حاضرم دردِ دلم به قدر دریا باشد اگر آن ثانیه آغوش تو ماوا باشد صد قدم آمده ام یک قدمی هم تو بیا میشود این من و تو آخرتش ما باشد . لب به دندان خجالت مده آرام نگیر عشق آن است که زاینده ی غوغا باشد . بوسه از...
شب هایم بدونِ بازوانت چقدر سرد مۍ شود ... در خوابم امشب گذر ڪن شاید تو رابہ آغوش ڪشیدم...
پاییز کهنسال ما از مهرش گذشت تا آخرین آبان قرن را به آغوش بکشد جلال چراغی (اشک)
کجای ؟ نیستی؟ نیستی که ببینی با خیالت زندگی کردن چقدر زیباست... فقط نمیدانم چرا وقتی میخواهم در آغوش بگیرمت ناگهان محو میشوی دیشب در خواب صدای باران میامد، باران پاییزی اما نمیدانم چرا، فقط بالش من خیس باران شده بود !! کجای ؟ نیامدی ؟ شهریور رفت گفت به...
دوست داشتن ما با عالم و آدم فرق میکرد... من و تو وقتی دلتنگ هم بودیم،نمی توانستیم همدیگر را در آغوش بگیریم... ما نمی توانستیم هر روز قرار های عاشقانه داشته باشیم... عصر ها نمی توانستیم پیاده رو های ولیعصر را قدم بزنیم... ولی همدیگر را دوست داشتیم... با همه...
به آغوشم که می کشی ،،، زمان و مکان، بی معنا می شود! لیلا طیبی (رها)
تو اگر باشی و من باشم و باران باشد به بغل می کشمت گر چه خیابان باشد فکر بوسیدن و آغوش تو تا زد به سرم به جهنم که در آن کوچه نگهبان باشد! لب تو باشد و من باشم و ای وای خدا گنه بوسه زدن گردن شیطان باشد...
حالم را نپرس راست بگویم تو را می آزارم دروغ بگویم خودم را. مرا مهمان نگاهت کن در آغوش لبخندت بگیر و در گوش جانم نجوا کن هیچ شبی نیست که سحر نداشته باشد
هوَس کرده ام که تو بآشی مَن بآشم و هیچکس نبآشَد آنگآه دآغترین آغوش هآ رآ از تنَت و شیرین ترین بوسه هآ را از لبانَت بیرون بکشَم به تلافی تمام ِ روزهایی که میخواهمَت و نیستی ...
راه که می روی عقب می مانم … نه برای اینکه نخواهم با تو هم قدم باشم … می خواهم پا جای پاهایت بگذارم … می خواهم رد پایت را هیچ خیابانی در آغوش نکشَد …!!! تو تماما” برای منی
بگو امشب خالی بستر شعرم را با خیال شانه های چه کسی پر کنم؟ وقتی تو تمام عاشقانه هایم را در آغوش کشیده ای و رفته ای
هر چه در آغوش تو اتفاق بیفتد را دوست دارم، حتی مرگ را…
گفتم: هر روز منو بفرست نونوایی گفت: خُب نون تو خونه داریم گفتم: از بوی نون و قهوه خوشم میاد گفت: صبحونه با صدای رادیوی قدیمی می چسبه گفتم: کاش یک موج رادیو همیشه روی صدای تو بود گفت: یه رادیوی قدیمی برام بخر، مثل رادیوی بابام گفتم: لیست خرید...
تو... مگو ترین راز منی! نِگهت میدارم، سخت! نِگهت می دارم، دشوار! نِگهت میدارم، در آغوش! نگاهم کن گاهی... دل خوش می شوم به همین!
دوست داشتم آینه باشم تا چهره ی تو به وقتِ شادی، در من نقش ببندد. یا باران باشم بر کویرِ ناامیدی ات ببارم، و قلبت را مملو از نور و امید کنم. یا عطر موردعلاقه ات باشم، و تو را تنگ، در آغوش بفشارم! خودکاری که با آن می نویسی...
هر فصلی یک نقاشیِ بی نقص است؛ که از رسوماتِ دلبری پیروی می کند. باید لا به لای خستگی ها مو به موی طبیعت را با چشم دل نگریست، و آرامش را درون رگ ها جاری کرد. باید پا در کفشِ آدم گذاشت و سیب های ممنوعه ی زندگی را...
همانا آن چه عمیقاً آشکار است را، جرأت کتمان نیست! و چقدر عشق ات تار و پود محکمی ست؛ در سر تا پایِ وجودِ من! در میانِ واژه های گنگی که در ذهن درمانده ام جای دارند، تنها \تو\ قابل فهمی! بقیه اش هذیان زاده شده، و از لب هایم...
تو را در پریشانیِ خوابی دیدم؛ سراسیمه بودی و رنگ به رخسار نداشتی. پا برهنه و بی واهمه می دوییدی... می دویدی تا به آغوشم برسی، رسیدی و من را در حریمِ امن ات جای دادی. اشک شوقم را با دست هایت پاک کردی. بی پروا مرا بلند کردی چرخاندی...
محبوبِ من! بیا شعر شویم و قافیه هایش را از خوشبختی بدزدیم. بیا به آغوش هم بپیوندیم تا به دریا ریخته و تسکین یابیم. بیا روزها پرواز را یاد بگیریم و شب ها از همیشه مطمئن تر شویم که تمرین مان تا ابد ادامه خواهد یافت ... بیا زیرِ نور...
بیا و بی بهانه بند آغوشم شو گره بزن چشمانم را در مسیر اتفاقات ارغوانیه تبسم عبورم ده بی تکلف و ساده از صداقت نیلوفرها تا عشوه گری نازها عاشق ترم کن میان دلبستگی ها و وارستگیهای قرمزو بلوطی مردمک دیدگانت! پروازم ده در ساقه های نازک نیاز از واماندگی...
علم بهتره یا آغوش؟ فصل اگه پاییز باشه، یار اگه کنار باشه، باد آروم اگه پرده رو تکون بده، بوی بارون اگه قاطی بشه با بوی عطر تنش تو بگو کل دنیا یا آغوش؟ تو بگو بهشت یا آغوش؟ آغوش آغوش آغوش …
غلت میزند روی شانه ی سمت چپ نوک دماغش میخورد به نوک دماغم میخندد... چشمانِ بدونِ آرایش اش برق میزند نفس گرم اش میرسد به لبم موهایش را کنار میزنم موهایش را نفسِ عمیق میکشم از پیشانی نوازش میکنم تا زیر چانه اش آبِ دهانش را قورت میدهد میگوید لطفا...
خوابیدن در آغوشِ یار خیلی کِیف میدهد اما بیدار ماندن پا به پای دلبری که خوابش نمیبرد، دل ضعفه ای ست که جان در جانِ آدم نمیگذارد! اینکه از خوابت بزنی و او با دیدن تو فکر کند تمام دنیا بی خواب شده اند، حالی ست لاتوصیف! خب طبق قانون...
زندگی اصلا پیچیده نیست، خودت را از محدودیت ها رها کن! شادی را در آغوش بگیر و بگذر از تمامِ نشدن ها... غصه، هیچ گاه چیزی را حل نخواهد کرد...
