متن بهار

من در این سال تو را بیشتر دوستت دارم.
با شکوفه های بهار،عشق تو دوباره در دلم گل میدهد؛در تابستانش گرمای عشقمان ،مانند خورشید بر سایه ی زندگیمان پرتاب میشود.
در پاییزش اولین بارش عشق، چترمان را خیس میکند ؛و در سرمای زمستانش حلقه ی دست هایمان قلب عاشق ما...

بهاران
کم کمک فصل بهاران می رسد
روز خوب روزگاران می رسد

می رهاند کوچه را از انجماد
می تراود نور و باران می رسد

می جواند ساقه ای نورسته را
ساز و برگ چرخ دوران می رسد

می تکاند شاخه ها را از کلاغ
آهویی از کوهساران می رسد...

اینک بهار

سالی دگر گذشت و بهاری دگر رسید
فصلی پر از ترانه و گل های تر رسید

سردی دمار اگر چه درآورده بیشه را
آخر کلاغ بخت سیاهش به سر رسید

ساری بروی برگ صنوبر پرید و گفت
شادانه شو که مرهم زخم تبر رسید

از پشت قاب پنجره...

وقتی بیایی
نوروزاست
هزار بهار دیده ام

بهار میشوم ..
شاید آنکه با سرمای نگاهم از من کوچ کرد
با گرمای قلبم به من بازگردد...

- کتایون آتاکیشی زاده

شکوفه ها به معشوق خود بازگشته اند
همه جا مرتب و تمام شهر تزئین شده است
عکس هایت را بیش از گذشته برق انداخته ام
به فاصله رسیدنت، چای هم دم خواهد کشید
همه چیز برای آمدنت مهیا است..
بهار من می شوی؟!

کتایون آتاکیشی زاده

کنار بوته ی اسفند و بادهای بهار
چقدر بوی خوشی داشت شنبه های قرار
چقدر در نظرم بی دلیل زیبا بود
حضور شاپرکی لا به لای بوته ی خار
چقدر در نظرم شاد بود و ثروتمند
میان مردم ده، کودک دوچرخه سوار
هنوز نام تو می بارد از دهان کویر...

هفته آخر اسفند که می شد
ونسیم خنکی
می وزید ازلب ایوان و حیاط
مادرم از ته دل
می فرستاد سلام و صلوات
وبه من هم می گفت : آآآآی حسن
جلوی پای بهار
تخم مرغی بشکن

ایستاده ام بر بام اسفند،
با چشمانی خیره به روزهایی که
تلخ و شیرین گذشت و خاطره شد...
حالا که بهار است،
لبریز از عطر بهار نارنج،
سرشار از شکوه علفزار،
با کوله باری از شکوفه های عشق،
سبزه های امید و ابرهایی که آبستن باران اند...
شاید خدا خواست...

- بهار اولِ فروردین شروع نمی شود!
بهار از اولین برگ ها،
از اولین شکوفه ها شروع نمی شود!
بهار وقتِ خریدنِ تقویم سال جدید و جنبیدنِ مورچه ها و سهره ها هم شروع نمی شود!
بهار ،
یک جایی تویِ سر آدم است...
دقیقا وقتی شروع می شود که...

بهار
بدون معشوقه
نوبرانه ای ست
دردناک

فرزانه محمدیان

بهارانه ۲

چیزی دگر نمانده به سر فصل نو بهار
راهی دگر نمانده به سر منزل قرار

با هر نفس که می رسد از مشرق سحر
کِل می کشد شکوه بلندای آبشار

کم کم بهانه های دلم تازه می شود
پای جوانه های طرب خیز روزگار

باران گوهر است و...

پاییز خوب می داند
درخت
با خیال بهار
در آغوش خفته

نفس می کشم
بوی بهار می آید
حتی بین دو خط آهنی که در هیچ ایستگاهی هرگز بهم نمیرسند
بوی بهار می آید
در قلب من اما...!
پائیز نفس می کشد هنوز...

قهوه ام ،چایم، شده دمنوش لب های بهار
شهد وشیرینی شده تصویر فال امشبم

حجت اله حبیبی

حتی اگر
فقط برای یک نفر ، عزیز هستی ،
محکم باش ! نگذار فرو بریزی ؛
نگذار،
سایه های ترس و تردید،
مانع از تابیدنِ امیدت شود !
بنشین رو به آینه،
تمام تَرَک ها را خط به خط،
پاک کن از پیشانی ات...!
لب های دوخته ات را...

بهار در می کوبد ! صدای خوشبختی و مژده ی شادی را از آنسوی سال می شنوم ! بدبینی را این طرف سال رها می کنم و چشمان نگرانم را با آب امیدواری می شویم ! بهار پشت در است و انتظار می کشد ! با روی باز و لبخندی...

باید از این فصل دوری کنیم
من به زمستان میروم
تو در بهار
کنار شکوفه ی آرزوها
منتظر بمان

مینا نیک خواه

پرآوازه بود
نت خواستنت
پرنده ها
می رقصیدند
بهار
طلوع می کرد

یاسمن ایرانی

رسید فصل بهاران و زایش پیوند
گذشت قصه سرما و تابش اسفند

خجسته باد که آمد صدای پای بهار
درود باد به این حال و بارش لبخند

حالا که دم دمای رسیدن جوانه هاست؛
به تو قول خواهم داد،
به محض رسیدنش
در سپیده ی روشن فردا
در گوش او بگویم: "ای بهار!
تمام شکوفه هایت را به ما قرض بده
که با ما دوباره دلی ست
پر ز آرزو"

فقط تو را قسم به لبخندهای گذشته،...

سپند میگذارم و دود میکنم
مبادا کسی عشقت را
از شاخه های این بهار بچیند.

صدای خنده ی بهار می اید
همان دخترک عاشق
از سرزمین باران و شکوفه،
که پاورچین ، پاورچین
همراه بادی که به لب ها
اجازه ی بوسیدن می دهد
..می اید
با
قدم هایی که از ان سوی پرچین خاطرات شیرین را
به بغل دستی اش تعارف کند.
اینجا بهار...

👌شعرِ غزل درباره بهار
مژده ای دل که دگر بار بهاران آمد
غنچه وسبزه وگل بعدِزمستان آمد
آن همه بادِخزان برگِ درختان را ریخت
بین عجب غنچه چه زیبا به گلستان آمد
آنچنان بادِخزان ترس به جانها انداخت
یوسفِ عمرِ بهار باز به کنعان آمد
خوش خبرباش دگر برفِ زمستانی...