متن انتظار

در خلوتگاه تنهایی:
روی خط ممتد آرزوهایم نقشی نمی بینم!
فقط، در کوچه های بی قراری انتظار می کشم.
ایستگاه پایانی را با ریلی از واژه هایی که،
قطار بغض هایم را با خود حمل می کند.

عاقبت انتظار می کُشد مارا
این دل بیقرار می کُشد مارا

با لبت میشَوَد کنار آمد
چشمهای خُمار می کُشد مارا

دیر کردی ،نیامدی ،به خدا
غصه ی بیشمار می کُشد مارا

چمدانی که بسته ای به کنار
رفتنت بی گُدار میکُشد مارا

حکم تیرست دوریت انگار
آتش و اختیار...

می خواستم
در این پاییز
قلبم را لبریز کنم از عطر بودنت
و عاشقانه هایم را غزل غزل برایت بخوانم
تا تپش های قلبم
خواب شب های پاییزی ات را ستاره باران کند
می خواستم
دلتنگی هایم را به باد بسپارم
خورشید را به دستانت هدیه کنم
و در هیاهوی...

‏انتظار که چیز بدی نیست
روزنه امیدی ست در نا امیدی مطلق
من انتظار را از خبر بد،
بیشتر دوست دارم!

و کسی در انتظار
باران خشکید...

گنجشک هستم ، بر درخت تو غزل خوانم
بر سفرهٔ قلب تو من ، امروز مهمانم

از هیچ شعری بی تفاوت رد نشد چشمم
من تشنه هستم در پی اعجاز بارانم

هر روز من پاییز می بینم در این دنیا
من سالها در انتظار یک بهارانم

روزی مرا با سنگ...

رفتی
دور شدی
دیر شد
نیامدی
هنوز چشم انتظارم.

موهایش شب،
چشم هایش همیشه بارانی،
دست هایش سرد،
لب هایش بدون حس،
و نگاهش خیره به مکانی مبهم و بی انتها،
او سالها منتظر کسی بود که رهایش کرده بود.
منتظر اویی که برگردد و دوباره دوستش داشته باشد و در این انتظار از تمام آدمهایی که عاشقش میشدند...

ز صبر خالی ام اما به انتظار دچار...
منی که گشته به یک روح بیقرار،دچار

پر از سکوتم و هر روز از سخن لبریز
غریق بغضم و هرشب به انفجار دچار!

چنان ز هر مژه ام شعر تر فرو ریزد
که نیست مثل منی کس به آبشار دچار

بهار بعد...

غزل بهانه می شود ، که تا تو را صدا کنم !
به نام عاشقی دلم ، برای تو فدا کنم !

جواب شعر من فقط ، سکوت تلخ انتظار
نمانده حرف دیگری ، که من به تو ادا کنم !

گناه من در عاشقی به جرم دل سپردنم
که...

ای کاش پرنده بودم تا میتوانستم از بالای ابرهای بغض آلود، زندگی کردنت را تماشا کنم .
ای کاش دریا بودم تا میتوانستی سنگِ دغدغه هایت را در دلم پرتاب کنی و ساعت ها به من خیره بمانی .
ای کاش فردا بودم تا هر روز در انتظارم بنشینی
و...

عشق آنجایی خوب است
که آدم را پیر کند
اما خودش جوانِ جوان بماند !
آنجایی خوب است که
لبخند هایت را
پررنگ تر کند ،
واقعی تر...
و تلخی اشک فراق را
و انتظار را
به شیرینی وصال محبوب پیوند دهد
آنجایی که ،
دست هایت تا انتهای عمر...

برف می بارد
دانه دانه بر دلم حجم غم می بارد
آسمان تاریک
پنجره دلمرده
هیچ عابری نیست
سرشاخه های پیچک خیال
تنیده بر دیوار تنهایی
گنجشکِ دل پوسید در این زندان
برف می بارد
برف می بارد
کوه صبرم لباس ماتم می پوشد
راه بند دلیل بی راه آمد...

در این دنیا نه خوشبختی هست و نه بدبختی ؛ فقط قیاسِ یک حالت با حالتی دیگر است !
تنها کسی که حد اعلای بدبختی را شناخته باشد می تواند حد اعلای خوشبختی را نیز درک کند ...
می بایست انسان خواسته باشد بمیرد ، تا بداند زنده بودن چقدر...

مریم باشد یا رز سرخ
گلایل باشد یا یاس بنفش
فرقی نمی کند.
زیباترین گل ها، گل های بازیگوشی اند
که در انتظار آمدن زنی
در پشت یک مرد پنهان می شوند!

خزان شد و نیامدی
به لب رسیده جان من

نیامدی و بهز دل
گرفته در هوای تو !

گرفته بوی عطر تو
تمام خاطرات من

نشسته روی دامنم
غبار رد پای تو !

بوسه هایت را هنوز گل نداده،
پشت نفس هایت حبس کردی
و انتظار چشم هایم را ندیده،
از کنارم گذشتی

محبوبه شب

با آن که همیشه با دلم ،همدردی
دیوانه ی عشق و انتظارم کردی
بر پنجره های کوچک خانه ی ما
گل چیده شده ردیف، تا برگردی

دیگر نه گلویم تحمل بغض دارد؛
نه چشم هایم اشکی برای ریختن؛
حالا چند سال است که در انتظار برگشتن تو تنها به درب خانه خیره مانده ام؛ بی هیچ حرف و شکایتی...
نویسنده: علیرضاسکاکی

اندیشه و سکوت

بغض و انتظار

چهارگوشه تقدیرمان اینست !

خواستم بگویم دوستت دارم
اما جمله ها ابترند
پشت این ظاهر بی خیال
دو چشم خیس
شوری انتظار را شره می کنند
غمگین نیستم
خسته[بودم و حالا] نیستم
شادم
که داشتن و داشته شدن
رویداد دو سویه شادی ست
بیش از هر آنچه بگویم
دلتنگم
آخر در دست های دوستت...

این روزها دلم خونِ خون است؛

مثل اناری بازمانده از شاخه ای که چشم به در دوخته تا تو بیایی و او را از شاخه بچینی
من اَنارِ آبانم
دل تنگت که میشوم ، بغض هایم می ترکد
من تا آخرین انارِ روی درختِ این پاییز ، به انتظارت خواهم...

ما که انتظارِ اتفاق های خاصی نداشتیم آقا! ما می خواستیم بدون اینکه حواسمان به خبرهای تلخِ تلویزیون باشد، برای خودمان چای درست کنیم و کتاب بخوانیم و شب ها چند قسمت از سریالی را پشت سرهم ببینیم و جوری خوابمان ببرد که یادمان برود اطرفمان چه ها گذشته. ما...

از روزی
که گلهای سرخ دوست داشتنت
بر سرزمین دلم روییده
دیگر هیچ باد و بارانی و هیچ پاییزی
غمگینم نمیکند …
و قسم، به تمام درخت های عاشقی
که یک روز بی صبرانه پیشانی بهار را میبوسند
با چشمهایم به راهت …
با قلبم به نامت …
و با...