متن خاطراتت

شب ها میون اون همه خاطرات
اینقدر دست و پا می زنیم
تا بالاخره بغض کنیم و بخابیم

ذهن من

متشنج ترین جای جهان است

خاطراتت هر روز کودتا می کنند


آریا ابراهیمی

خاطراتت در من پا می گیرند راه می روند

می شوند باران به بارانی ترین حالت ممکن

ارس آرامی

جرم من دوست داشتنت بود
و تو قاضی سخت گیری بودی ک مرا محکوم کردی به مرگ با خاطره باران

خاطراتت در من پا می گیرند راه می روند

می شوند باران به بارانی ترین حالت ممکن

ارس آرامی

و ناگهان یک روز،
در میدان شهر ،
یک پسر،
با خاطراتش ،
ترور میشود .

تو،،،
کنج اتاقت
تنهایی را به آغوش کشیده ای
و من گوشه ای از دنیا؛
خاطراتت را...
...
تواردی دردناک ست
عشق!


لیلا طیبی (رها)

گفت: چند سالته؟

گفتم: ۳۰
گفت :بیشتر میخوری
گفتم : آخه خیلی روز ها رو دو بار زندگی کردم ..

سرم داره ازحجم خاطرات می ترکه بدون توزندگی واسه من بی هدفه

چشمامو می بندم و خیال میکنم اینجایی
ولی وقتی چشمامو باز میکنم و می بینم نیستی
تازه میفهمم که چقدر دلم برات تنگ شده
می دونی چرا هر شب اینجام؟
چون هنوز عطر خوش خاطرات باهم بودن داره بهشت من اینجاست جایی که محل قرار عاشقانه مان بود تو دوست...

با خاطراتت هجوم می آوری
وهی آتش به من تعارف می کنی
و من هی نخ به نخ
روشن می کنم درد را
و می کشم . . .

سراغ از ما نمی گیری در این تنهایی مطلق
خوشم با خاطراتت هر کجا هستی عزیز من

شکسته های دلم را با خاطراتت بند می زنم
شاید روزی شکسته های دلم ،بند بند زندگی تو باشد.....
حجت اله حبیبی

زمستان بود ، زمستانی همراه با خاطراتی از تو که در قلب من یخ بسته بودند. با خود میگفتم این آخرین زمستانی است که تو خواهی دید ، ولی این برایم زیبا بود،که پایان من از سرمای زمستان نخواهد بود بلکه از سوز و سرمای خاطراتت خواهد بود.

عطر از روی پیراهنت پرید...
اما هنوز میشود بین خاطراتت ، رایحه ات را به ریه کشید... • ͡•

نویسنده: کتایون آتاکیشی زاده

باز امشب، خاطراتت قاب در کنح اتاق ،می چکد از سقف دل ،دریای طوفانی هنوز.....
حجت اله حبیبی

خاطراتت آنقدر مرا کشت
که جنگ ایران و عراق آنقدر
کشته نداده بود...

نویسنده:کتایون آتاکیشی زاده

بذار اروم برم ،دستاتو از دور تنم بردار
گناه بی وفایی رو ،بیا از گردنم بردار

بهت گفتم که از این آه دامن سوز پروا کن
دیگه اصرار بیهوده ست ،دست ازدامنم بردار
من آدم آهنی بودم همیشه راست میگفتی
حالا هم دستتو از قلب مثل آهنم بردار

تو دشمنشاد...

تار و پودم را به دست باد و باران میدهم
خاطراتت را به آغوش خیابان میدهم

آرزوهای بزرگی را به سر پرورده ام
تمامش را به دست سرد طوفان میدهم

تا بدانند اندکی از روزهای تلخ را
شرح دردی را که من دیوان به دیوان میدهم

عاشقی در روزگار سرزمین...

خاطراتت ابر میشوند و چشم هایم بارانی ...!

جان کندن یعنی
عطرها بمانند
وبچسبند
به خاطراتت.

خاطره های تو همان لباسی است
که تنگ و قدیمی شده،

ولی من نمی توانم
از پوشیدنش صرف نظر کنم!

و در تنهای هرشب یواشکی بر تن می کنم...

ارس آرامی

به پاییز می مانند
می شنوم
می شنوی! ؟
خاطرات
برگ برگ
بر سنگفرش دل نقش می بندند
و فریاد می زنند نامت را ...

اتاقم خالی شده ، خالی از تو..
خالی از من ، خالی از زندگی..
همه چیز را برده ای جز خاطراتت،
راستی کوله بارت را نگا کن
انگار مرا هم برده ا ی ..
رنگ اسمانم. .شوق خنده هایم
و طعم چای عصرانه ام..