متن صبح

وسط این خیابونا دور از تو من جون و تنم مرد انقده موندم که بیایی این زندگی روح منو برد
هر چی که میخواستم تورو به دست بیارمت نشد
انگار از اون شباس که من گریه کنم تا خود صبح
تا خود صبح ...
هرجا برم باز نمیشه که تورو...

صبح رخ داده که باور کند این دل،شاید
پشت تاریکی ما هم،سحری می آید

خنده بر لبهای تو هر وقت جاری می شود
حال واحوال دلم سبز و بهاری می شود

اشک شوقم می چکد هربار می بینم تورا
تو میایی گونه هایم آبیاری می شود

از بلور چشم تو ، ای در نگاهت آفتاب
باز صحن قلب من آیینه کاری می شود


از...

صبح شبیه چیزی که از صبح سراغ داری نیست. اگه عادت نداشته باشی، حتی شاید ملتفتش هم نشی. فرقش با شب خیلی ظریفه، باید چشمت عادت کنه. فقط یه هوا روشن تره. حتی خروس های پیر هم دیگه اونا رو از هم تشخیص نمیدن.

دیدارت ،
چه شوق عظیمی ست
من مرده را
صبح که میشود
جانی دوباره می دهد..!

صبح است و دلم پر از هوایِ عشق است
چون بلبلکان پر از نوایِ عشق است

سرشارِ غزل هستم و دل، کوکِ غزل
این کوکِ دل و غزل ، عطایِ عشق است


بادصبا

بویِ گل و یاس و نسترن دارد صبح
لبخندِ قشنگِ یاسمن دارد صبح

مستانه تر از چکاوک ای عشق دلم
هر لحظه فقط با تو سخن دارد صبح

بادصبا

بی رویِ تو چای از دهن افتاد فدایِ نظرت
می شود چشم بگشایی و کمی قند دهی


اسماعیل دلبری
صبح بخیر 🌞

هر روز برای خود روز جدیدی ست، هر گل طراوت خاص خود را دارد، هر چهره ای از زیبایی ویژه ای برخوردار می باشد و بالاخره هر پدیده ای در دنیا در نوع خود یکتا و دیدنی است، از جمله هر صبحِ زندگی شما ...


_ لئو بوسکالیا
_زندگی با...

قسم به شکوفایی لبخند
که خورشید تابان صبح
از گوشه ی لب های توست
که طلوع می کند
برخیز جانم
تا که روزم روشن شود
با تبسم عاشقانه ی تو


مجید رفیع زاد

مگر می شود بخیر نباشد لحظه لحظه اش

وقتی خدا صبح مرا ریخت به امروزِ تو...

ارس آرامی

سلام به آن ها که در دل اند همیشه،
ولی پنهان ز دیده ها

ارس آرامی

لبخندشو، باز شو، با چشمانت بخیر کن

که خدا صبح مرا به نام تو ریخته است

ارس آرامی

مگر می شود بخیر نباشد لحظه لحظه اش

وقتی خدا صبح مرا ریخت به امروزِ تو

ارس آرامی

آهسته می آید، دل انگیز است و بارانی
صبحی که دارد با خودش یک بوسه ی آنی

در جاده ای افتاده در آغوش کوهستان
یک باغ سیبم تاابد انگار زندانی

هر بار نقشی داشتم در طرح یک قالی
یک بار دشت ارغوان یک بار گلدانی

هربار نقشی داشتم، این بار...

(سخنی که با تو دارم به نسیم صبح گفتم)
جانا بر طلوع صبح چشمانت سلام

ارس آرامی

صبح
پشت تلفن
یادم رفت بگویم
صدایت را که می شنوم
دنیا فراموشم می شود ...

با لطف صدای تو غزل می چسبد
چون صبح که شیر با عسل می چسبد
پاییز رسیده و هوا بارانیست
سردم شده، پیش آی! ک بغل می چسبد

صبح است بیا ،تا که غزل ساز تو باشم

مستِ مِىِ آن نرگس شیراز تو باشم

برخیز تو ای ، مطلع اشعار شبانه

تا وقتِ سحر، نقطه ی آغاز تو باشم

چهره ی صبح می شکفد!
دمیکه
عکس خویش را
در برکه آفرینش
به نظاره می نشیند...
حجت اله حبیبی

آفتاب گندمین، نقاش زیبای نسیم
صبح شد، آبی بکش تن پوش این جالیز را
قند در پهلوی چای و نان هم آغوشِ غزل
طرح لبخندی بزن، کامل بکن این میز را

به شنبه های من رنگ آمدن بزن

هیچ شنبه ای بدون رنگ حضورت بخیر نیست

ارس آرامی

و چه احساس قشنگی ست که در اول صبح

یاد یک خوب، تو را غرق تمنا سازد

ارس آرامی

این بوی زلف توست که جان می دهد به صبح

ارس آرامی