متن پرواز روح

ناامید می‌شوم
ولی به‌جای خشم و تنفر
سکوت می‌کنم
لبخند می‌زنم
و به درون قلبم پناه می‌برم
شجاع می‌شوم و بی تعلقی پرواز می‌کنم
می‌روم و دیگر بازنمیگردم
به آنجا که روح من در سادگی خویش
بی شکل، درخشان و بی انتهاست
چون شمع خواهم افروخت
تاریکی‌ها را خواهم نواخت...

تنهایے را בوست בارم
ـ؋ـقط خوـב باشم رهااز همـہ ے وابستگے ها
کرکرـہ اـ؋ـکار را قـ؋ـل کنم
صـבاها בر سکوت مطلق غرق شـבـہ باشنـב
چشمانم را بنـבم قلبم آرام باشـב
ارامش را בر روانم مهمان کنم
روحم בر حال پرواز باشـב
چشمانم را کـہ باز میکنم اسمانم پر مـہ باشـב...

گر از حصار عقل برون آمدی، رواست
در ساحت یقین چو شرر سوختن سزاست
ای دل اگر ز بند عقل، رستی، سحر شدی
چون شمع در حریم عشق، سوزی و در شدی
بگذار این حساب و عقل، ره سوی عشق نیست
گر بندگی کنی، به نور ایمان، گهر شدی
چون...

بیا که از شوق آمدنت روحم به پرواز آمده است
بیا که از شوق آمدنت صبرم به انتظار آمده است
بیا که از شوق آمدنت خزانم با بهار آمده است
بیا که از شوق آمدنت اشکم با ذوق آمده است
بیا که از شوق آمدنت قلبم با تپش آمده است

شماره 6


پرواز


دیریست که در میکده دنبال تو هستم
عمریست که از عشق تو در میکده مستم

ای آنکه نمودی دل ما را به دمی خوش
گر مست نباشم به چه باشم به چه دلخوش

خوشبو شوم امشب که تو یکدم بدمی باز
شاید که ره عشق تو امشب...