شعر کوتاه

گفت:
فردا خواهم آمد.
خدایا!
چند سال دیگر،
فرداست؟!.


شعر: وریا امین
ترجمه: زانا کوردستانی

امروز صبح
فراموشم شد تو را یاد کنم،
گویی که چای صبح ام را نخورده باشم
سردرد گرفته ام.


شعر: وریا امین
ترجمه: زانا کوردستانی

چقدر سخت است،
یادآوری،
فراموش کردن تو را!


شعر: وریا امین
ترجمه: زانا کوردستانی

شاعر هم نشدیم،
که همچون آنها بنویسم:
دل تنگ شده ام برایت...



شعر: وریا امین
ترجمه: زانا کوردستانی

هوای شهر خنک شدە!
انگار کە تو
با موهای خیس بیرون زده ای.



شعر: وریا امین
ترجمه:زانا کوردستانی

تنهایی به تو نمی آید،
پیش من باشی زیباتری.

شعر: وریا امین
ترجمه: زانا کوردستانی

بیا تا مثلی کوردی، بیاموزمت،
برای نمونه:
نان برای نانوا و تو هم برای من.


شعر: وریا امین
ترجمه: زانا کوردستانی

گاهی کافی ست
کسی را داشته باشی،
که دورادور، به یاد تو قهوه ای بنوشد.


شعر: وریا امین شاعر
ترجمه: زانا کوردستانی

آنگونه برو
که هرگاه دلم خواست
همراه با آهنگی قدیمی
برگردی به خیالم.


شعر: وریا امین
ترجمه: زانا کوردستانی

دیکتاتور منم،
که از تخت تنهایی
پایین نمی آیم.


شعر: وریا امین
ترجمه: زانا کوردستانی

چون لوندی مست پاشیده
عطر اردیبهشت
بر نیم بند جانم
بگذار بتوفد بر چاکراه تنم
هرم نفس هایت

قلبم

همیشه عاشق« چنگال» توست

چنگ بزن 

زخمیِ بی جان افتاده« درمان» می شود

علیرضانجاری(آرمان)

ماهی ها

از دریا بی زارند

خودم دیدم یکی از آنها



در خشکی می رقصید



علیرضانجاری(آرمان)

آهسته در گوشم


فریاد بزن

سکوت تو


خونم را در شیشه می کند


علیرضانجاری(آرمان)

انتظار هر روز من


شبیه گیسوان توست


همانقدر



بلند و


پر پیچ و خم


علیرضانجاری(آرمان)

مو پریشان کن

دیگر بازار داغ برده فروشان


خریدار ندارد


علیرضانجاری(آرمان)

تب دارد
خیابان پاییز
کاش
هذیان نداشتنت
از درخت نمی افتاد


مریم جوکار دلارام

نیامدی
ابرها
در تن ام
بارانی شدند

هیچ نقاشی
مثل من آه نکشید
بی آب
و
رنگ

کاش می آمدی و میشدی چراغ تک به تک خانه های این پیرهن چهارخانه...

و شاید؛
در زِهدانِ عشقِ تو بارور شود،
نطفه یِ باورِ من

پنجره؛
آبستنِ انتظار
و کوچه؛
پا به ماهِ آمدن!

گفتم؛
از شَرَرِ عشق بیمناکم
گفت؛
من، بارانم
بی وقفه میبارم بر باغچه یِ خشکِ اندوهت!

رویا؛
تُرد بود و نازک
پرستو اما؛
سرِشتَش کوچ