متن ارغوان

پا به پای ارغوان ها بیا
دست در دست گیلاس ها شکوفه بزن
ما هم دلمان بهار میخواهد

مصطفی فروتن

نتوانستم
که بگویم
دلم اینجا مانده است ....
من پی گمشده ام آمده ام ..
ارغوانم را می خواهم...
اه در خانه خود بیگانه ام !
آن سوی پنجره
وای، ارغوان داشت
نگاهم می کرد 🥀 .

ارغوان را دیدی سایه؟

سلام مرا برسان …..

دگر هیچ سایه ای مردانگی شعر هایت را ندارد…..




نویسنده و روانشناس:المیراپناهی درین کبود

درسوگِ تو ارغوان ببین می گرید!
این خانه و آسمان ببین می گرید!

ای سایه ی تا ابد به دل ها باقی
چشمانِ غزل فغان ببین می گرید!


-بادصبا

تکه ابری بی پناهم آسمانم می شوی؟
چند بیتی عاشقانه میهمانم می شوی؟

آذر و آبان به سر شد، فصل پاییزم گذشت
خانه ام بی مهر مانده،مهر،بانم می شوی؟

تا غزلخوانی نمانده راه و تنها یک نفس
من قفس گم کرده ام تو آشیانم می شوی

پشت پرچین با اقاقی...

لا له ها داغدارند
آه .... پروانه ها ،
آهسته ، آهسته

بر روی گلبرگ سرخ آلاله ها ،،
اشک شبنم روان است
آه ... پروانه ها ،
آهسته ، آهسته

نسیم آه کِشد
پر میکشد
لابلای گلهای باغ
سرمیکشد
رود خروشان
نالان
فغانش جاری
برسرزنان

قایق اطلسی سایه
برروی...

ارغوان گریه نکن

تاب تنهایی تو پایان یافت

ارغوان جام بگیر

باده بزن

مست بکن

ارغوان شعربگو

راز تنهایی خودرا

به سرکوی بگو

سوت وکوری

تو چرا

ای نفس ِسایه ی ِمن

خاک را زیر وزبر

پست بکن

سایه می آید

با نگاهت

ارزش خاک دو چندان شده است

مهر...

اینک بهار

سالی دگر گذشت و بهاری دگر رسید
فصلی پر از ترانه و گل های تر رسید

سردی دمار اگر چه درآورده بیشه را
آخر کلاغ بخت سیاهش به سر رسید

ساری بروی برگ صنوبر پرید و گفت
شادانه شو که مرهم زخم تبر رسید

از پشت قاب پنجره...

ما همان ارغوان شعرهای ابتهاجیم
رویا بافتیم
تا زنده بمانیم
به همان نیم ذره ی اندک امید دل بستیم
در حالی که بیرون پنجره خبری نبود
جز گذر ساده ی ایام
حالا،دل خون شدگانی شده ایم
که هر لحظه فقط خود را لعنت می فرستیم.

پائیز
ای پیر عروس ِ سوخته بخت ِ تنها
گنجینه یِ خاطرات خاکستر بجا
آن همه رنگ که بر تو باختن گرفت
از عشق بود، ازل ساز
از عشق است، ابد باز
ارغوان،
هر بار با آمدنت
به پای گلهای زخمی پیراهنت
لاله ها می ریزم

باز بود هر شب
پنجره ای بر بام ارغوان
از گذشته های نه چندان دور
چشم ماه می تابید
از سمت چپ
بر پشت شانه هایم
می پیچید هرم داغ نفس هایش
در پیچاپیچ دهلیزهای ادراک
و ساری بود
تپش زلال حیات در شاهرگ مهر

شب همه شب
خیش بر دوش
می خراشم مزرع خیال
چنته لبالب امید
می پاشم دانه های آرزو
پچ پچ شاپرک ها
غوغای سیرسیرک ها
دهان باز شب
سیراب
از ناله ها
پنجره باز
ارغوان به انتظار است
ماه می تابد به راه
در هر پیچ و تاب

" فردا حتما روز بهتری ست ... "

نبینم غصه می خوری رفیق !
نبینم زانوی غم بغل گرفته و نا امید شده ای از رسیدنِ روزهای خوب ...
نبینم به اعجاز امّید ، کافر شده و به آسمانِ آبیِ باورت رنگ خاکستری پاشیده ای !
مبادا همچو ارغوان باشی...

ارغوان شاخه همخون جدا مانده من

آسمان تو چه رنگ است امروز؟

آفتابی ست هوا؟

یا گرفته است هنوز؟


من در این گوشه که از دنیا بیرون است

آفتابی به سرم نیست

از بهاران خبرم نیست

آنچه می‌بینم دیوار است

آه این سخت سیاه

آن چنان نزدیک است

که چو...

نور سپید تو
امشب جنگل را نورانی می کند.
ماه ارغوان و غرب خاموش....
مرا به نام یکی ازعاشقانت
دررویای خود
به یاد بیاور !

شب_بخیر