متن ابری

باریدن گرفته شعرهایم
در هوایِ تو،
آسمان گلویم ابری...
میلِ باریدن گرفته
-تمام شعرهایم.



سعید فلاحی(زانا کۆردستانی)

دلم ابریست و باران را نثار چشمم میکند
چشمان بی گناهم را مه آلود و تر میکند
حادثه ی جنونِ دل از تو حکایت میکند
غمِ دل است که بی هوا،به چشم سرایت میکند

کژال گویلی_ آسو

بعضی اوقات دلم ابری می شود،
دلم می خواهد که ببارم...
امیدم را بین ابرهای خاکستری رنگ گم می کنم،
و میزبان تیرگی می شوم...

دل آسمان هم اگر ابری شود،بارانی خواهد شد!
فرقی هم ندارد،پاییز یا بهار...

هم در هوای ابری آبان دلم گرفت
هم در سکوت سرد زمستان دلم گرفت

هرجا که عاشقی به مراد دلش رسید
هرجا گرفت نم نم باران دلم گرفت

با خنده گفتمش: به سلامت… سفر بخیر…
وقتی که رفت، از تو چه پنهان... دلم گرفت

بیرون زدم ز خانه که حالم...

اینجا
هوای خاطره تو، خیلی ابری است
یک شب که چشمهای جهان را
خواب می برد،
آخر مرا و طفل دلم را
آب ... می برد ...

جلال پراذران

رفتی وآسمان دلم ابری شد
می ترسم ،باران بگیرد
من و بارون....
و چتری که دستان گرمت را می طلبد...

حجت اله حبیبی

آسمان ابری است
و ؛
هوا کمی خنک تر از حد معمول .
انگار بهار و پاییز
در یک کوچه بن بست به هم رسیده اند
و دلتنگی پایان یافته ,
سخت هم را در آغوش کشیده اند
و ؛
عنقریب است که بغض گلویشان بشکند
و ؛
باران بی...

آن سوی خیال
ابرکی می بارد ...!


آریا ابراهیمی

به هواخواهی این پاییز
من دم به هر ساعت
لب پنحره را می بوسم
آسمان هم ابری
هوایش دلگیر است
هر دو پی گمشده هایمان
کوچه به کوچه می گردیم
او سر شاخه هایش
من چشمانم خیس است.

اینجا هوا ابری ست
و من در آبشخور حوادثش
پیِ تنهاییِ خود می گردم....

درختی شده ام بی بار
که برگهایم سبز است
و ریشه هایم زرد
پنهانش می کنم
تا سپیده ، غروب را در من نیابد

بی توشهریور من
نسخه ای از پاییز است
سی و یک روز قرار است
که ابری باشم...

من اینجا بس دلم تنگ است
درون سینه ام هر روز یک جنگ است
من اینجا آسمانم ابری و سرد است
کنار برکه ی دنیا ؛ برایم زندگی ؛ پردرد و بی رنگ است ... .

می گفت، هر آدمی برای خودش فصل پنجمی داره
که تکلیف تمام فصل هاشو
روشن میکنه …
که حال و هوای هر چهار فصلش
به حال و هوای اون فصل بستگی داره …

اگه ابری باشه تمام فصل هاش ابریه …
بارونی باشه، بارونیه
آفتابی باشه، آفتابیه …
میگفت،
فصل...

همه ی ما گهگاهی از دلتنگی،
هوای دل های مان ابری می شود؛
حتی بعضی مواقع ابرهای خفته
در گلویمان صاعقه می زنند؛
و نم نم باران
از گوشه ی چشم هایمان جاری می شود؛
و چنگ می زنیم؛
به خاطرات خاک خورده ی روز های آفتابیِ مان،
با خود...

آسمان وقت قرار من و تو ابری بود
تازه با رفتن تو وضع هوا بدتر شد

آفتابگردان خانه مان

روزهای ابری هم

باز می شود

بانو!

نسبتی با آفتاب داری؟

چون که اَبری بِشَوَد حال و هوای دلِ من
جای باریدنِ من سطحِ دو تا شانه ی توست

مادر
پنجره را باز کردم...
فقط کمی از دلتنگی هایم به آسمان گفتم
نمی دانم چرا ابری شد...
روز مادر است،خیلی دلتنگتم مادر،نیستی تا ببوسمت
و این روز را تبریک بگویم
روزت مبارک فرشته ی آسمانی من

ای تمام باران چشمم از آن تو
بگذار فقط در هوای تو ابری باشم...

آسمان چشمانت را...
برای کسی که
معنی نگاهت را نمی فهمد
ابری نکن...

چقدر حال این روزهایم ابریست... !
از آن ابری هایی که نه می بارد و نه آفتابی میشود...!

او دیده بود از اولِ پایی‍ز
هرشب به یادت شعر می‌خوانم
فهمیده‌ بودم زیرِ این باران
تو میروی من خیس می‌مانم

آبان شدم در اوجِ بی مهری
ابری شدم اما نمی‌بارم
بعد از تو این پاییزِ لا کردار
گفته هوای بدتری دارم

آنقدر از عشقت نوشتم که
ما دسته جمعی...

دخترک از صبح خوشحال است و دف می زند، از روز ابری و غمگین دیروز رسیده به روز آفتابی و پر نور امروز
بالاخره تمام شد