100 متن کوتاه غرور ۱۴۰۳ جدید 2025

𖤐⃟🦋••I
من همینم ڪہ هستم،نیازے بہ تایید تو نیست.
🖤ﮩﮩ٨ﮩﮩ٨ﮩﮩ♡ﮩﮩ٨ﮩﮩ٨ﮩﮩ

خار داشته باش بگذار در حسرت چیدنت
باشند …..

تیغ غرورت زخمی کند آنکه احساست را به بازی می گیرد ….





نویسنده و روانشناس:المیراپناهی درین کبود

با غرورت تازیانه مزن
دردش به قلبت میرسد……
نویسنده:المیراپناهی درین کبود

زیبایی گل به خارش است و دختر به غرورش مغرور باش خار داشته باش ارزان نباش گل بی خار مفت نمی ارزد ….


سخن اموزنده :المیرا پناهی دانش اندوخته ی روانشناسی .

چه زیباست
زندگی کردن با امید
نه امید به خود که غرور است
نه امید به دیگران که تباهی است
بلکه امید به خدا که خوشبختی است

غرور کنار ادب زیباست …..

مغرور با ادب باشیم …..



نویسنده:المیراپناهی درین کبود

.
خانه‌ای ساخته‌ایم سایبانش همه عشق

زیر پا فرش غرور در حصارش همه تکرار صفا

ما در این جمع لطیف

لطف دیدار تو را می‌طلبیم

همیشه داشتن بهترین ها
به آدم غرور خاصی میده...
من مغرورترینم چون تو بهترینی...


️️️

مهم نیست اگر انسان برای کسی که دوستش دارد غرورش را از دست بدهد ،
اما فاجعه است؛
اگر به خاطر حفظ غرور ، کسی را که دوست دارد از دست بدهد. 

برده ای دل ولی نمی دانی ، تو غرور همه فراهانی
زود برگرد و زود بیا ، مانده ام در میان ویرانی ...

صادقانه بگو؛
توی رویاهایت،
آنجایی که هیچ رودربایستی با هیچ کسی نداری
آنجا که دیگر غرورت یکه تازی نمی کند
آنجا که مجبور نیستی تظاهر کنی به هیچ چیز؛
آنجا هم مرا دوست نداری؟!

غرورم موج خروشانیست

که با هر هوایی سازگار نیست …

در هوای ما نفس کشیدن غرور میخواهد …





نویسنده و روانشناس:المیراپناهی درین کبود

دختر باس قدش
کوتاه باشه تا آقاشون واسه ماچ کردنش
غرور شو بذاره کنار و خم بشه صورت ماهشو ببوسه

گاهی وقتا فقط باید رفت ...!!
آن هم از جاده یکطرفه که هیچ راه برگشتی نماند!
برگشت نه تنها دردی را درمان نمی کند
بلکه غرورت را هم لگد مال می کند ...!!
متن:سعید بیات

پرغرور می رفت
طوری که انگار
همه صف کشیده بودند برای داشتنتش
آخرین باری که دیدمش
او از تنهایی دق کرده بود و
من از نداشتنش

مهم نیست اگر انسان
برای کسی که دوستش دارد
غرورش را از دست بدهد
اما فاجعه است اگر برای حفظ غرور
کسی را که دوست دارد از دست بدهد...

فقدان پدر
یعنی مرگ غرور فرزند

وقتی بودنت بهش آسایش نمیده
با نبودنت به غرورت آرامش بده

غرور ما را تصنعی و انسانیت ما را واقعی می سازد.

شب هر دو می بافیم تو مو و من خیالت ،
هر دو غرقیم تو در خواب و من در هوایت ،

هر دو لبریزیم تو از غرور و من از غمت
هر دو میمیریم تو برایش و من برایت

ارس آرامی

بر سر کوچه بن بست دلم خیمه زدم
تنها با مرور چشمانت دلم پیر میشود
التماست میکنم برگرد
تنها این غرور برایم مانده بود آن هم حراج نگاهت.......
«فاطمه دشتی»

محبوب من چشم های محترم شما تمام غرور من است

خواستم گریه کنم، قلب صبورم نگذاشت
وقت زانو زدنم بود، غرورم نگذاشت

غرور عشق شکست و دوباره باران،آه

چقدر روی نگاهت حساب میکردم...

وحدت حضرت زاده

شکستنی های زیادی را  شکستم جز غرور آدم ها



خداداد نواندیش

دگر نه جوانی را خواهم بخشید نه لذتی را از پیری خواهم برد وای از دنیای تباه زندگی جزء غرور و اسراف هیچ است زندگی کام به کام هیچ کس وفا نخواهد داشت لحظه به لحظه خوب میگوییم آخر......

دﺭﺧﺖ با غرور به ﻋﻠﻒ ﮔﻔﺖ : ﺍﺯ ﻟﮕﺪ ﻣﺎﻝ ﺷﺪﻥ ﺧﺴﺘﻪ ﻧﺸﺪﯼ؟
ﮔﻔﺖ : ﺗﺒﺮ ﮐﻪ ﺧﻮﺭﺩﯼ ﻣﯽ ﻓﻬﻤﯽ که،ﻣﻦ ﺍﺯ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﻡ ﺗﻮ ﺍﺯ ﺧﻮﺩی

انسانی که از ثروتش مغرور است نباید بخاطر آن ستایش شود، تا زمانی که مشخص شود چگونه آن را بدست آورده است.

وقتی غرورش رو زیر پا میزاره و بعد از مدتها بهت پیام میده یعنی دلتنگته
با رفتار سردت حالش رو بدتر نکن

غرور گفت:امکان نداره!
تجربه گفت: خطرناکه!
منطق گفت : بی معنیه!
قلب گفت:ارزش دوباره امتحان کردن رو داره!..

غرور من امپراطوری هس که به پای هیچکس
سقوط نخواهد کرد؟!:/

به کمال عجز گفتم که به لب رسید جانم
ز غرور و ناز گفتی که مگر هنوز هستی

هر سیه چشمی چو آهو کِی کند ما را شکار ؟
چشم لیلی دیده ما را ، غرورِ دیگرست ...

دخترک رفت ولی زیر لب این را میگفت : او یقینا پی معشوق خودش می اید… پسرک ماند ولی روی لبش زمزمه بود : مطمئنا پشیمان شده برمیگردد… عشق قربانی مظلوم غرور است هنوز…!!

غرور نذاشت بهت بگم قد خدا دوست دارم
حالا نشستم یه گوشه دارم ستاره میشمارم

ترحم، خوش آیند ترین احساس برای کسانی است که غرور زیادی ندارند و امکان دستیابی به موفقیت های بزرگ هم برایشان فراهم نیست.

مرد شدم
تا فقط بغض کنم
حسرتِ هر روزم را...
و زمین نگذارم
بُغچه خستگی ام را جلویِ چشمِ همه
وَ فراموش کنم دستِ رفاقت هایی
که همه پُتک شدند
تا غرورم مثلِ دیوارِ پس از زلزله ای
خورد شود....

مَردی غریب ،آخر این قصه
تبعید شد به بغض زمان،دِق کرد
این چاه های نفت خبر دارند
غربت ،چه با غرور مصدق کرد!

سوءاستفاده بود که من و تو ما نشدیم
لعنت به این غرور که همدم نشدیم...

سجده صاد

غرور من فرش قرمز تو نیست ...