متن چشم

دنیایِ بعد از رفتنت مثل سراب است
با قرصهای هرشبم حالم خراب است

تا انتهای مرزِ بیداری نشستم
شب تا سحر چشمم به روی عکسِ قاب است

عاشق که باشی ابتدا باید بدانی
دنیای تو اندوه ممتد، اضطراب است

هرلحظه غرق عشق بودن هم همیشه
مانند یک پرسش شد امّا...

چشمم چو به چشم آن پری چشم افتاد
از چشم پری به چشم من چشم افتاد

رفتم که بدزدمی ز چشمش چشمی
از چار طرف به چشم من چشم افتاد!

ارس آرامی

حال دلم خوب است ...
منم و یک فنجان چای
تکیه داده ام ...
به پشتیِ قدیمیِ قرمز اتاق ...
خوشم ...
از خنده های مادرم
که بوی خوش دست پختش
پیچیده در پستوی خانه ...
اندکی شعر سروده ام
از چشمان پر زرق و برق مادرم
چند خطی نوشته...

و شعر من تفسیری بود از چشم های او

آنگاه که باران ، لبریزِ احساسمان کرده بود

«بهزاد غدیری»

وقتی که چای چشم پر رنگ تو دم باشد
مردی که پیشت می نشیند خسته تر بهتر

تو
مرد دل کندن
از چشم هایم نیستی!
این را
از نگاه هر شبت
به عکسم می فهمم!
یواشکی هایت
همیشه دلم را می لرزانند!

گر چه نظربازی حرام کرد شیخ شهر

ولی چشم مکارم دور چه زیبا شده ای!

ارس آرامی

چگونه پنهانت کنم ،

وقتی که چشمانم از تو سخن می گویند

و در آن لحظه که در دریای چشمانت غرق میشوم...
تنها صدایت غریق نجات من است♡

تمام دنیای من ، دست هایی ست که مرا نوازش کند و موهایم ببافد ، چشم هاییست که با عشف به من بنگرد و چشمانم را در آن ببینم ، لب هاییست که عاشقانه مرا ببوسد و حرف هایی از ته دل به من بگوید و موهاییست که وقتی روی...

ناراحتم از چشم و ابرویت
از ارتباط باد با مویت
از سینه ریزت از النگویت
ناراحتم! از من چه میخواهند!؟

چشمان تو همان دَرَنده ای است،
که ته مانده وجودم را می بلعد!

ارس آرامی

ابر پاره
ماه پاره
چَشم ، پاره پاره
( نگاه از پشتِ میله ها ) .

شعر : حادیسام درویشی

خسته از هر آن چه ناپاک است بر روی زمین
چشم را مهمان کنم بر دیدن دلهای پاک

گفتی از خاطره ها، اشک من از چشم چکید
سنگ در کوزه نینداز که سرریز شود...

در شهر ما چشم ها عاشق می شوند، اما
ریه ها تاوانش را پس می دهند...

چشم بلندترین پرتگاه دنیاست هرکس از آن بیافتد تکّه هایش هم پیدا نمیشود.( والح)

من عمرم را با نگاه کردن در چشم مردم گذرانده ام
چشم تنها جای بدن است
که شاید هنوز روحی در آن باقی باشد...!

.
خوش تر از
نقش توأم
نیست در
آیینه ی چشم

نگاهت می کنم، خاموش
و خاموشی زبان دارد...
زبانِ عاشقان، چشم است و چشم،
از دل نشان دارد...
.

خاطره ها ،
ازچشم نمی افتند
با
ر
ا
ن
که می بارد
تازه تر می شوند

پرسید زاهد: معتقد هستی به محشر ؟
گفتم که آری، چشم های محشری داشت..

می خواستم بگویمش اما گریستم
آری، همیشه بار زبان را کشید چشم

نگاهت میکنم خاموش و خاموشی زبان دارد
زبان عاشقان چشم است و چشم از دل نشان دارد