متن انار

به گاهِ دلِ من
هنوز یک نفس مانده از شهریور،
تا گامهای رفتنش را بردارد...

هنوز یک نفس باقیست
تا پاییز با کوله باری از مهر
از راه برسد،
مانده تا به ترکی وا شود،
دل گرفته ی انار ها...

مانده تا نفسِ خزان
دل آسمان را بلرزاند
و بباراند...

چه پاییزی، چه احساسی، چجوری میتپه قلبم
زمستون میرسه از راه و من عاشق تر از قبلم
انار و سیب و احساسم نماز و آیه الکرسی
چه بی اندازه خوشحالم که تو حالم رو میپرسی
هوای گرم این خونه هوای سرد دستام و
نگاه تو، خیال من همون حسی که...

مهتاب گاهواره رویای مشرقی ست
سرما حریف قصه ی مادربزرگ نیست
دستش لحاف کرسی گرمای مشرقی ست
«از هرچه بگذری، سخن دوست خوشتر است»
حافظ دوای روح و مسیحای مشرقی ست
سیب و انار و پسته، شیرین و ترش و شور
طعم اصیل یک شب یلدای مشرقی ست
حالا که...

کنار هم بودن را از دانه های انار بیاموزیم

شب یلداست؛ شبى که در آن انار محبت دانه مى شود و سرخى عشق و عاطفه،
نثار کاسه هاى لبریز از شوق ما؛
شبى که داغى نگاه هاى زیباى بزرگ ترها در چشمان کودکان اوج مى گیرد و بالا مى رود.

قدمی مانده به یلدا
به شب خاطره انگیز و بلند
به سپیدی زمستان و اناری که دلش قصه ی یکرنگی هاست
پیشاپیش یلدایتان مبارک

،داشتنت باید مزه ىِ توت فرنگى بدهد
یا انار گلپر زده،
یا آش رشته مادر بزرگ تو غروب هاىِ جمعه
داشتنت باید بوىِ یاسِ رازقى بدهد،
یا بوىِ خاکِ باران خورده
نمیدانم
ما که نداشتیم!
اما داشتنت باید چیزِ خیلى قشنگى باشد

گیریم که یلدا هم بیاید... شبی هم به درازا بکشد...

برفی هم ببارد... سفره ای هم چیده شود...

اناری هم باشدو دیوان حافظ هم...

چه یلدایی؟ چه برفی؟ چه فالی؟

بی تو اینجا همه شب یلداست...

همه شب سرد است...

همه شب، یاد آشفته ی تو فال مرا میگیرد...

آه چقدر کارهای خوب نیمه تمام دارم
باید فکری به حال انار و هندوانه
این یلدا بی مهمان کرونایی بکنم
و تندتر از درناها
با همین چرخ خیاطی مارشال قدیمی مادرم
دامن آبی آسمان را زیکزاگ بدوزم
و بخاطر گنجشکهایم فقط
به اتفاقات خوب فکر کنم

پاییز هزار برگ دفتر شده است

باران زده و خاطره ها تر شده است

با طعم انار و یک بغل خرمالو

برخیز که باغ، غرق "آذر" شده است

شهراد میدری

خواب دیدم از آسمان انار می بارد
سرنوشت دانه ها اما
یکسان نیست
برف در سکوت مینشیند
انار در خون ...
ما که دانه های دلمان پیدا بود

بیا اصلاً خودمان را گول بزنیم...
بیا فکر کنیم که دنیا این شکلی نیست
دنیا جنگ نیست
دنیا گرانی نیست
دنیا دل خوری و نارفیقی نیست...
بیا فکر کنیم که دنیا جایی ست که
شلیل و آلو قرمز دارد
دنیا هنوز میوه های تابستانی دارد
فصل میوه های تابستانی که...

ٖبیا اصلاً خودمان را گول بزنیم...
بیا فکر کنیم که دنیا این شکلی نیست
دنیا جنگ نیست
دنیا گرانی نیست
دنیا دل خوری و نارفیقی نیست...
بیا فکر کنیم که دنیا جایی ست که
شلیل و آلو قرمز دارد
دنیا هنوز میوه های تابستانی دارد
فصل میوه های تابستانی که...

انارهای خندان ،
آنچه باغی متروک
به پائیز داده

امسال هم از میانِ دروغ هایش
چند تایی سوا می کنم برای باور کردن

عزیز که پُشتی ها و قالیچه ی ایوونو جمع میکرد، نشستم رو میله ها و پرسیدم: چرا جمع میکنی عزیزجون؟
گفت: مادر !
پاییز داره میشه برگا میریزه رو قالیچه، تمیز کردنشون سخته، کلافم میکنه!
یه نگا به موها حنابستش میندازم و یواش میگم: مامان میگه اونموقع ها تا وسطای...

این روزها دلم خونِ خون است؛

مثل اناری بازمانده از شاخه ای که چشم به در دوخته تا تو بیایی و او را از شاخه بچینی
من اَنارِ آبانم
دل تنگت که میشوم ، بغض هایم می ترکد
من تا آخرین انارِ روی درختِ این پاییز ، به انتظارت خواهم...

صدای پای می آید از عمق تاریکی
اما نه به غم به هویِ رقص
انگار به پایکوبی میماند
به جمعی که با هم سرود خنده سر دادند
و غزلی از قلب حافظ می طلبند
انار های سرخ با هندوانه های گلگون شده
رسمی از دیرین ما
یادگاری ماندگار
جدا از...

نامش انار بود
زیبا دختر پاییزی
خندید و صورتش گل انداخت
دختر است دیگر
خنده به او می آید

چه دلچسب است
اغوشت
وقتی که بی خیال
همه چیز دنیا
در آرامش
مشغول چیدن
انار لبهای تو میشوم...

پاییز
بر شانه های
انار ریخت
شاخه می خواهد
چکار!

و شب «یلدا» کنار سفره ی عشقت انارِ سرخِ صد دانه چه شیرین است...!

پاییز همان قاب عکس خاک گرفته ی
دلدادگی هایمان است که تو آخرین بار
قول آمدنت را داده بودی
ومن هر روز صبح کنار پنجره با چشمانی مضطرب آخرین برگ های این درختان را می شمارم
نکند آخرین برگ هم به زمین بنشیند و تو نیایی
پاییز یادآور بوی قدم...

پاییز، پیاله پر می کند.
باران
گیسوگشاده می رقصد.
من، تسلیم تماشا...
چه انارِ سرخی بر لب های تو شکفته است!

آه که فریدون و فرهاد و فروغ چه اسم های مناسبی برای صدا زدن کوچه هاست، و نام تو که یک «کوچه باغ» است، بماند برای خودم، که محال است نشانی اش را پشت نامه ای بنویسم.
و چقدر جای کوچه ی سیب وانار و گندم در شهر خالیست. و...