متن روزگار

از روزگار آموختم که باید صبر کرد
از صبر آموختم که باید صبر کرد
صبر...

می شود با همه وجود سالها
گیر کسی باشی و قسمت نشود؟
ما تلاش کردیم اما روزگار نذاشت
إِنَّ اَلزَّمَانَ مُفَرِّقُ اَلْأَحْبَابِ(علی علیه السلام)
همانا روزگار جدا کننده عشاق است

تنها رفیق من نگرانم که روزگار
از من تو را بگیرد و تنهاترم کند

دکتر علی دینی پور (ایلیا)

ای دل غمگین نباش
عادت این مردم تا بوده همین بوده
دور آتشی که می سوزی می رقصند

از یار داغ دیدم و از روزگار هم
چشمی به روزگار ندارم به یار هم

در غم تو روزگار از دست رفت

که داند بجز ذات پروردگار
که فردا چه بازی کند روزگار

می روم شاید کمی حال شما بهتر شود
می گذارم با خیالت روزگارم سر شود

ز دست رفت مرا بی تو روزگار دریغ

کهن شود همه کس را به روزگار ارادت

مگر مرا که همان عشق اولست و زیادت

حوصلع! سر! 😶
عشق! پر! 💔
چشم! تر! 😢
مخ! رد! 🤯
سر! درد! 🤕
مغز! هنگ 🥴
دل! تنگ! 🥺
خستع نباشی سر نوشت... 😊

ز روزگار مرا خود همیشه دردی بود

غم تو آمد و آن را هزار چندان کرد

روزگار
همبازی کودکان نشو
چشم می گذاری
لبخندی قایم می شود

قانون گردباد بوَد روزگار را

جز خار و خس، زمانه به بالا نمی برد

حداقل تو بخند
شاید روزگار از رو برود و رنگ خوشبختی را به زندگی برگرداند .

منم که به یادت غمی به دل دارم
تو نیستی که ببینی چه عالمی دارم

گذشته ام ز تو و هر چه غیر از توست
بدان که بی تو ، من از روزگار بیزارم

عجب نباشد اگر جان دهم درون قفس
شبیه مرغک آوازه خانِ تب دارم

به جانم آتشی...

ای که قلبی مهربان داری و لبخندی چو گل
روزگار و خانه و کاشانه ات لبریزِ گل

روزگار بالا و پایین دارد
خنده و اشک را به روزها و شبهایمان می دهد
آفتاب را در آغوشمان می گذارد
ماه را به چشمانمان هدیه می دهد
ولی دل گرمی میخواهد
ثانیه های بیداری مان
تا دستانمان یخ نکنند
و دلمان نپوسد
و گرنه همه اش می شود عادت...

چه ساده ایم ! در این ایستگاه خالیِ متروک
نشسته ایم کماکان به انتظار ... بِمانَد
چه روزهای قشنگی قرار بود بیایند
چقدر شاکی ام از دست روزگار ... بِمانَد !

کجا رواست
که از دستِ دوست هم بکشد

دلی که این همه
از دستِ روزگار کشید؟

آدم های این روزگار؛
زندگی هایشان
همانند کویر است.
با روزهایی گرم و
شب هایی سرد و یخبندان.
ترک های بی شمار قلب هایشان
حتی اجازه نمی دهد،
امیدی به آب و آبادانی داشته باشند.
آدم های این زمانه
بیش از اندازه همانند کویرند.
همانقدر سرد،
همانقدر بدون امید
و...

همیشه آخرایِ سال، یه جور عجیبی دلگیره!
مخصوصا اگه یه عزیزی رو نداشته باشی،
تا کنارش به استقبالِ سالِ نو بری، دلگیرتر هم میشه!
.
هرچی به اسفند و آخرای زمستون نزدیک تر شی،
گلوت پر بغض تر
صدات گرفته تر
و چشمات نمناک تر از قبل میشن!
.
این...

چقدر در حالاحالاهای نبودنت
امروزگار من
پر از فرداهایی ست
که هنوز نرسیده اند
و من همیشه
بوسه های تو را کال می چینم....


جلال پراذران

هرلحظه از تو دووورترم کرده سرنوشت
این روزگار نیست، قطار جهنم است


تک بیت از غزلی تازه