به دمیدن صبح تا بیدار شوم از کابوس خوش آمدی! روزگار غم‌انگیزی داشتم بی تو پرده‌ی پنجره‌ام از ابر بود هر شب با گریه به خواب می رفتم و کشتی ها در بالشِ من غرق می‌شدند..!
خرداد ماه نه مثل فروردین عطر بهار نارنج و شکوفه دارد نه مثل اردیبهشت حال و هوای عاشقانه گاهی ابرها را می کشد در آغوشش گاهی هم اَکلیلِ آفتاب را می پاشد بر سر و رویش اَبری و آفتابی بودنش هم به هوایِ دلش بستگی دارد خرداد مثل خیلی از...
. در من ، صدای " تو " می گوید آفتاب آمده در " تو " ، نیاز من صبح را آغاز می کند...
چشمانت آفتاب سرخ عشق است؛ و من هم آفتابگردانی... که میگردم با هر تابشِ رخِ نگاهت...
آفتابگردان شدن چه زیباست آفتابی که تو باشی
پنجره دست گلدان را در دست آفتاب می گذارد آفتاب می خندد گلدان می روید پنجره زیبا می شود
صبح شد و من با بوسه هایی از جنس آفتاب و گلاب... در رگهایِ زندگی ات عشق جاری می کنم️ ️️️
دستانت... هنوز گرم است همچو آفتاب شهریور! اما؟ نگاهت... رنگ و بوے پاییز میدهد!!!
در ستیغ کوه می درخشد آفتابِ بامدادی من نشسته روی تپه از شکوه آفرینش اشک می بارم ز دیده گریه ام پایان ندارد ...
چشمهایت پنجره ای است گشوده بر باغچه ی پُر گُلِ حیات اینک دوباره بر دمیدنِ این روشنای صبح اینک دوباره به غوغای زیستن بر سیلِ پُرتلاطمِ این آفتاب و نور از عمقِ جانِ خویش فریاد می کشم: جاوید زندگی
سپیده آمد و باز هم طلوعِ سوسن هاست و از مژه های علف های دشت شبنم چو اشک می ریزد درخت ها همه آوازهای غمگینند که منتظرِ نورِ زردِ خورشیدند آه! روزها بی حضورِ روی تو ای آفتابِ جهان چه ساکت و سرد است و من که به دوردست ها...
آفتاب ،پشت پنجره در انتظار پلک گشودن ، پرنده،در انتظار پرواز و عشق در انتظار بوسیدن و نوازش تو ست. گوش به راهم ، تا با عزیزم ، روزی دیگر بیاغازم . بیدار شو گل من ! صبح ات بخیر... ️️️
تو برایم همچون آفتاب دل انگیزِ یک صبح برفى میمانى،همانقدر دلچسب بر جانم
م️ن چه آسمانِ خوشبختی ام.. وقتی تقدیر است، آفتابِ هر صبحِ من تو باشی... ️️️
میگذرد! چون آفتاب دیروز که رفت امروز دوباره آمد اما چشم هایش شبیه دیروز نبود! باور میکنی اینهمه سال آفتاب بتابد و هیچ روزی چشم هایش شبیه ِ روزی دیگر نیست؟؟ باور کن! باور کن... می گذرد! هم روزی که گوشه ی لبهایت به سمت آفتاب زیباترین منحنی عالم را...
و یاد روشن ِ تو آفتاب است مرا و عشق چیست به جز روشنایِ یادِ کسی...
تو آفتابی هر صبح می تابی بر پنجره ی خیالم و نور می پاشی روی سایه یِ تنهایی ام ... امروز را عاشقانه بتاب رؤیای من!
امشب از نگاه تو بندی با موهایم می بافم، مثل آفتاب که رفته اما هنوز پرتوِ سرخش گوشه ی ابری تیره
اسیر ابرهای سیاه ست آفتاب در آسمان شعر من پنجره ی چشمم با پرده های ضخیم و زمخت سرد و سنگین از کدورت های کهنه پوشیده اند و خدا..... خدا به تماشا ایستاده است
همچون آفتاب بر شاخه ی گیلاس تنم بتاب تا در اردیبهشت آغوشت شکوفه دهم...
محبوبِ من بگو با من ...حوالی چشمانت هوا چگونه است؟! به نظر، چون آفتاب داغِ ظهر تابستان تیز و پر هیاهو اما من دوست میدارم همه اش فصل بهار باشد ابرآلود و خنک با درختانی پراز شکوفه های ریز صورتی میان دشت وسیع افکارت تا چشم می رود سبزی باشد...
