متن تقدیر

═══••✿°•☔🌧•°✿••═══
من خستم...!
کوه نکندم...،
من دل کندم،
دل کنده م اززندگی...!
دلم گرفته ،
ازدنیایِ خاکستری رنگ،
ازاونی که منونمیبیند...!
من ازدنیامتنفرم...؟!
نه نیستم...
دلِ من ازسنگ نیست...
ازشیشه ای لطیفه،
که به یک گردگیری حسابی نیازداره...
فکر کردم...
فکرکردم به اینکه سال های بعد،
رنگین کمونِ زندگیِ من،...

از لمسِ نگاهِ تو
تا حضورِ احساسِ من
جایی که هر قسمش
جنون و دلدادگی است.
دوست داشتنت را
ساده و بی تکلف
دوره می کنم.
دیگر چه فرقی می کند ،
کجای تقدیرم ایستاده باشی ؟
وقتی که خالق زیباترین
قصه های من هستی

سقف این خانه پر از ترک های پی در پی میشود.
فریاد می کشم بانگ عجیبیست ندای درون خویش را به خنجر کشیدن ، یا اینکه سخت بیدار ماندن و خیره شدن به نقطه ای که مرا به هیچ سمت سوق نمی دهد.
سخت است درگیر کسی باشم که هرگز...

من می توانم سرنوشت خود را کنترل کنم، ولی تقدیر از کنترلم خارج است. سرنوشت به این معنی است که فرصت هایی برای به راست یا چپ پیچیدن وجود دارد، ولی تقدیر خیابانی یک طرفه است. من اعتقاد دارم که همۀ ما انتخاب هایی داریم که سرنوشت خود را رقم...

خیره نگاهم می کنی و من
واسم قدم برداشتن سخته
از زندگی چیزی نمی فهمم
دنیای من محدود به تختِ

خوشبخت بودن از نگاه تو
شاید فقط به داشتنِ پوله
حرفامو اونی خوب میفهمه
که مثل من یه عمره معلوله

این انتخابم نیست، باور کن
اینا همش تقصیر تقدیره
پاهام...

دستی تکان دادی و دستم را تکان دادم !
وقتی که رفتی ، از نفس انگار افتادم !

تا با تو بودم زندگی یک جور دیگر بود
بعد از تو فهمیدم به چشمان تو معتادم !

رفتی و من هر لحظه با تقدیر می جنگم
در سرنوشتم دایما درگیر اضدادم...

نگاهش می کنم شاید
به سمتم سر بگرداند
سر او برنمی گردد
مگر تقدیر برگردد

دستی تکان دادی و دستم را تکان دادم !
رفتی و بعد از تو نمی دانم چرا ماندم ؟!

تا با تو بودم زندگی یک جور دیگر بود
وقتی که رفتی ، از نفس انگار افتادم !

رفتی و من هر لحظه با تقدیر می جنگم
در سرنوشتم دایما درگیر...

باتو یه روز ، اینجا بهشتم بود
این روزا اما جز یه زندون نیست.
می سوزم از عشقت و میدونم
آتیش تو بعدش گلستون نیست.

ماگم شدیم هردو تو این جاده
دیگه امیدی به رسیدن نیست
تو بی تفاوت می گذری از عشق
راهی برام جز دل بریدن نیست.

دل...

در سراشیبی عمر، بی گمان دعوت شدم.در برش تقدیر، شیب پر از هراسم را درک میکنم، که چگونه میتوانم ادامه دهم .تقویم زندگی پر بارم را مینگرم ،وارد میانسالی شدم. برحه ای از فصل نو و جدید شدم ،می توانم ذهنیتم را به عینیت ببینم.و با تدبیر به آن بنگرم...

تقدیر چنین می خواست آرامش من باشی

تنهایی کافه رفتن را یاد بگیر
تنهایی خرید کردن را، تنهایی مهمانی رفتن را
تنهایی سفر رفتن را، تنهایی خوابیدن را
که اگر تقدیرت سال ها تنها ها ماندن بود
از همه ی این چیز ها جا نمانی...

شرم چشمانت چه لذت بخش و جاویدانه بود
آفتاب چشم تو با قلب من بیگانه بود

روزها در حسرت آغوش ممنوع تو رفت
عاشقی با تو به سان عاشق دیوانه بود

چای کم رنگی که با تو عاشقانه نوش شد
بهتر از آن جام مشروبم دراین میخانه بود

تا غم...

همین که چاقو به دست میگیرم و رگِ خشم ِدرختان را یکی یکی از تنشان قطع میکنم؛
همینکه برگ برگ ِحواسِ پرت شده ی دارکوب ها را با بوسه های خداحافظی درون ِ
چال های وسط باغچه ِ مان به گیاه خاک تبدیل میکنم
همینکه ردِ ِخاطره را قدم به...

اندیشه و سکوت

بغض و انتظار

چهارگوشه تقدیرمان اینست !

امان ازاین دل دیوانه، هجران را نمی فهمد
ندای این رخ زار پریشان را نمی فهمد

چنان بنشسته در کویش که گویی یارمی آید
ولی آن بی وفا بشکست پیمان را، نمی فهمد

بیا ای نازنین یارم، که بی تو دل نخواهد ماند
دوای درد او وصل است، درمان را...

حس می کنم بی تو
تو چنگ تقدیرم
باتیغ ناخونش
هرلحظه درگیرم
نبود تو از من
دیوونه ای ساخته
که عقلشُ پای
جنون دل باخته

خوشبختی همین جاست،
که تقدیر من،
به چشمانِ تو
گره ی کور
خورده است!

وقتی نباشی مثل من پاییز دلگیر است
وقتی نباشی یک نفر از زندگی سیر است

دیگر نه شوقی در سرم دارم نه امیدی
یعنی جوانی با غمت از عاشقی پیر است

بی شک دلت روزی برایم تنگ خواهد شد
روزی که برگردی برای عاشقی دیر است

یک عمر جنگیدم فراموشت...

نوشتن اما،
تقدیرِ دست های بی رمقِ ما بود...

دیگر برای ماندنت دیر است، می فهمی؟
این عاشق، از تو سخت دلگیر است، می فهمی؟

یک جای دیگر زندگیِ تازه خواهی کرد
اما دلت پیش دلم گیر است، می فهمی؟

آنجا به رویت زندگی هر روز می خندد
اینجا کسی از زندگی سیر است، می فهمی؟

یک روز می...

من که نمیگم چشمات واسه من باشه
یا براش باید یا نباید بیارم
ولی میگم حیفه...!
حالا که این همه به دلم نشسته
حالا که بعد این همه سال چِشمام اهلیِ یه نگاه شده؛
که هروقت با دیدنشون یادِ معلم مهربونِ اول دبستانم میوفتم
که مابینِ شلوغی های زندگیم ؛...

بیا
تقدیر را
روسیاه کنیم
دستت را بده...

نکند که نمانی ، برویی
از همه کس سیر شوم
در اوج جوانی من پیر شوم
نکند که نمانی ، بروی
از همه دلگیر شوم
در اوج سراء به یکباره غمگین شوم
نکند که نمانی ، بروی
دست ِ دلم رو بشود
مرگ و این زندگی ام بسته به تقدیر...