شنبه , ۲۹ دی ۱۴۰۳
چه کرده است دست ایام با حال دل من درچشم به راهیآرزوهایی که ناله غم سرداده اند چگونه چشم بدوزم ردپای نگاهی را که قصیده باران را درگوش زمان نجوا میکردآه چه گویم ازماتم نشسته بر خاطراتم رادرد عجیبی نشانه گرفته است برگ برگ دفتر شعرم را در سوگ لاله ای که سر بر بالین خاک گذاشته است بگذار بگریماز بی رحمی خزانکه چگونه گلچین می کند شکوفه های یاس را از کوچه باغ زندگی آه آه درد زبانه می کشد از شانه خمیده ام ...
اگه تا به حال،کسی رو از دست داده باشیاحتمالا از خودت می پرسیواقعا این غم تموم میشه؟ممکنه این ضرب المثل قدیمی رو شنیده باشی که میگه: زمان همه ی زخم ها رو التیام میدهاما درباره ی سوگاون نه تنها خوب نمیشه یا ناپدید نمیشهحتی کوچک تر هم نمیشه!اتفاقی که میفته اینه که وقتی ما در طول زندگیمون درگیر اتفاقات جدید میشیم و تجربیات تازه ای حول اون سوگ کسب میکنیمهمچنان لحظاتی وجود دارند که عمیقا درد و رنج رو حس میکنیمهمینطور لحظات شاد،لذت...
سرما به قدری بود که ماهیت باران راهم عوض کرده بود.درون خانه هوا سرد تر از کوچه و خیابان بود.لباس سفید کوه رو به رو، هوای ابری،دانه های بی قرار برف...گویا پایان سفر پدر و مادرم با پایان سفر دنیایِ کسی دیگر و رسیدن به مقصد ابدی اش مطابقت داشت.کودکان غرق در شادی نو عروس شدن شهر؛صدایشان دل کوچه را به رقص وا داشته بود اما اینجا، در یکی از خانه های این کوچه، در اتاق من، آسمان میبارید اما من نه! همه خبر فراغ را هضم کرده بودند اما من نه!دستانم از سوز...
خوبِ من؛ دیگر دستم از آسمانت کوتاه شدحتی؛ چکاوک هم برایِ همیشه مُردو ابرها نیز؛تا ابد خواهندگریست،بر این سوگ.شیما رحمانی...
و دیگر به آسمانت نخواهیم رسیدنه من و نه حتی چکاوکو ابرها نیز؛ تا همیشه،بر این سوگ خواهند گریست.شیما رحمانی...
درسوگِ تو ارغوان ببین می گرید!این خانه و آسمان ببین می گرید!ای سایه ی تا ابد به دل ها باقیچشمانِ غزل فغان ببین می گرید!-بادصبا...
برای مادرِ علیبرای مادری که پسرش رفته استبرای مادری که دیگر شبیه به هیچ غمی نیست!مادر در کنارِ بستر فرزند غمگین است اما در سوگ از دست دادنش... تن را متلاشی می‌کند.شبیه به هیچ غمی!انگار نه اینکه از آن بیشتر هم هست!مادر ِ در غمِ از دست دادنِ فرزند، جانِ مادر از دست رفتن است...بگویید شب‌تر ازشبجنگتر از جنگمرگتر از مرگبگوییدتاریکتر از تاریکی...مادرِ در غمِ از دست دادنِ فرزند رابگوییدآخرین نورِ آخرین شه...
رومینازدوده و صیقل کرده شده و جلا داده، پاک و پاکیزه کردهرومینا خدای طبیعت و سرسبزی ...سر سبز!سَرِ سبز...در قدیم به مکان های سرسبز و حاصل خیز و پر بار رومینا می گفتند.و خدا را بابت رومینا ستایش می کردند.و حالا و امروز رومینا نامی ست که بابت «دوستت دارم» بسترش سرخ میشود.آنقدر خبر را از صبح در سرم مرور کردم ، آنقدر از صدای لبه داس به پوستِ دختری که «دوستت دارم» را بلد بود به خود پیچیدم.آنقدر نفس حبس کردم و چشم بستم و صدای قلبم را ...
مرا کُشتند و تن کردند رختِ سوگ ، یارانم!برایم مضحک است آه و فغانِ سوگوارانمقطاری کهنه ام ، اما چه جای شِکوِه از مردم؟شکسته شیشه ام را سنگ ِلطفِ همقطارانم!تورا با دیگران می بینم و در صبر می سوزمکی ام من؟ روزه داری در میان روزه خوارانمبه تو اصلا نمی آیم ، به تو ای خوبی مطلقکنار ِتو چنان عکس رضاخان در جمارانم!تو هم نه، دیگری با چشم مستش می کشد ماراامید زنده ماندن نیست ، شمعی زیر بارانم...
انا لله و انا الیه راجعون خانواده ارجمند..... باکمال تاسف و تاثر خبر درگذشت ورزشکار محبوب و دوست داشتنی زنده یاد .........موجب تاسف و تاثر عمیق گردید فقدان وی ، همه دوستان و شاگردان وی را به سوگ نشاند. این ضایعه بزرگ را به ورزشکاران و ورزش دوستان به ویژه بازماندگان معزز آن فقید تسلیت می گویم و برای روح آن مرحوم علو درجات ، آمرزش و آرامش مسالت دارم.از طرف.........
تنها اوست که می ماند خانه مان عطر تو را دارد هنوزبر دل و جان نیست جز اندوه و سوزپدر مهربان مان،یگانه پشتیبان و پناه مان ... مسافر آسمان هاشد،ناباورانه فقدان جانسوزش را به اطلاع یاران،بستگان و آشنایان می رسانیم،جهت گرامیداشت یاد و خاطره اش روز ...مورخ...در مسجد...واقع در ...از ساعت ...الی...به سوگ می نشینیم.از طرف فرزندان و......
تحمل سوگ فقدان خواهر صبری الهی را می طلبدما را در این غم سترگ و جانکاه شریک بدانید و تسلیت ما را بپذیرید...
تحمل سوگ فقدان برادر صبری الهی را می طلبد ما را در این غم سترگ و جانکاه شریک بدانید...
خبر تاسف بار از دست دادن مادر عزیزتان مرا عمیقاً غمگین کرد،این سوگ بزرگ را به شما و خانواده ی محترم تسلیت عرض می نمایم...
در شب رحلت خاتم انبیا، محمد مصطفی (ص) فرشتگان عرش می گریند. عاشقانش با چشمانی اشک آلود، مرثیه غم می سرایند. ما نیز در شب رحلت آسمانی اش در سوگ می نشینیم....
خورشید به سوگ مصطفی میگرید…،مهتاب به حال مجتبى میگرید،…در مشهد دل چه کربلایى برپاست،….قومى به شهادت رضا میگرید…...
به سوگنادانیسیاهپوشم...
